________________
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -७/४९
अनुपविसेज्जानो से कप्पति नीहरित्तए वा विसोहेत्तए वा कप्पते अहारियं रीइत्तए । मासियं भि० अच्छिसि पाणाणि वा बीयाणि वा रये वा परियावज्रेज्जा नो से कप्पति नीहरीत्तए वा विसोहित्तए वा कप्पति से अहारियं रियत्तए। मासियं भि० जत्थेव सूरिये अत्थमेज्जा तत्थेव जलंसि वा थलंसि वा दुग्गंसि वा निन्नंसि वा पव्वतंसि वा विसमंसि वा गड्ढाए वा दरीए वा कप्पइ से तं रयणी तत्थेव उवातिणा- वेत्तए नो से कप्पइ पदमवि गमित्तए, कप्पति से कल्लं पाउप्पभाए रयणीए जाव जलंते पाईणाभिमुहस्स वा पईणाभिमुहस्स वा दाहिणाभिमुहस्स वा उत्तराभिमुहस्स वा अधारियं रीएत्तए । मासियं णं भि० नो से कष्पति अनंतरहिताए पुढवीए निद्दाइत्तए वा पयलायइत्तए वा, केवली बूया आदानं मेयं से तत्थ निद्दायमो वा पयलायमाणे वा हत्येहिं भूमिं परामुसेज्जा अधाविधिमेव द्वाण ठाइत्तए उच्चारपासवणेणं उप्पाहिजा नो से कप्पइ उगिण्हित्तए वा कप्पति से पुव्वपडिलेहिए थंडिले उच्चारपासवणं परिद्ववित्तए तमेव उवस्सयं आगम्म अहाविहि ठाणं ठावित्तए ।
४६
मासियं णंभि० नो कप्पति ससरक्खेणं काएणं गाहावति कुलवं भत्तए वा पानए वा निकखमित्तए वा पविसित्तिए वा, अह पुन एवं जाणेज्जा ससरक्खे से अत्ताए वा जल्लत्तए वा मल्लत्ताए वा पंकताए वा विद्धत्थे से कप्पति गाहावतिकुलं भत्तए वा पाणए वा निक्खमित्तए वा पविसत्तए वा । मासियं णं भि० नो कप्पति सीओदय-वियडेण वा उसिणोदय वियडेण वा हत्याणि वा पादाणि वा दंताणि वा अच्छिणि वा मुहं वा उच्छोलित्तए वा पधोइत्तए वा किट्टिता या ननत्य लेवालेवेण वा भतमासेन वा । मासियं णं भि० नो कप्पति आसस्स वा हत्थिस्स वा गोणस्स वा महिसस्स वा aratस वावगस्स वा दीवियस्स वा अच्छस्स वा तरच्छस्स वा परासरस्स वा सीयालस्स वा विरालस्स वा के कित्तियस्स वा ससगस्स वा चिक्खलस्स वा सुणगस्स वा कोलसुणगस्स वा दुट्ठस्स वा आवडमाणस्स पदमवि पयोसक्कित्तए । अदुट्टस्स आवडमाणस्स कप्पति जुगमित्तं पञ्चसक्कित्तए । मासियं णं कप्पति छायातो सीयंति नो उन्हं एत्तए उण्हातो उण्हंति नो छायं इयत्तए जं जत्य जया सिया तं तत्थ अधियासए, एवं खलु एसा मासियाभिमुपडिमा अधासुतं अधाकप्पं अधामग्गं अधासच्चं सम्मं कारणं फासित्ता पालित्ता सोभित्ता तीरित्ता किट्टित्ता आराधिता आणाए अनुपालित्ता भवति ॥
चू. बोस दुविधं दव्ववोसङ्कं भाववोसटुं च । दव्वोवट्टे कुलवधुदिट्टंतो असिनाणभूमिसयणा अविभूसा कुलवधू पओत्थधवा रक्खति पतिस्स सेज्जं अनिकामा दव्ववोसट्टा । भाववोसट्टे साधू वातियपेत्तियसिंभिय रोगातंकेहिं । तत्थ पुट्ठोवि न कुणति पड़िकारं सो किंचिवि वोसट्ठदेहोतु । वियत्तदेहोत्थ वियतदेहोत्ति त्यक्तः देहः । सो दुविधो-दव्वतो भावतो य । दव्वतो जुद्धपरायित अट्टणफलहीमल्ले निरुद्धपरिकम्मो गूहणमच्छियमल्ले ततियदिणे दव्वतो चत्तो । भावतो चत्तो, "बंधिज्ज व रुंभिज्ज व कोइ व हणेज अहव मारेज्ज वारेति न सो भगवं वियत्तदेहो अपडिबद्धो ० । जइ केइत्ति यदि केचित् यदित्युब्भुपगमे, केचिदुपसर्गा ३ दिव्वादि तिन्नि चउधा बारस एवं तु
वसग्गा । बोसट्टग्गहणेण तु आता संवेयणग्गहणं हासाप्पदोसावीमंसा पुढोवेमता दिव्विया चउरो हासप्पदोसवीमंसकुसीला नक्खत्ता चउधा, भयतोपदोस आहारनुबंधवञ्चलेण रक्खट्ठा । तिरिया होंति चउद्धा एते तिविधा उवसग्गा ॥ घट्टणपवडणथंभणलेसण चउहा तु आतसंवेता । ते पुन सत्रपती बोसदारेण इहयं तु। ते उप्पन्ने सम्मं सहतित्ति। मनवयणकायजोगेहिं तिहिं तु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org