Agam Sutra Satik 37 Dasashrutskandh ChhedSutra 4

SR No.: 003373
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 110
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 37, & agam_dashashrutaskandh
File Size: 3 MB

Page 18

दशा-३, मूलं-३, [नि-१८]
पयअत्थविसोहिकरो दितो आसायणा तम्हा ।। चू. सच्चपवायपुब्वेअक्खरपाहुडेतत्रादुपसर्गोवर्ण्यते । अट्ठमेकम्मापवायपुबेअट्ठमंमहानिमित्तं तत्थ स्वरचिता, तत्रापि आदुपसर्गो वर्ण्यते स्वेनार्थेन युक्ति कृतः सव्वजुतिकतो पदस्य अर्थः पदार्थः ।प्रदार्थस्य विशोधिकारः। उक्त -उपसर्गविशेषात्पदार्थविशोधिर्भवति ।उपसर्गेणयुक्तो न केवलमर्थः । दीति नानाभावे विविधं सोधयति विशोधयति, दिन्ना कतो अकस्मात्कारणात् आसादनाभवति लाभातोआसातना भणिता।इदानि मिच्छापडिवत्तितोभन्नति। नि. [१९] मिच्छा पडिवत्तीए जे भावा जत्थ होति सब्मूआ।
तेंसि तु वितह पडिवचणाए आसायणा तम्हा ॥ घू. मिच्छापडिवत्तिति-मिथ्या न सम्यक्, पडिवज्जति, मिच्छापडिवत्तितो, नैतदेवं, यथा भावनामाह-कताइतेन अन्नत्थपदाणि उवलद्धपुव्वाणि होज्जा । तानियआयरितोअन्नहापन्नवेति, सो महायणमझेण वत्तव्यो । जथा तुमन थाणसिजे अत्था जहा होति । सब्भूता, जत्थतिसुत्ते समए वा उस्सग्गेअववातेवा, एवं कथयतामन्यथाकथयति, एवं वुत्त लोगेअवन्नो।गुरुस्स, न यगिण्हतिअप्पसागारिए वुच्चति एसोअथोएवं । अहवासीसेण न सुटुमुबलद्धो तत्थ न वि तथा पडिवज्जितव्वं । अहवा आयं सादयति नाणादि ३१ किंच स एवं कुर्वन् । नि. [२०] न करेइ दुक्खमोक्खं उन्जममाणोवि संजमतवेसुं।
तम्हा अत्तुकरिसो वजेअव्वो पयत्तेणं ॥ घू. सु(वि संजमतवेसु उज्जमंतो किं निमित्तं? अत्तुक्कोसदोसा आत्मानं उत्कर्षति शेषेभ्यः । अहं बहुस्सुतो विसुद्धतवोवाजात्यादिगुणयुक्तोवाअट्ठहि यमदट्ठाणेहिं जम्हा एवं, तम्हाअत्तुक्कोसो परिहरितव्यो, अपवादापेक्ष वा जाणि भणिताणि इमानिय अन्नाणि य कायव्याणि, नि. [२१] जानि भणिआणि सुत्ते तानि जो कुणइ अकारणजाए।
सो खलु भारियकम्मो न गणेइ गुरुं गुरुवाणे ।। चू. पुरतो गमनादीणि अकारणे तानि न वदंति काउं, अधकरेति आसादना होति, जहा पुन कारणं होज्ज भयं वा, परिकट्टियव्यो । अडविविसमेसु दुचक्खुगो वा पंथं न याणति अनेसुवा कारणेसु तदा सव्वाणि करेजा - जो पुन निकारणतो अत्तुक्कोसेण करेइ सो खलु भारियकम्मो गोसालो वा बहुकम्मो, किं ? करेति सो भारियकम्मो, उच्यते-जो न गणेति गुरुं, गुरुद्वाणे न करेति वा, किंच गुरुस्सजंकायव्वं, किंच कायव्वं? अब्भुट्टाणपादपमञ्जणआहारोवधिविस्सामण पज्जुवासणता तेरसपदानि ववहारे भणिताणि । को गुरू? उच्यते नि. [२२] सणनाणधरित्तं तवो य विनओ अहुंति गुरुमूले।
विनओ गुरुमूलेत्ति अगुरुणं आसायणा तम्हा ।। नि. [२३] जाइं भणिआई सुत्ते ताईजो कुणइ कारणजाए।
सो न हुभारियकम्मो न गणेइ गुरू गुरुट्ठाणे॥ घू. दंसणनाणचरित्ताणि गुरु, जतो वा तानि पसूतानि जो वा तेसिं उवदेसयिता गुरुणि अनतिक्कमणिज्जाणि-अनलंघणिज्जाणि । विनओ गुरुण मूलेत्ति य विनयमूलाणि एताणि गुणानि नाणदंसणादीणि विनयादेतानीत्यर्थः । स चविनय आचार्यमूलकःगुरु यतस्सोवदेसओ नाणादीण