________________
२९२
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-११/७४६ [भा.३८४१] कूयति अदिज्जमाणे, मारिति बल त्ति पवयणं चत्तं ।
सेहा यजं पडिगता, जणो अवण्णं पदाणे वि।। घू-“एग त्ति" - दारं, एगेग निजावगेण कजहाणी इमा - परिण्णी सेहा पवयणं च चत्तं, उड्डाहो वा भवे । कहं पुण एते दोसा? सो निजवगो तस्स पासतो कारणेण निग्गतो, परिण्णी य पढमबिइयपरीसहोदए ओभासेज, सेसा अगीयान दिज्ज, एवं सो चत्तो ।अहवा-सोपरिणी ते अगीते भणेजा - “एत्थं तं मज्झट्ठवि तेल्लयं एतं तो मे देह ।" ताहे ते अगीयपरिनामगा चिंतेज "माई कवडायारा, नत्थेत्थ धम्मो" त्ति, उन्निक्खमेज, अइपरिनामगा वा तं द8 "निद्धम्मा" भवेज्जा, अइपसंगं करेज । अदत्तेसु वा सो कूवेजा, “बला मे मारिति” तक्ति उड्डाह करेज्ज । एवं पवयणं चत्तं तम्हा जत्थ अनेगे निजवगा त्थ पडिवज्जियव्वं ।
-आभोगन[भा.३८४२] परतो संय व नचा, पारगमिच्छत्त भणिरगमिच्छत्तं ।
असती खेमसुभिक्खे, निव्वाघातेन पडिवत्ती ।। [भा.३८४३] सयंचेव चिरं वासो, वासावासे तवस्सिणं तेन ।
तस्स विसेसेण या, वासासु पडिवजणाणि ।। [मा.३८४४] कंचणपुर इह सण्णा, दिवे य गुरुणा य पुच्छ कहणा य ।
पारणग खीररुहिरं, आमंतण संघणासणता ।। [भा.३८४५] असिवादिकारणेहिं, वहमाणा संजता परिच्चत्ता।
उवहिविनासो जे छत्ताण चत्तो सोपवयणं चेवा ।। चू- "आभोगन" त्ति दारं - पञ्चक्खाणकाले आभौएव्वं, अनाभोएंतस्स चउगुरुं । जं च तप्पडिबंधे ठिया ता असिवाईहिं पाविहिंति, तम्हा ओहिमाइणा आभोएब्वं, अन्नं वा अइसेसियं पुच्छति । जइ जाव परिण्णी जीवइ ताव निरुवसग्गं सो वा निव्वहइ तो पडिवाइ, अन्नहा पडिसेहो । देवता वा कहेज - जहा कंचनपुरि खीरं खमगस्स तच्चनियं जायं । जइ एवं विहिं न पकरेंति तो इमा विरामा - अनाभोइए असिवोमाइ उप्पन्ने जइ परिन्नी उवकरणं च वहंति तो आयविराहणा! अहा उवकरणं उड्डेति तो उवकरणेण विनाजा विराधना । अह परिन्नी छड्डेति तो उड्डाहो मिच्छत्ताइया य दोसा।
-अन्ने[भा.३८४६] एगो संथारगतो, संलेहगते य (ततिय] ततियपडिसेहो।
अन्नाअपुच्छअसमाही, तस्स वा तेसिंच असतीय।। [भा.३८४७] भवेज जइ वाघातो, बितियं तत्थ धा (ठा] वते ।
चिलिमिणा अंतरे चेव, बहि वंदावते जनं ।। [भा.३८४८] पानगादीणि जोग्गाई, जातिं तत्थ समाहिते।
अलंभे तस्स जा ठाणा, परिक्खे सोय जायणे।। [भा.३८४९] असंथरं अजोग्गा वा, जोगवाही व ते भवे ।
एसणादि परिक्केसो, जाया तस्सा विराधना ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
