Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 756

उद्देशक : ११, मूलं-७३८, [भा. ३६९९]
२६९ उदाहरणं- आनंदपुरणं नगर, जितारी राया, वासत्था भारिया, तस्स पुत्तो अनंगो नाम । बालत्ते अच्छिरोगेण गहितो निच्चं रुयतेअच्छति ।अन्नया जननीते सयणीए निगिणट्ठियाए अहाभावेण जानुऊरुअंतरे छोढुंउवग्गूहितो, दो वितेसिं गुज्झा परोप्परं समुप्फिडिता तहेव तुण्हिक्को ठितो। लद्धोवाय स्वंतं पुणोतहेव करेति, ठायतिरूयंतो, पवड्डमाणो तत्थेव गिद्धो।माउंपियअनुप्पियं, पिता से मतो, सो रओ ठितो, तहावितं मायरं परिभुजति, सचिवादीहिं वुचमाणो विणो ठितो । एस वेदमूढो । दीवे, पंचसेले, अंथलग, सुवन्नगारे य एते चउरो वि वुग्गाहणे मूढा ।।
"दीवो"त्ति[भा.३७००] पुव्वं वुग्गाहिता केती, नरा पंडितमानिनो ।
नेच्छंति कारणं सोउं, दीवजाए जहा नरे।। धू- इमं तु उदाहरणं - एगो वणिगो, तस्स महिला अतीव इट्ट, सो वाणिज्जेण गंतुकामोतं आपुच्छति । तीए भणियं-अहं पि गच्छामि, तेन सा नीता, सा गुब्विणी, समुद्दमझे विनटुं जानवत्तं, सा फलगं विलग्गा । अंतरा दीवे उलिता, तत्थेव पसूता दारगं ।सदारगो संवुड्डो, सा तत्थेव संपलग्गा । बहुना कालेनऽवतरिते तत्थ जानवत्ते दुरुहिता सनगरमागता । सो तीए वुग्गाहितो "नतेलोगवुत्तेणअहजननित्ति काउंपरिचइयव्वा।" सलोगेण भण्णंति-"अगम्भगमणं मा करेहि, परिचयाहि", तहाविनो परिचयति, "पंचसेले"त्ति जहा- अनंगसेनो पंचसेलंगतो हासप्पहासऽच्छरादिवग्गाहितो बालमरणेण मराहित्ति, पडियागतो मित्तसयणेहिं भण्णमाणो वि इंगिणीपडिवण्णो सवित्थरं सव्वं कहेयव्वमिति । ___ "अंधलग"त्ति - अंधपुरं नगरं, तत्थ अनंधो नाम राया । सो य अंधभत्तो, तेन अंधा खानपानादिएहिं परिग्गहिया । सव्वेसु य तेसिं दाणं देति । दिट्ठ य ते धुत्तेण । “मुसामि" त्ति चित्तेउंसतेमिच्छोवयारेणअतीव उवचरति। मणति य “अह अंधलगदासो, जत्थऽम्हे निवसामो तत्य राया अतीव अंधभत्तो । तत्थ जे अंधा ते दिवलोगं विलंबेति । तुब्भेत्थ दुखिया, जदि भे अस्थि इच्छा तो भेतस्थ नेमि । तेहिच्छितं।" तेन रातो नीणित्ता नातिदूरे भणति-इह त्यि चोरा। जति भे किं चि अंतद्धणं अस्थि तो अप्पह । तेहिं वीसंभेण अप्पियं, भणिया य पत्थरे गेण्हह, जो भे अल्लिय तितं पहणेज्जाह, जति भे को ति भणिज्जा “मुसिया केन वि अंधा डोंगरं भामिता"। जाणह ते चोरे । पहणेज्जाह, सो वि महंतं सील छिन्नटकं डोगरं समं भमित्ता पुरिल्लं मग्गिल्लस्स लाइत्तासणीयंपलातो।तेय दिट्ठगोवालमादीहिं, भणंति य- 'मुद्धा वरागा डोंगरंभामिता", एते चोरा, पत्थरे खिवंति, न देंति य ढोयं । “सुवण्णगारे" त्ति - एगो पसुपालबोद्दो । तेन उवञ्जियं सुवण्णं । तं तेन अप्पियं सुवण्णगारस्स, घडेहि मे एत्थ मोरंगाई । तेन घडिता, तस्स दंसिता । कलादेणय सो भणितो- “तुज्झतेमा हीरिजिहि त्ति, जहि ते रोयति छाएमि" | तेन पडिवण्णं । कलाएण हडं सुवण्णं, तंविता तस्स घडेउं अप्पिया, भणिओ य जनो ते भणिहि त्ति “कलाएण मुढेवरा, नते पत्तिज्जियवं" । इमंच भणिज्जासि- “जो एत् परमत्थो तमहं जाणे"।कलायनामो य सयमेव भण्णति । एते वुग्गाहणमूढा । अन्नाणमूढो - जा सक्कादिमता अन्नाणा नाणबुद्धीते गेण्हति, जोजातणं हेतुसतेहि दंसियंपिघडमाणमत्थ गिण्हति ।कसायमूढो-कसायोदया हताहितं, इहपरलोगेसु कज्जमकजं वा न याणति । मदमूढो दुविहो - दव्वे भावे य । दव्वे मज्जादिएहिं मूढो