________________
१४६
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-१०/६४४ [भा.३०६५] को वोच्छिति गेलण्णे दुविहं अनुयत्तणं निरवसेसं ।
जह जायति सो निरुओ, तह कुन्जा एस संखेवो।। चू- दुविधा अनुयत्तणा - वेज्जे गिलाणे य । शेषं पूर्ववत् । इदानि वेजस्स दानं दायव्वं । तथिमो विधी - पच्छद्धं “अनुसडी - धम्मकहा विज निमित्ते य अंतो बहिं ।'' "अंत" इति स वास्तव्यो वेजो, “बहि" रिति आगंतुग॥ [भा.३०६६]आगंतु पउण जायण, धम्मावण तत्थ कति य दिटुंतो।
पासादे कूवादी, वत्थुकुरुडे तहा ओही॥ चू-गिलाणे पउणीभूए आगंतुगो जया भत्ति मग्गति तदा अनुसठ्ठी से कजति, जहा - न वट्ठति जतीण हत्थातो वेयणगं घेत्तुं, मुहा कयाए बहुधम्मोभवति। कहालद्धिसंप्पण्मो वा से धम कहेति । विजामंतेन वा वसे कातुं मोयाविनति, निमित्तेण वा आउद्देउं मिल्लाविनति । इमो य से दिटुंतो कहिज्जति जहा-केण ति कतिएण गंधियावणे रूवगा दिन्ना, भणितं च (मम] मए एतेसिं किंचि भंडजातं दिजसि । सो अन्नया तम्मि आवणे मजं मग्गति, वणिएण भणितो - मम एवं पन्नं, तं गेण्हसु, नत्थि मे मज्जं । एवं अम्ह विधम्मावणातो धम्मं गेण्हसुनस्थि दविणजायं।
तम्मि अनिच्छे “ठवण"त्ति दारं । सेहेण पव्वयंतेन जं णिगुंजे कहि च ठवियं तं आनेउं दिञ्जति । तस्सासति ओहिनाणीचोदस-दसपुब्वियंवा पुच्छिउंउच्छिन्नसामियंजं कहिं चिपासादे निहनयं, कूवे वा, आदिसद्दातो निद्धमणादि, वत्थुकुरु जंपडितं, जंवत्थवा निहानयं । अहवा. "वत्थुकुरुडं" उव्वस्सं उस्सन्नवत्युतं नगरं, तत्थजं निहाणयंतंघेत्तुंदायव्वं, जोनीपाहुडगपयोगेण वा कातुं दायव्वं ॥ [भा.३०६७] वत्थव्वं पुण जायण, धम्मादाणे पुनो अनिच्छंते।
सच्चेव होति जयणा, रहिते पासायमादीया॥ चू- “रहिए"ति पच्छाकडादिएहिं, सेसं तं चैव कंठं । सव्वहा दविणजायस्स अभावे जो उवहिं मग्गति[भा.३०६८]उवहिम्मि पडग साडग, संवरणं वा वि अत्थरणगं वा।
दुगभेदादाहिंडण, अनुसठ्ठादी परलिंग हंसादी ।। चू-पडगग्गहणाओ पाउरणंमग्गति । साडगरगहणातो परिहाणं,जुवलं वा । संवरणग्रहणात् प्रच्छादनपडं णवतगच्छइ वा ? अत्थरणग्गहणातो पत्थरणगं तूलिं वा । दुगभेतो संघाडगेण हिंडिउ मन्गित्ता दिज्जति से, संघाडगेण अलब्भंते वंदेण वि हिंडति, सव्वहा अलद्धे अनुसट्ठादी पयुंजति । से अनुसट्ठिमतिकतेन सलिंगेण य अलब्भंते परिलिंगेण उप्पाएउं दिज्जति । हंसादी पूर्ववत् ।। उवकरणं बितियपदेण न देज[भा.३०६९] बितियपदे कालगते, देसुट्ठाणे व बोहिगादीसु ।
असिवादी असतीए य, ववहारपमाण अदसाइं॥ चू-सो वेजो कालगतो गिलाणो वा, देसो वा उव्वसो जातो, बोधिगा मेच्छा, तभएण वा दिसोदिसं फुड्डा, आदिसद्दातो परचक्कातिणा असिवं वा जाय, आदिसहेण दुभिक्खं, रायदुटुं वा, "असई" ति सव्वहा अलद्धे ववहारं करेंति । ववहारेण वा निज्जियस्स न देंति, ववहारेण वा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org