Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 544

उद्देशक : ९, मूलं-५९८, [भा. २५५३ ]
५७
मिगड - कप्पूरागरु-कुंकुमचंदण-तुरुक्खादिए गंधे, तहा मत्ते विलोलधोलंतनयमे, उत् प्राबल्येन मत्ते उन्मत्ते दरमत्तो वा उन्मत्तो, विविधवेसेहिं विउब्विया, आसादिवाहणारूढा, सिबियादिएहिं जाणेहिं गच्छामे पासित्ता, सतिकरणादिएहिं दोसेहिं संजमाओ भजेज्ज | अहवा - वेहनसं गद्धपटुं वा करेज्ज || इमे य विराधनादोसा
[भा. २५९४]
-गय-रह-सम्म, जणसम्मद्दे य आयवावत्ती । भिक्ख वियार विहारे, सज्झायज्झाणपलिमंथो ||
चू- हय-गय-रह-जाणसम्मद्देण आयविराहणा भवेत बहुजणसम्मद्देण रोहिय-रत्थासु दिक्खंतस्स भिक्खवियारे विहारेसु सज्झाएसु य पलिमंथो अच्चाउले झाणपलिमंथो || जम्हा एते दोसा तम्हा एत्थ न गंतव्वं । भवे कारणं
[ भा. २५९५] बितियपदे, असिवादी, उवहिस्स वा करणे व लेवस्स । बहुगुणतरं च गच्छे, आयरियादि व्व आगाढे ।।
- अन्नो असिवं तेन अतिगम्मति, उवही वा अन्नओ न लब्मति, तत्थ सुलभी लेवो, गच्छवासीण वा तं बहुगणं खेत्तं, आयरियाण वा तत्थ जवणिज्जं पाउग्गं वा लब्भति । आदिसद्दाओ बाल-वह-गिलाणाण वा अन्नतरे वा आगाढे पओयणे ।। अहवा
[भा. २५९६]
रायादि-गाहट्टा, पट्ठ उवसामणट्ठ-कज्जे वा ।
सेहे अतिच्छंता, गिलाण वेजोसहट्टा वा ॥
- रन्नो धम्मगाहणट्टा । रन्नो अन्नरस वा पदुट्ठस्स उवसमट्ठा। सेहो वा तत्थ ठितो सण्णायगाण य अगम्पो, तम्मज्झेण वा गच्छिउकामो, गिलाणस्स वा वेज्जोसह - निमित्तं ॥
यू. (५९९) जे भिक्खू रन्नो खत्तियाणं मुदियाणं मुद्धाभिसित्तामं असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा परस्स नीहडं पड्डिग्गाहेति, पडिग्गाहेतं वा सातिजति । तं जहा-खत्तियाण वा राईण वा कुराईण वा राय-संसियाण वा राय-पेसियाण वा ।।
- क्षतात् त्रायन्तीति क्षत्रिया आराक्षकेत्यर्थः, अधिवो राया, कुस्सितो राया कुराया । अहवा पश्चंत नि कुराया, जे एतेसिं चेव प्रेष्या पेसिता, एतेसिं मीहड- निसङ्कं दत्तमित्यर्थः । [मा. २५९७] खत्तियमादी ठाणा, जतियमेत्ता उ आहिया सुत्ते ।
तेसू नीहड- गहणे, दोसा ते तं च बितियपदं ॥
मू. (६००) जे भिक्खू रन्नो खत्तियाणं मुदियाणं मुद्धाभिसित्ताणं असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा परस्स नीहडं पडिग्गाहेति, पडिग्गार्हतं वा सातिजति । तं जहा नडाण वा नट्टाण वा कच्छुयाण वा जल्लाण वा मल्लाण वा मुट्ठियाण वा वेलंबगाण वा कहगाण वा पवगाण वा लासगाण वा दोखलयाण वा छत्ताणुयाण वा ॥
धू- नाडगादि नाडयंता नडा, नट्ठा अकेल्ला, जल्ला राज्ञः स्तोत्रपाठकाः, अनाहमल्लगाणं पविट्ठा मल्ला, मुट्ठिया जुज्झणमल्ला, वेलंबला खेलं वा [?] अक्खातिगा कहाकारगा कहगा, नदीसमुद्दादिसु जे तरंति ते पवगा, जयसद्दपयोत्तारो लासगा भंडा इत्यर्थः ।
[ भा. २५९८ ]
नडमादी ठाणा खलु, जत्तियमेत्ता य आहिया सुत्ते । तेसू नीहड- गहणे, दोसा ते तं च बितियपदं ।।