Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 512

उद्देशक : ८, मूलं-५६१, [भा. २३९१]
२५
विसोहिकोडीए जाब-चउलहुंपत्तो ।विसोहिकोडीए असतिअमम्रो दाणसादिया वा ओभासिनंति, देंताण अविसोहिकोडीए वि घेण्पति ।। [भा.२३९२]आपुच्छिय आरक्खिय, सेहि सेनावति अमच्च-रायाणं ।
निग्गमण-दिहरूवे, भासा वि तहिं असावजा ।। चू-तहावि अलब्भंते, आरक्खितो कोट्ठपालो, तंपुच्छंति, अम्हं असंथरं निग्गच्छामो, दारं ने देहि । जति सो भणेज मा नग्गच्छह, अहं भे देमि, ताहे घेपंति । अह सो भणेज - "नस्थि मे भत्तं, बीहेमि य रनो सेट्ठि पुच्छह" । ताहे सेटिं पुच्छति । एवं सेनावति, अमचं, रायाणं, दितेसु गहणं । तेसिं वा अणुन्नाते निग्गच्छति । दारपालाण य साहू दरिसिजति एते दिहरूवे करेह । एते भत्तट्ठा नेति अतिंतिय, न किं चि तुब्भेहिं वत्तव्वा, बाहिं निग्गएहिं य असावजा भासा भासियव्वा॥ [भा.२३९३] मा नीह सयं दाहं, संकाए वा न देंति निगंतुं ।
दाणम्मि होइ गहणं, अनुसट्ठादीणि पडिसेहे ॥ धू-आरक्खियादि पुच्छिया भणंति - “ना नीह, अम्हे सयं भत्तं देमो", ते पुण भेदसंकाए निग्गंतुंन देति । ते जति अविसुद्धं देति तहावि गहणं । अह नो भत्तं नो निग्गंतुं देति ताहे अनुसठ्ठी धम्मकहा विजामंतादिया वा पयुजंति ॥ जता निग्गच्छंति तदा बहिया वि इमं विधिं पयुंजंति[भा.२३९४] बहिया वि गमेतूणं, आरक्खगमादिणो ततो निति ।
हित-नट्ठ-चारियादि, एवं दोसा जढा होति ।। चू-अंतो बहिं च गमिते सव्वे चारिगादिदोसा परिचत्ता भवंति॥ बहिया जे साहू पट्टविनंति ते इमेहिं गुणेहिं जुत्ता[भा.२३९५] पियधम्मे दढधम्मे, संबंधऽविकारिणो करणदक्ख ।
पडिवत्तीण य कुसले, तब्भूते पेसते बहिता ॥ खू-जेसिं अंतो बाहिं च सयणसंबंधो अस्थि, अविकारी न उब्भडवेसा, न कंदप्पसीला भिक्खग्गहादिकिरियदक्खा, पडिवत्ती प्रतिवचनं त प्रति कुशला बाहिं खंधारो आगतो तत्थ जे जा उप्पणा, ते बाहिं पेसिग्नति ।। "भासा वि तहि असावज्ज"त्ति अस्य व्याख्या[भा.२३९६] केवइय आस-हत्थी, जोधा धण्णं च केत्तियं नगरे ।
परितंत अपरितंता, नागरसेना व न वि जाणे ।। धू-बाहिरच्चेहिं पुच्छितो न भणाति, न जामामि॥ ते भणंति - तत्थेव वसंता कहं न याणह ? साहू भणंति[भा.२३९७]सुणमाणे वि न सुणिमो, सज्झाए समिति गुत्ति आउत्ता।
सावनं सोऊण वि, न हुलब्भाऽऽइक्खिउं जइणो || चू-जइ किं चि सुणिमोतहावि सावजं न युजति अक्खिउं।अंतोविपुच्छितो भिक्खादिउवओगे न नायं । अंतो बहिया य - इमं उत्तरं "बहु सुणेति"-सिलोगे ॥ एवं हिंडते पडुप्पन्ने समुदाणे[भा.२३९४३ . भत्तट्टणमालोए. मोतूणं संकिताइ ठाणाई।
___ मनिने प्रतिमेहो. अतिगमणं दिदिलवाणं ।।