Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 442

उद्देश : ५, मूलं- ३७९, [भा. २१६१]
४३९
धू- अद्धाण-निग्गता साधू आगया अज्झायणा, तेहिं ते जातिता, पलिभिन्नादि परिट्ठवेति किं देंतु ? जति न देंति ताहे जं ते पाविहिंति तमावचंति । अह देंति अप्पणो हानिं । आदिसद्दातो असिवनिग्गता आगता । एवं ओमेण, रायदुट्ठ- गिलाणकारणेण ।
अहवा - तेसिं चेव झामियं उपकरणं परस्स वा उभयस्स वा सेहा वा पडुप्पन्ना भायणा सति न पव्वावेंति, जं ते गिहारंभे काहिंति तमावज्जे ।
अहवा - अन्नेसिं संभोतियाणं सेहा उबट्ठिता, ते भायणाणि मग्गंति, जति न देंति अप्पणो
हाणि ।
अहवा-तेणेहिं उवकरणं अवहरियं, अप्पणो परस्स उभयस्स वा । एवं पडिनीएहिं अवहितं जे दोसे पाविहिंति तमावज्जे ।।
[ भा. २१६२] अद्धाण निग्गतादी, न य देते हानि अप्पणो देंते । गहिभासण पोरिसि, कायाण विराधणमडंतो ॥
चू-पुव्वद्धं गतार्थः ।
पिलमिंदिय परिट्ठवितेसु भायणासति जति गिहिभायण्णपरिभोगं करेति, अनेसणीयं वा हति भायणे वागवेसंतो पोरिसिभंगं करेति, भायणट्ठा वा अडतो कायविराहणं करेति ॥ सव्वेसेतेसु पच्छित्तं वत्तव्वं । एतद्दोसपरिहरणत्थं
[ भा. २१६३ ] तम्हा न वि भिंदिज्जा, जातमजातं विगिंचते विधिना ।
विस विज मंत थंडिल्ल, असती तुच्छे य बितियपदं ॥
धू- विस-विजाति कयं जायं, निद्दोसं अजायं, दुविहं पि जहाभिहिअं विधीए विगिंचए, कारणे भिंदित्ता वि पवेति ।
विसभावियं विज्जाए मंतेण वा अभियोजितं थंडिलस्स वा सति तुच्छंवा डहरयं न तक्कञ्जसाहयं, एतेहिं कारणेहिं भिंदिउं परिद्ववेति ।।
मू. (३८०) जे भिक्खू वत्थं वा पडिग्गहं वा कंबलं वा पायपुंछणं वा अलं थिरं धुवं धारणिज्जं पलिच्छिदिय पलिच्छिंदिय परिद्ववेति, परिद्ववेंतं वा सातिजति ॥
चू-खोम्मिय कप्पासाति वत्थं, उण्णिगकप्पासाति कंबलं, रय-हरणं पायपुंछणं, उवग्गहियं वा, वा, पलिछिंदिय शस्त्रादिना ।
मू. (३८१) जे भिक्खू दंडगं वा लट्ठियं वा अवलेहणियंवा वेलु-सूइं वा पलिभंजिय पलिभंजिय परिट्टवेति, परिद्ववेतं वा सातिज्ञ्जति ॥
धू- हत्थेहिं आमोडणं पलिभंजणं ।
[भा. २१६४] पायम्मिय जो उ गमो, नियमा वत्थम्मि होति सो चेव । दंडगमादीसुतहा, पुव्वे अवरम्मि य पदम्मि ॥
मू. (३८२) जे भिक्खू अइरेय- पमाणं रयहरणं धरेइ, धरेंतं वा सातिज्जति ॥ चू- रओ दव्वे भावे य । तं दुविहं पि रयं हरतीति रयोहरणं । अतिरेगं धरेंतस्स मासलहुँ ।
[ भा. २१६५ ] गणणाए पमाणेण य, हीनातिरित्तं च अवचितोवचितो ।