Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 286

उद्देशक : २, मूलं - ११४, [भा. १३०६ ]
२८३
ओहारकंबीओ तणा वा एगधरे समप्पेत्तरस अणप्पिणणं संभवति । जम्हा एते दोसा तम्हा सव्वेहिं सव्वे वीसुं अप्पेयत्तव्या ॥ कारणे पुण विवरीतं अप्पेति, न अप्पेति वा । इमे य ते कारणा[भा. १३०७ ] बितियपदज्झामिते वा देसुट्ठाणे व बोधिगादीसु । अद्धाणसीए वा, सत्य व्व पधावितो तुरितं ॥
चू- सो संथारगो ज्झामितो, देसुट्ठाणेसु वा सो संथारगसामी कतो वि गतो, बोहियभए संधारगामी साधू वा नट्ठा, अद्धाणसीसए वा सत्यो लद्धो तुरितं पहाविता, जाव ऽप्पिणंति ताव सत्थातो फिट्टंति ताव अन्नो दुल्लभो सत्थो ॥
[ भा. १३०८]
एतेहि कारणेहिं, वच्चंते को वि तरस तु निवेदे । अप्पाहेंति सागारियादि असतऽ न्नसाधूणं ॥
चू- न पञ्चप्पिणंति, विकरणं पुण करेंति । अन्ने साधू सत्थेण वयंति । एगो साधु तस्सेव निवेदयति सत्थो तुरितं पधावितो, तेन न आनीओ, तुमे इयं संथारयं आणेज्जह । अन्ने वा साधू भांति - तुब्भे इम संथारयं अमुगे कुले अप्पेज्जह । असति साहूण सागारियादिण अप्पाहेति । इमं संथारयं अप्पेज्जाह, निवेदण वा करेज्जह। एस तणकंबीणं विधी भणिता ॥
[भा. १३०९] पयेच गमो नियमा, फलगाण वि होति आनुपुब्बीए । चतुरो लहुया माया अनत्थि एतत्थ नाणत्तं ॥
चू-फलगेसु सव्वो एसेव विधी, “नवरं"-विसेसो, पच्छित्तं चउलहुगा । माया य नत्थि - जहा तो कंबीसु वा अन्ने तणा कंबीओ वा पक्खिवंति तहा फलगाण नत्थि पक्खेवो ॥
मू. (११५) जे भिक्खू सागारियं संतियं सेज्जा-संधारयं आयाए अविगरणं- कड्डु अणप्पिणित्ता संपव्वयति; संपव्वयंतं वा सातिज्जति ।।
- अविकरणं नाम जं संजतेण कयं, तणाण वा संथरणं, कंबीण वा बंधो, फलगस्स वा ठवणं । एस अफोडित्ता अणप्पिणित्ता वयति मासलहुं । इमा निज्जुत्ति
[भा. १३१०] परिसाडिमपरिसाडि थ, सागारिय संतियं तु संथारं । अविकरणं कातूणं, दूतिजंतम्मि आणादी ॥
चू-दोसु सिसिर- गिम्हासु रीइज्जति, दूइज्जति वा, दोसु वा पदेसु रीइज्जति ।। अधिवकरणे इमे दोसा
[भा. १३११] किड्ड तुयट्ट अनाचार नयणे डहणे य होति तह चेव ।
विगरण पासुवा, फलगतणेषु तु साहरणं ॥
-
चू-कप्पट्टगाणं किड्डणं, तुअट्टणं, श्रीपुरिसाणं तुयट्टणे अनायारसेवणं वा, अन्नत्थ वा नयणं, डहणं वा एतेसु चेव जे दोसा पच्छित्तं च पूर्ववत् । फलगस्स विकरणं पासल्लियं करेति, उड्डुं वा करेइ तणेसु साहरणं, कंबीसु बंधण छोडणं वा ॥ किंच
[भा. १३१२] पुंज पासा गहितं, तु जं जहिं तं तहिं ठवेतव्यं ।
फलगं जुत्तो गहितं, वाघाते विकरणं कुञ्जा ।।
चू. जे तणा पुंजातो गहिता ते पुंजे ठवेयव्वा । जे पासातो गहिता ते तहिं ठवेयव्वा । जं वा जत्तो गहियं तं तहियं ठवेयव्यं ति । कंबीमादी फलगं जतो पदेसातो गहितं तं तहिं ठवेयव्वं ।