Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 197

निशीथ - छेदसूत्रम् - १- १/४५
चू. एवं ताव दिवं अतिरेगबंधणं, त पुण कवातय कालं अवलक्खण धरेयव्वं ? भतो सुत्तमागयं जे भिक्खू अतिरेगं बंधणं पायं दिग्ड्डाओ मासाओ परेण धरेइ, धरंतं वा सातिजति ।। मू. (४६) जे भिक्खू अतिरेगं बंधणं पायं दिवड्डाओ मासाओ परेण धरेइ, धरतं वा सातिज्जति ।
१९४
चू. दिवढमासातो परं घरेंतस्स आणादिणो दोसो, मासगुरुं च से पच्छित्तं । न केवलमतिरेगबंघणमलक्खणं दिवङ्कातो परं न घरेयव्वं । एगबंधेण वि अलक्खणं दिवड्डात परं न घरेयव्वं - कंठा ।
[भा. ७५० ] अवलक्खनेगबंधं, दुग-तिग-अतिरेग-बंधणं वा वि । जो पायं परियट्टइ, परं दिवड्डाओ मासाओ ।।
चू. कंठा ॥ जो एगबंधणादि धरेति तस्स इमे दोसा[भा. ७५१]
सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्तविराधनं तहा दुविहं । पावति जम्हा तेणं, अन्नं पादं वि मगेज्जा ।।
चू. तित्थयराणं आणाभंगो, अणवत्था - एगेण घारितं अन्नो वि घरेति, मिच्छत्तं-न जहावातिणो, तहाकारिणो, आयसंजमविराहणा वक्खमाणगाहाहिं ।। अतिरेगबंघण-मलक्खणे अन्ने वि सूतिता अलक्खणा ।
[भा. ७५२]
हुंड सबलं वाताइद्धं, दुप्पुत्तं खीलसंठित चेव ।
पउमुप्पलं च सवणं, अलक्खणं दड्ढ दुव्वण्णं ।।
चू. समचउरंसं जं न भवति तं हुंडं, कृष्णादिचित्तलाणि जस्स तं सबलं, अनिष्फण्ण वाताइद्धं त्रोप्पडयंत्ति वुच्चति । जं ठविज्जंतं उद्धं ठायति चालियं पुण पलोट्ठति तं दुप्पुत्तं । जं ठविजंतं न ठाति तं खीलसंठितं । जस्स अहो नाभी पउमागिती उप्पलागिती वा तं पउप्पलं । कंटकादिखयं सव्वणं । एताणि अलक्खणाणि । दढदुचण्णाणि य दहुं अग्गिणा, पंचवण्णोववेयं दुव्वण्णं एकस्मिन्नपि न पततीत्यर्थः । अहवा- प्रवालांकुरसन्निभं सुवण्णं सेसा सव्वे दुव्वण्णा अनिष्टा इत्यर्थः । अहवा - अलक्खणं एगबंघनादी जं वा एयवज्रं आगमे अनिट्टं ॥
इमा चरित - विराधना[भा. ७५३]
हंडे चरित्तभेदो, सबले चित्तविव्भमो । दुष्पुत्ते खीलसंठाणे, गणे व चरणे व नो ठाणं ॥ पउमुप्पले अकुसलं, सव्वाण वणमादिसे । अंतो बहिं च दडे, मरणं तत्थ वि निद्दिसे ॥
[भा. ७५४]
चू. उवकरण - विनासो नाण दंसण- चरित - विराधना, सरीरस्स जं पीडा भवणं तं सव्यमकुसलं भवति सेसं कंठं ॥
[भा. ७५५]
[ भा. ७५६ ]
दुव्वणम्मिय पादम्मि, नत्थि नाणस्स आगमो । तम्हा एते न धारेज्जा, मग्गणे य विधी इमो ॥ अवलक्खणेग बंधे, सुत्तत्थकरेंत मग्गणं कुञ्जा । दुग-तिग- बंधे सुत्तं, तिहुवरि दो विवज्जेज्जा ।।