________________
निशीथ - छेदसूत्रम् - ३२० /१४२०
मासगुरुं । एस विभागो । एवं पढमसुत्ते । एवं चैव सव्वसुत्तेसु जो अनुवादी अत्यो सव्वो विभागो । अहवा - जं दव्वादिपुरिसविसेसेण अविसेसिजति सो ओहो । दव्वादिपुरिसविसिद्धं पुण सव्वं वित्थरो । एयं सव्वं जं वृत्तं सद्वाणसद्दहंतस्स सद्दहणकप्पो ।। इदानिं इमो आयारण कप्पी[ भा. ६६७१] जे भणिता उपकप्पे, पुव्वावरवाहता भवे सुत्ता। सो तह समायरंतो, सव्वो सो आयरणकप्पो ॥
४४८
- जे पकप्पे एगूणवीसाते उद्देगेहिं पुव्वावरवाहया सुत्ता अत्या वा भणिता ते तहेव समायरंतस्स आयरणकप्पो भवति । एत्थ पुव्वो उस्सग्गो, अवरो अववादो। एते परोप्परवाहता - एतेसिं सट्ठाणे सेवणा कर्तव्येत्यर्थः ॥
[भा. ६६७२ ]
उस्सगे अववायं, आयरमाणो विराहओ होति । अववाए पुण पत्ते, उस्सग्गनिसेवओ भइओ ॥
चू- कंठया । भयणा कहं ? उच्यते - जो धितिसंघयणसंपन्नो सो अववायठाणे पत्ते वि उस्सगं करेंतो सुद्धो, जो पुण धितिसंघयणहीणो अववायट्ठाणे उस्सग्गं करेइ सो विराधन पावति । एस भयणागतो आय (क) रणकप्पो । इदानिं गहणकप्पीसुत्तत्थतदुभयाणं, गहं बहुमानविनयमच्छेरं । उक्कडु - निसेज - अंजलि गहितागडियम्मिय पणामो ॥
[भा. ६६७३]
अहवा -
- सुतं अत्थं उभयंवा गेहंतेण भत्तिबहुमानाब्भुट्टाणातिविणओ पयुंजियव्वो । “अच्छेरं" ति आश्चर्य मन्यते - " अहो ! इमेसु सुत्तत्थपदेसु एरिसा अविकला भावा नज्जंति", आश्चर्यभूतं विनयं करोति तिव्वभावसंपन्नो अन्नेसिं पि संवेगं जणंतो, अत्थे नियमा सन्निसिजं करेति, सुत्ते वि करेति, वायणायरियइच्छाए वा सुणेति, उक्कुडुओ ठितो रयहरणनिसेज्जाए वा निच्छकयंजली | एवं पुच्छ्रमाणे वि सुत्तं पुण कयकच्छमो पढति, जया पुण आलावयं नग्गति तया कयंजली कयप्पणामो य, किं च अंगं सुयक्खंधं अज्झयणं उद्देसगा अत्याहिगारा सुत्तवक्के य गुरुणा दिन्ने समत्ते वा । गहिए त्ति अवधारिएण अनवधारिते वा सिस्सेण पणामो कायव्वो ।
इदानिं "सोधिकप्पो' त्ति सोधि प्रायश्चित्तं तं द्रव्यादिपुरुषभेदेन कल्पते यः स सोधिकल्पः, जो आवन्नाणं पच्छितेण सोधिं करोतीत्यर्थः । केरिसो सो ? उच्यते- केवल मन ओहि चोद्दस नवपुव्वी य । सीसो भणति तित्थकरादिणो चोद्दसपुव्वादिया य जुत्तं सोहिकरा, जम्हा ते जाणंति जेन विसुज्झइ त्ति, तेसु वोच्छिण्णेसु सोही वि वोच्छिन्ना ? । आचार्याह
-
[ भा. ६६७४] का णं जिनपुव्वधरा, करिसुं सोधिं तहा वि खलु एहि । चोहसपुव्वनिबद्धो, गणपरियट्टी पकप्पधरो ॥
चू- पुव्वद्धं कंठं । इमं पकप्पज्झयणं चोद्दसपुवीहिं निबद्धं तं जो गणपरिवट्टि सुतत्त्थे धरेति सो वि सोधिकरो भवति । अहवा - चोद्दसपुव्वेहिंतो निज्जूहिओ एस पकप्पो निबद्धो, तद्धारी सोऽधिकारीत्यर्थः ॥ किं चान्यत्
[मा. ६६७५]
उग्घायमनुग्घाया, मासचउम्पासिया उपच्छित्ता ।
पुव्वगते चिय एते, निज्जूढा जे पकप्पम्मि ।।
चू- जे उग्धायादिया पच्छित्ता जेसु अवराहेसु पुव्वगए सुत्ते अत्थे वा भनता ते चेव पुव्वगतसिद्धा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org