________________
उद्देशक ः २०, मूलं-१३८७, [भा. ६४८८]
४२१ जावतियं खमति तावतितं छुब्भति । एवं “उभय'त्ति जो धितीए सरीरेण य संघयणसंपन्नो गीतादिगुणजुततो यतस्स परिहारतवो दिज्जति । “दुब्बलो'त्ति धितीए संघयणेण वा उभयेणवा दुब्बलो, तस्स सुद्धतवो दिज्जति।। परिहारसुद्धतवाणं प्रायश्चित्तं विसेसओ दिज्जति, ततो भन्नति[भा.६५८९] अविसिट्टा आवत्ती, सुद्धतवे तह य होति परिहारे।
वत्थु पुण आसज्जा, दिज्जति इतरो व इतरो वा॥ चू-परिहारतवे सुद्धतवेयअविसिट्ठा “आवत्ति"त्तिदोन्निजना तुलं आवत्तिठाणं आवण्णा। तत्थ “वत्थु आसज्ज"त्ति - धितिसंघयणसंपन्नं पुरिसवत्थु नाउं । “इयरों"त्ति परिहारो तवो दिज्जति।जं पुणो धितिसंघयणेहिं हीनं पुरिसवत्युंतस्स ताए चेव आवत्तीए “इयरो"तिसुद्धतवो दिजति । एत्य अन्नोन्नाविक्खत्तो इयरसद्दा ठिता ।।
एत्थ एगावत्तीए विसमदानपसाहणत्थं इमो दिलुतो[भा.६५९०] वमण-विरेयणमादी, कक्खडकिरिया जहाऽऽउरे बलिए।
कीरति व दुब्बलम्मि वि, अह दिटुंतो तवे दुविहो ।। च-जहादोजना सरिसरोगाभिभूया, तस्स जोआउरोबलवंसरीरेणतस्सवमनविरेयणादिका कक्खडादिकिरिया कज्जति।दुब्बलो विजहा सहतितहाअकक्खडा किरिया कजति। "अह"त्ति - अयं दिलुतो तवे दुविहो उवसंहारनिजो-कक्खडकिरियसमाणो परिहारतवो, सुद्धतवो अकक्खडकिरियसमाणो॥जेसिं नियमा सुद्धतवोपरिहारतवोवा दिजति तन्नियमार्थमिदमुच्यते[भा.६५९१] सुद्धतवो अज्जाणं, अगीयत्ये दुब्बले असंघयणे।
धितिबलिए य समण्णा-गयसव्वेसि पि परिहारो ।। घू-दुब्बलो धितीए अनुवचितदेहो रोगादिणा, असंघयणो त्ति-आदिल्लेहिं तिहिं संघयणेहिं वज्जितो, एतेसिं सुद्धतवोदिज्जति।जोधितीए बलवं वजकुड्डुसमाणो, जोय संघयणेहिंसमण्णागओ आइल्लेहिं संघयणभावेहिं जुत्तो त्ति वुत्तं भवति, गीतातिगुणहिं वा समन्नागओ युक्त इत्यर्थः, सव्वेसि तेसिं परिहारतवो दिज्जति ।। तस्सिमो विधी- “ठवनिजं ठवइत्ता" सुत्तपदं, जं तेन सह नायरिजति तं ठवनिजं, तं सव्वं गच्छसमक्खं ठविजइत्ति-परूविञ्जति अधवा-सव्वा चेव तस्स सामायारी ठवनिज्जापरूवनिज्जा इत्यर्थः । कहं पुण तं ठविज्जति ?, उच्यते[भा.६५९२] विउसग्गो जाणणट्ठा, ठवणा भी (ती) ए य दोसु ठवितेसु ।
अगडे नदी य राया, दिटुंतो भीय आसत्थो ।। घू- तस्स परिहारतवं आवजतो आदावेव उस्सग्गो कीरइ । कह ?, उच्यते - गुरू पुबदिसाभिमुहो वा उत्तरदिसाभिगुहो वा चरंतदिसाभिमुहो वा चेइयाण वा अभिमुहो । एवं परिहारतवो वि । नवरं-गुरुस्स वामपासे ईसि पिट्टतोते दुवग्गा विभणंति- “परिहारतववजणट्ठा करेमि काउस्सग्गं निरुवसगग्वत्तियाए" इत्यादि ताव भणंति जाव वोसिरामी ति । पणवीसुस्सासकालं सुभज्झवसिता ठिचा चउवीसत्थयं वा चिंतेउं नमोक्कारेण पारेत्ता अक्खलियं चउवीसत्थं उच्चरंति ।। एत्थ सीसो पुच्छति-एस उस्सग्गो किं निमित्तं कीरइ ?, उच्यते-साधूण जाणणट्ठा कीरइ । अहवा[भा.६५९३] निरुवस्सग्गनिमित्तं, भयजणणट्टा य सेसगाणं च ।
तस्सऽप्पणो य गुरुणो, य साहए होति पडिवत्ती॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org