________________
४१४
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-२०/१३८३ भणिया - "अहं ते कालहीणं इच्छं पूरेमि" छड्डाविया असग्गहं । ताहे सो दढमित्तो वनचरादीए सम्माणसंगहिए करेति । तेहिं भणियं - "किं आनेमो, किं वा पयच्छामो' ।तेन भणियं - "दंते मे देह" । तेहि य ते दंता खडपूलगेहिं गोविता । सगडं भरियं, नयरबारे य पवेसिज्जताणं गोणाऽऽकहितो दंतो पडिओ, "चोरों"त्ति सहोडो वनयरो गहितो।
रायपुरिसेहिं पुच्छिज्जति कस्सेते दंता, सो न साहति । एत्यंतरे दढमित्तेण भणियं-"मम एए दंता, एस मे कम्मकरो।" वनचरो मुक्को, दढमित्तो गहितो । सो रन्नातो पुच्छितो-“कस्सेते दंता?" सो भणति “ममं" ति । एत्यंतरे दढमित्तं गहियं नाउं धनमित्तो आगत्तो । रन्नो पुरतो भणाति-"मम एतेदंता, ममदंडंसारीरंवा निग्गरं करेहि"त्ति।दढमित्तो विभणाति-"अहमेयं न जाणामि, मम संतिता दंता, मम निग्गहं करेहि" त्ति, एवं ते अन्नुण्णावराहरक्खणट्टिया निरवराही रन्ना भणिया- "अभओ भूयत्थं कहेह।" तेहिं सव्वं जहाभूयं कहियं । रन्ना तुट्टेण मुक्का, उस्सुका । जहा सो दढमित्तो निरवलावी अविय मरणमब्भुवगतो न य परावराहो सिट्ठो, तहाऽऽलोयणारिहेण अपरिसाटिणा भवियव्वं ।जहा सोधनमित्तो भूयत्थं कहेति ममेसोवराहो त्ति एवं आलोयगेणं मूलुत्तररावराहा अपलिउंचमाणे जहटिया कहेयव्वा ॥
पंचमे य सुत्तेइमो य विसेसो दंसिजति[भा.६५७६] पनगातिरेग जा पणवीससुत्तम्मि पंचमे विसेसो।
आलोयणारिऽऽहालोयओ य आलोयणा चेव ।। -- एतीए पुव्वद्धस्स इमं वक्खाणं[भा.६५७७] अहवा पणएणऽहिओ, मासो दसपक्खवीसभिन्नेणं ।
संजोगा कायव्वा, लहुगुरुमासेहि य अणेगा। चू-"अहवे" त्ययं विकपवाची । कः पुनः विकल्प?, उच्यते-पणगातिता ठाणाअतियारतो वनिष्फण्णा-भावओ वा निष्पन्नाभवंतीत्यर्थः । पंचमेसुतेइमो विसेसो मासोलहुपनगदसगातिरित्तो यकायव्यो, एवं दस पन्नरस वीसं भिन्नमासातिरित्तोय। एवंदोमासादिया विपनगादियातिरित्ता कायब्वा । पुणोपनगादिएहि लहुमीसगसंजोगसुत्ता कायव्वा, इमेण विहिणा-जेभिक्खू गुरुगलहुगपणगातिरेगमासियं परिहारहाणंइत्यादि।जेभिक्खू लहुगपनगदसगातिरेगमासितंपरिहारट्ठाणं इत्यादि । जे भिक्खू लहुगपनगगुरुदसगसातिरेगमासियं परिहारट्ठाणं इत्यादि । एवं मासियं लहुपनगंच अमुयंतेण भाणियव्वं जाव गुरुभिन्नमासो त्ति। ततो मासियं गुरुपनगंच अमुयंतेण माणियव्वंजाव गुरुभिन्नमासोत्ति । एवंमासियं अमुयंतेणपनगादियाण सव्वे दुगसंजोगा भाणियव्वा।ततो मासिगस्सेव पनगादियाण सव्वे तिगसंजोगा चउक्कादिसंजोगा यजाव दसगसंजोगो ताव सब्वे भाणियव्वा।
ततो मासगुरुं अमुंचंतेण पण दसग पन्नरस वीसभिण्णमासंताण लहुगुरुभेदभिन्नाण दुगादिसंजोगा जाव दसगसंजोगा ताव सब्वे कायव्वा । एवं दोमासियादिठाणेसु वि लहुगपणगादीयाण सव्वे संजोगा कायव्वा । एवं अनेगा संजोगा भवंतीत्यर्थः । एवं पंचमे विसेसो उवउजिय सवित्थरतो भाणियच्चो । इमे य एत्थ पंचमे सुत्ते आलोयणारिहा भाणियब्बा
आयारवं आहारवं, ववहारोब्बीलए पकुब्बी य । निज्जवगवायसी, अपरिस्सावी य अट्ठमए ।।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org