________________
उद्देशक : २०, मूलं-१३८१, {भा. ६४८६]
३९१ अहवा - ठवणादिणसंजुत्ता "होउ"त्ति ऊणा अहिया वा भवंति त्ति, सो तस्स गुणकारो न भवति, जहा पक्खियाआरोवणा दसहिंगुणिता वीसियठवणासंजुत्ता ऊणा छम्मासा, एक्कारसगुणा अहिया भवंतितो नायब्बं एतेसिंकसिणकरणंन होइनास्त्येवेत्यर्थः। अकसिणत्वात, "तस्सुवरिति एक्कारसण्हं उवरिओमत्थग परिहाणीए पक्खिया आरोवणा "जेणगुणे'' त्ति दसगुणिता तीसिय ठवणा होइ । “समो"तिछम्मासितोरासी, एत्थ सो दसको समकरणं पड़च्च गणकारोभवतीत्यर्थः।
एवं नवहिं अट्ठहिं सत्तहि छहिं पंचहिं चउहिं तीहिं बीहिं एक्केण य पक्खितं आरोवणं गुणेउं जीए ठवणाए संजुत्ता छम्मासा भवंति तत्थ सो गुणकारो नायब्वो, तावतिया य पक्खियाए कसिणा लब्भति । एवं वीसियआरोवणादि, नवरं-अट्ठभागाओ ओमस्थियगुणकारो कायव्वो, एवं सेसाओ वि सव्वाओ गुणकारेहिं वेयालियववाओ । अधवा- “जेण पदेण" एत्तीए गाहाए इमं वक्खाणं-जति दोहिंगुणा आरोवणादिवसेहिं पक्खित्तेहिं असीतं सतं न पूरेति तो सो समकरणे गुणकारो न भवति, ताहे समकरणत्यं तदुवरि तिमासादीण गुणकारणेहिं वेयालेयब्वं ताव जाव जेण गुणिते ठवणाए पक्खित्ताए असीयं सयं भवइ, सो गुणकारो कसिणारोवणनिमित्तं समो भवति । अह सव्वगुणकारा वेयालिए ऊणं अहियं वा असीयं सत भवति ताहे नायव्वं न एस गुणकारो, अकसिणा य एस नायव्वं ति।।अहवा सव्वकसिणजाणणत्थं इमं भण्णइ[भा.६४८७] जतिहि गुणा आरोवणा, ठवणाए जुता हवंति छम्मासा ।
तावतियारुवणाओ, हवंति सरिसाभिलावाओ॥ चू- जति गुणा आरोवणठवणाए पक्खित्ताए असीयं सतं भवति सा आरोवणा कसिणा नायव्वा, तब्विवरीया सव्वा अकसिणा, तेसु इमं करणं-जेणगुणा आरोवणा ठवणादिणसंजुत्ता जत्तिएण ऊणा अहिया वा भवति त चेव तत्थ झोसग्गं, अकसिणा एसा नायव्वा ।।।
किं च आलोयगमुहातो पडिसेवियमासगं सोउं तं मासग्गं जाए ठवणाए संचयमाससमं भवतितं ठवणारोवणं व्वेति। तस्थिमं करणं-उदाहरणं, जहा-अट्ठावण्णं मासा आलोयगमुहातो उवलद्धा, तत्थ आयरिएणवीसिया ठवमा पन्नाससतिमाआरोवणा ठविता, एयासिं ठवणारोवणाण सत्तरं दिवससतं छम्मासिय असीयदिवससतमाणातो सुद्ध, सेसा दस एतेसिं पन्नास सतित्थी आरोवणाए भागो न सुज्झति त्ति चत्तालं सतं पक्खित्तं, भागे हिते एक्को लद्धो, एसो एक्को अट्ठावीसतिमआरोवणत्ति अट्ठावीसारोवणमास त्ति वा अठ्ठावीसगुणो कतो जाता अट्ठावीसं चेव । एत्थ चेव इम भण्णति[भा.६४८८] ठवणारोवणदिवसे, नाऊणं तो भणाहि मासग्गं ।
जंच समं तं कसिणं, जेणहियं तं च झोसग्गं ॥ घू-ठवणारोवणण मासे नाउं ताहे संचयमासगंभणेज्जाह, “एवतित"ति-दो ठवणामासा अट्ठावीसं आरोवणमासा एते तीसं, एते अठ्ठावीसाए मेलियाए जाया अठ्ठावण्णं संचयमासा, एवं सब्वत्थ संचयपासग्गं भाणियध्वं ।जस्थ पुण आरोवणाए भागे हीरमाणे झोसविरहियं समं सुज्झति तं कसिणेति समेत्यर्थः, जत्थ पुण न सुज्झति तत्थ जावतिएण चेव सुज्झति तावतियं चेव सझोसग्गं जाणियव्वं ।। ठवणारोवणदिवसेहिं मासुप्पादनकरणं इमं__ [भा.६४८९] जत्थ उ दुरूवहीणा, न होति तत्थ उ भवंति साभावी ।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org