Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1280

उद्देश : २०, मूलं- १३८१, [ भा. ६४४३ ]
३८१
पंचज्झोसो सोहितो सेसं पणयालं सतं । एत्थ ठेवणारोवणादिवसा पक्खित्ता जायं असीयं सयं ।। [भा. ६४४४ ] पढमा ठवणा वीसा, बितिया आरोवणा भवे वीसा । अट्ठारस मासेहिं, एसा पढमा भवे कसिणा ।।
चू- एया ठवणारोवणाओ असीयसयाओ सोहिया सेसं चत्तालीससयं, एयस्स वीसियाए आरोवणाए भागे भागलद्धं सत्त मासा आरोवणा, पुव्व करणेणं "दोहिं मासेहिं निप्फन्नं” ति काउं सत्तमासा दोहिं गुणेयव्वा जाता चोदसमासा, “दिवसा पंचहिं भइया ” गाहा ।।
एतेणं करणं दो ठवणामासा दो य आरोवणमासा निष्फण्णा, एए चत्तारि वि चोद्दसहं मेलिता जाता अट्ठारस मासा, कसिणा नाम जत्थ झोसो णत्थइ । “कातो मासातो किं गहियं" ति एत्थ लक्खणं जति एक्कातो मासातो निष्फन्ना आरोवणा तो सेवियमासेहिंतो ठवणारोवणमासा सोहेयव्वा, अह दुगादिमासेहिंतो निष्फन्ना आरोवणा तो सेवियमासेहिंतो ठवणमासा चैव सोहेयव्वा नो आरोवणमासत्ति । इमा य बितिय आरोवणा दोहिं मासेहिं निष्फन्न त्ति काउं अड्डारसण्हं मासाणं मज्झातो दोन्नि ठवणामासा सोहिता, सेसा सोलस मासा । "दोहिं मासेहि आरोवणा निष्फन्न'' त्ति काउं सोलस दुहा कायव्वा, एक्को अट्ठओ उवरि बितिओ अट्ठओ हेट्ठा। किं कारणं एवं कज्जति ?, उच्यते जओ इमं भण्णति
“जतिभि भवे आरुवणा, तति भागं तस्स पन्नरसहिं गुणिए ।
सेसं पंचहिं गुणिए, ठवणदिणजुत्ता उ छम्मासा " ॥
पढमातो अट्टगाती पक्खो पक्खो गहितो, बितियाती अट्ठगातो पंच पंच राइदिया गहिता, पवणामासेहिंतो दस दस राइदिया गहिता । कः प्रत्ययः ? उच्यते- “जइभि भवे आरुवणा" गाहा, जे संचयमासातो ठेवणामास सुद्धा जइत्थी आरोवणा आरोवणातो वा जति मासा निष्फण्णा ततिभागा कजंति, बितिय आरोवणा दो वा आरोवणामास त्ति तेन सोलसमासा दुहा कता अट्ठ एत्थ एक्कम्मि अट्ठगे पन्नरसपच्चित्तराइंदियागहिय त्ति पन्नरसगुणो कतो उ जातं वीसुत्तरं सयं । बितियट्ठगाओ पंच पंच गहिय त्ति पंच गुणितो जातो चत्तालीसा, चत्तालीसा वीसुत्तरे सते पक्खित्ता जातं सट्ठसयं, एत्थ अवनीयं ठवणमासाणं दोन्हं दस दस राइदिय गहिय त्ति ते वीसं पक्खित्ता जायं असीयसयं ।
[भा. ६४४५ ]
पढमा ठवणा वीसा, ततिया आरोवणा उपणुवीसा । तेवीस मासेहिं पक्खो तु तहिं भवे झोसो ॥
धू- एयाओ ठेवणारोवणाओ असीयसताओ सुद्धा, सेसं पणतीसं सयं । एयस्स पनुवीसारोवणाए भागो हायव्वो, जम्हा सुद्धं भागं न देति तम्हा पक्खं पक्खिवित्ता भागलद्धा छम्मासा, तिहिं मासेहिं आरोवणा निष्कण्णा तम्हा छम्मासातिगुणा कता जाया अट्ठारस मासा, ठवणारोवणमासपुव्वकरणेणं उप्पाएता तत्थेव पक्खित्ता जाता तेवीसं संचयमासा । एत्थ इच्छामो नाउं "कतो मासाओ किं पच्छित्तं गहियं" ? उच्यते-सेवितमासेहिंतो दो ठवणामासा सोहिया, सेसा एक्कवीसंमासा, एते तिहा ठविज्रंति तिन्निसत्तगा पुंजा कया तत्थ पढमपुंजातो पक्खो पक्खो गहितो, अन्नेहिं दोहिं सत्तगपुंजेहिं पंच पंच राइंदिया गहिया । दोहिं ठवणामासेहिंतो दस दस राइदिया गहिया । कः प्रत्ययः ?, पढमसत्तगं पन्नरसगुणं काउं पक्खो सोहेयव्वो, सेसं नउती,