________________
उद्देशक : २०, मूलं- १३७०, [भा. ६३७३]
३६१
चू-कुल गण संघकज्जेहिं वावडी आयरितो भत्तपञ्चक्खातो वा साधू तस्स लोगो एति, तत्थ आयरिओ धम्मक हकहणेण वावडो गिलाणकज्रेण वावडो, राया वा धम्मट्ठी एइ, तस्स धम्मो कहेयव्वो, वादी वा निगिण्हियव्वो, एवमादिकारणेहिं वावडो आयरिओ होज्ज, एवं जाव छम्मासा न पुच्छेज, आलोयणं वा न पडिच्छेज्ज ।। एवमादिकज्जवावडो वा इमं जयणं करेज[भा. ६३७४ ] अन्नेण पडिच्छावे, तस्सऽसति सयं पडिच्छए रत्तिं । उत्तरवीमंसाए, खिन्नो वा निसिं पि न पविसे ॥
चू- जइ अस्थि अन्नो गीयत्थो आलोयणारिहो सो संदिस्सिज्जति-तुमं पुच्छिज्जसि आलोयणं पडिच्छाहि । अह नत्थि गीयत्थो ताहे सयमेव रत्तिं आलोयणा पडिच्छियव्वा । अह परप्पवादिणिगिट्ठा जहा सिरिगुत्तस्स छलुगस्स पराजयट्ठा उत्तरवीमंसं करेंतस्स राओ वि परिच्छणा नत्थि, दिवा परिस्समकिण्णोस वा रातो सुवति एवं रातो विन पडिच्छति जाव उक्कोसं छम्मासा । जति य छम्मासे पुण्णे न पुच्छति आलोयणं वा न पडिच्छति तो चउगुरुगा भवंति । अन्ने भांति - छण्हं परतो पढमे दिणे मासलहुं, बितिए मासगुरुं, ततिए चउलहुँ, परतो चउगुरु ति ॥ अधवा एत्थ वि अववाताववातो भण्णति
-
[भा. ६३७५ ] दोही तिहि वा दिनेहिं, जति छिज्जति तो न होति पच्छित्तं । तेन परमगुण्णवणा, कुलादि रन्नो व दीवंति ॥
- जति छण्हं मासाणं परतो निरुत्तं दोहिं तीहिं वा दिनेहिं कज्जसमत्ती भवति तो तेसु वि पच्छितं न भवति, अह तेसु वि कज्जसमत्ती न भवति ताहे छम्मासासमत्तीए चेव कुलादिया अनुन्नविजेति रन्नो वा दीविजति त्ति "अं कल्ले इमेण कज्ज्रेण अक्खणितो नो आगमिस्सं ति, विदितं भवतु तुझं, परप्पवाइणो धा" । जइ एवं न कहेति तो चउगुरुगा ।।
सोवि सुद्धो आलोयगो विज्झतो कहं आलोयणं करेति ? उच्यते
[भा. ६२७६ ] आलोयण तह चेव तु, मूलुत्तर नवरि विगडिते इमं तु । इत्थं सारण चोयण, निवेयणं ते वि एमेव ।।
चू- " तह चेव'' त्ति जहा संभोइयाणं विहारालोयणाए भणियं तहा भाणियव्वं । "मूलुत्तरे' त्ति पुव्वं मूलगुणातियारं, नवरं इमो विसेसो, "विगडिए "त्ति आलोए एगतो ठिता विभिन्ने वा साहुण वंदित्ता भणाति - आलोयणा भे दिन्ना, इच्छामि सारणं वारणं चोयणं च मे काउं । तेहिं वि पडिभाणियव्वं तुमं पिअज्जो ! अम्हं सारेज्जासि चोएज्जासि य ॥
उवसंपदालोयणा गया । इदानिं अवराहालोयणा यत्र प्रकृतं
[भा. ६३७७] एमेव य अवराहे, किं ते न कया हिं चिय विसोही । अहिगरणादि कहयती, गीतत्थो वा तहिं नत्थि ॥
चू- "एमेव ' त्ति जहा विहारउवसंपदालोयणासु विही भणितो तहेव इमं पि जाव पुट्ठो वा भणति - अहं अवराहालोयगो आगतो। ताहे आयरिएहिं भाणियव्वं किं ते न कया तेहिं चिय विसोधी ?, ततो कहेति - अधिकरणं मे कयं तत्थ आदिग्गहणेणं विगति संघाडगादी कधेति । अहवा भणति - तत्थ गीयत्थो नत्थि । एत्थ अहिकरणादिअविसुद्धकरणेसु आयरिएण भाणियव्वो[भा. ६३७८] न वि य इहं परियरगा, खुल खेत्तं उग्गमवि य पच्छित्तं । संकितभादी व पदे, जहक्कमं ते तह विभासे ॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org