________________
उद्देशक : १६, मूलं १०७३, [भा. ५४८३]
१९१
चू-आयरिएण पहुप्पमाणेसु साहुसु वत्तस्स वि सहाओ दायव्वो अवस्सं, किमंग पुण अवत्ते । "वत्तम्मि खेत्तवज्जम्मि" अस्य व्याख्या- "खेत्तविवज्रं" पच्छद्धं । वत्तो अव्वत्तो वा अव्वंतिया सेसहायातेनेव सह गंतुकामो परखेत्तं मोत्तुं जं सो य लब्भति तं सव्वं पुरिमस्स अभिधारेंतस्स आभवति, परखेत्ते जं पुण लद्धं तं खेत्तियस्स आभवति ॥
[भा. ५४८४]
जति नेतु एतुमाणा, जं ते मग्गिल्ल वत्तपुरिमस्स । नियमऽव्वत्तसहाओ, उ णियत्तति जं सो य ॥
चू- अह ते सहाया तं नेउं पराणेत्ता पडियागंतुकामा जं ते सहाया लब्धंति तं मग्गिल्लस्स अप्पणिज आयरियस्स आभवति। सो पुण वच्चंतो अप्पणा जति वत्तो तो जं सो लब्मति तं पुरिमस्स अभिधारिजंतस्स देति । “अव्वत्तेणं पि जाव' "त्ति अस्य व्याख्या-अव्वत्तो पुण नियमा ससहायो भवति, तस्स सहाया जे ते य नेतु नियत्तिउकामो जं सोते य लभंति तं सव्वं पुव्विल्लायरियरस आभवति ॥
[भा. ५४८५ ]
बितियं अपहुष्पंते, न देश वत्तस्स सो सहाओ तु । वइयाइ अपडिवज्झंतगस्स उवही विसुद्धो उ ॥
धू- बितिय त्ति अववादतो, आयरिओ अपहुप्पंतेसु सहायं न देज्जा, सो य अप्पणा सुयवसु वत्तो, तस्स वइगादिसु अप्पडिवज्जंतस्स उवहीए वाघातो न भवति, अह वइयादिसु पडिवज्जइ तो तन्निष्फण्णं, उवकरणोवघायट्ठाणेसु व वट्टंतस्स उवही उवहम्मति ।।
[मा. ५४८६ ]
एगे तू वच्चंते, उग्गहवज्जं तु लभति सच्चित्तं । वच्चंतो उ गिलाणी, अंतरा उवहिमग्गणा होति ॥
- जो वत्तो गागी गच्छति सो जति अन्नस्स आयरियस्स जो उग्गहो तं वज्रेउं अनोग्गहखेत्ते किंचि लभति तं सव्वं अभिधारिज्जंते देति । अहवा एगागी वच्चंतो दो तिन्नि वा आयरिए अभिधारेज, तस्स य अंतरा गेलष्णं होज्ज, जे अभिधारिता तेहिं आयरिएहिं सुयं जहा अम्हे धारेंतो साधू यंतो गिलाणो जाओ ॥
[ मा. ५४८७ ]
आयरिय दोन्नि आगत, एक्के एक्के व णागए गुरुगा। नय लभती सच्चित्तं कालगए विप्परिणए य ॥
- जे ते अभिधारिता ते जति सव्वे आगता तो तेनं जं अंतराले लद्धं तं तेसिं सव्वेसिं साधारणं । अह तत्थ एगो आगतो अवसेसा नागता । जे नागया तेसिं चउगुरुं, तं सचित्ताचित्तं न लब्धंति । जो गतो गवेसगो तस्स तं सव्वं आभव्वति । कालगते वि एवं चेव । अह गिलाणो वि विष्परिणओ जस्स सो न लमति, जं पुण अभिधारिजंते लद्धं पच्छा विपरिणतो जं अविपरिणते भावे लद्धं तं लभंति, विष्परिणए भावे जं लद्धं तं न लभति । एसा सुअभिधारणे आभवंतमग्गणा भणिया । इमा अन्ना वाताहडमग्गणा भण्णति
[भा. ५४८८]
-
पंथसहायमसो, धम्मं सोऊण पव्वयामि त्ति । खेत्ते य बाहि परिणत, सहियं पुण मग्गणा इणमो ||
चू-एको कारणितो विहरति, तस्स पंथे असढो वाताहडो सहाओ मिलितो, सो य तस्स साहुस्स पासे धम्मं सुणेत्ता असुणेत्ता वा पव्वयामि त्ति परिनामो जातो- “दिक्खेह मं" ति । सो
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org