________________
३१२
छा.
मू. (५०)
मू. (५१)
मू. (५२)
छा.
छा.
मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् ४९ यथा कण्टकेन विद्धः सर्वेष्वंगेषु वेदनाऽदितो भवति । तथैव उध्धृते निरशल्यो निवृतो (निर्वातः) भवति। एवमणुद्धियदोसो माइलो तेण दुक्खिओ होइ । सो चेव चत्तदोसो सुविसुद्धो निव्वओ होइ।। एवमनुद्ध तदोषो मायावी तेन दुःखितो भवति । स एव त्यक्तदोषः सुविशुद्धो निर्वृतो भवति ।। रागदोसाभिहया ससल्लमरणं मांति जे मूढा ।
ते दुक्खसालबहुला भमंति संसारकंतारे। रागद्वेषाभिहताः सशल्यं मरणं म्रियन्ते ये मूढाः । ते दुःखिनो बहुशल्या भ्राम्यन्ति संसारकान्तारे ।। जे पुण तिगारवजढा निस्सल्ला दंसणे चरिते य ।
विहरंति मुक्कसंगा खवंति ते सव्वदुक्खाई। ये पुनस्त्रिगौरवरहिता निरशल्या दर्शने चारित्रे च । विहरन्ति मुक्तसंगाः क्षपयन्ति तानि सर्वदुःखानि ॥ सुचिरमवि संकिलिलै विहरितं झाणसंवरविहीणं।
नाणी संवरजुत्तो जिणइ अहोरत्तमित्तेणं । सुचिरमपि संक्लिष्टं विहृतं ध्यानसंवरविहीन ।
ज्ञानी संवरयुक्तो जयति अहोरात्रमात्रेण ।। जं निजरेइ कम्मं असंवुडो सुबहुणाऽवि कालेणं।
तं संवुडो तिगुत्तो खवेइ ऊसासमित्तेणं । यद् निर्जरयति कर्म असंवृतः सुबहुनाऽपि कालेन ।
तत् संवृतस्त्रिगुप्तः क्षपयत्युच्छ्वासमात्रेण ॥ सुबहुस्सुयावि संता जे मूढा सीलसंजमगुणेहिं ।
न करति भावसुद्धिं ते दुक्खनिमेलणा हुँति ॥ सुबहुश्रुता अपि सन्तो ये मूढाः शीलसंयमगुणेषु । न कुर्वन्ति भावशुद्धिं ते दुःखभागिनो (गृहाणि) भवन्ति ॥
जे पुण सुयसंपन्ना चरित्तदोसेहिं नोवलिप्पंति। ते सुविसुद्धचरित्ता करंति दुक्खक्खयं साहू ।।
ये पुनः श्रुतसंपन्नाश्चारित्रदोषैर्नोपलप्यन्ते । ते सुविशुद्धचारित्राः कुर्वन्ति दुःखक्षयं साधवः ।। पुबमकारियजोगो समाहिकामोऽवि मरणकालम्मि।
न भवइ परीसहसहो विसयसुहपराइओ जीवो।। पूर्वमकृतयोगः समाधातुकामोऽपि मरणकाले । न भवति परीषहसहो विषयसुखपराजितो जीवः ।।
मू. (१४)
छा.
मू. (५५)
मू. (५६)
छा.
मू. (५७)
छा.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
