________________
मू०१४
१९७ वृ.सर्वतीर्थानां लौकिकानांमागवरदामप्रभासादीनां लोकोत्तराणामष्टापदादीनांचमध्ये तीर्थंकर प्रकाशितं तीर्थं श्री संघ प्रवचन लक्षणं प्रधानं ! अन्याभिषेकाणां मध्ये देवताकृतो जन्माभिषेको यथा प्रधानः तथा संस्तारकः सुविहतानां ।। मू. (१५) सिअकमलकलससस्थिअनंदावत्तवरमल्लदामाणं।
तेसिपि मंगलाणं संथारो मंगलं अहि। वृ.श्वेत् चामर प्रभृति मंगलानि माल्यानि मालायै हितानि ग्रथित पुष्पाणि वा माल्यं माला कुसुमयोरित्यनेकार्थ वचनात् दामानि मालाणं तेषां मध्ये संस्तारकोधिकं मंगले ।। मू. (१६) तवअग्गिनियमसूरा जिनवरनाणां विसुद्धपत्थयणा ।
जे निव्वहंति पुरिसा संथारगइंदमारूढा ।। वृ.ततपोऽग्नौ कर्माष्टकदाहकेव्रतेषुवयकर्माबंधहेतुषु।शूराचारित्रेण इत्यर्थः । जिनवराणां सम्यग्ज्ञानमेव आसामस्तेन विशुद्धं भवांतरानुयायित्वात्प्रधानं पथ्यदनं येषां ते ये एवं विधासु स्वसुखेन संस्तारक गजेन्द्रमारूढा निर्वहति।आरोहका अपिहिशूराःबुद्धि नीतिज्ञः सशंबलाश्चलं भवंति। मू. (१७) परमट्ठो परमउलं परमाययणंति परमकप्पुत्ति।
परमुत्तमतित्थयरो परमगई परमसिद्धिति ॥ १. अयं संस्तारकः परमार्थो मोक्ष हेतुत्वेन तथा परं प्रकृष्ट अतुलमनुष्ठानं तथा परंप्रधानं आयतनं ज्ञानादि गुणानां तथा श्चविरादीनां प्रधान एषकल्पः परमेत्यदि । प्राग्वत् । मू. (१८) ता एअंतुमि लद्धं जिनवयणामयविभूसिअंदेहं ।
धम्मरयणंसिआते (०णस्सिया ०णामया) पडिआ भवणमि वसहारा।। वृ.तस्मात्कारणादे तत्र त्वया लब्धं जिनवचनामृतं विभूषितं देहधर्मरत्ननिर्मितावासुवृष्टिः। मू. (१९) पत्ता उत्तमपुरिसा कल्लाणपरंपरा परमदिव्या।
पावयण साहु धीरं (०धीरा) कयं च ते अज सप्पुरिसा ।। वृ. पत्वातुत्तम प्रवचनकुशलानां साधूनां सुष्टुवा । धीरं धैर्य कृतें त्वया संस्तारकं कुर्वता।। मू. (२०) सम्मत्तनाणदंसणवररयणा नाणतेअसंजुत्ता।
चारित्तसुद्धसीला तिरयणमाला तुमे लद्धा ।। वृ. साम्यं समतामाप्तं समाप्तं चारित्रं एतदेव विशेषयित्वा प्राह । 'नाण०' । तथा ज्ञान तेजः संयुक्ता चारित्रेण शुद्धं शीलं स्वभावो यस्यः । अतिचार रूप त्रासादि दोषाभावात् ।। मू. (२१) सुविहिअगुणवित्थारं संथारंजे लहंति सप्पुरिसा।
तेसिं जिअलोगसारं रयणाहरणं कयं होइ । वृ. 'सुविहिण' । सुविहित तै जीवं लोकसारं ज्ञानादिभरणं कृतमात्मनो भवति ।। मू. (२२) तंतित्थं तुमि लद्धं जं पवरं सव्वजीवलोगंमि ।
ण्हाया जत्थ मुनिवरा निव्वाणमनुत्तरं पत्ता ।। वृ.तं तित्थम् । तं तीर्थं० ॥ पूर्वस्मातादित्युक्तं किं भणंस्तव तत्र स्नाता इत्याह - मू. (२३) आसवसंवरनिन्जर तिन्निवि अत्था समाहिआ जत्थ।
तंतित्यति भणंती सीलब्बयबद्धसोवाणा ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org