________________
मू०३२
१
छा.
मू. (३५)
दशदोषविप्रमुक्तं तस्मात्सर्वमगृहमानेन।
यत्किमपि कृतमकार्यं तद् यथावृत्तं कथयितव्यम् । मू. (३३) सव्वं पाणारंभं पचक्खामि य अलियवयणं च ।
सव्वमदिनादाणं अब्बभपरिग्गहं चेव ॥ सर्वं प्राणारम्भं प्रत्याख्यामि चालीकवचनं च ।
सर्वमदत्तादानमब्रह्म परिग्रहं चैव ।। सव्वंपि असनपानं चउब्विहं जो अबाहिरो उवही।
अभितरं च उवहिं सव्वं तिविहेण वोसिरे ।। सर्वमप्यशनं पानं चतुर्विधं यश्च बाह्य उपधि(तं)। अभ्यन्तरं चोपधिं सर्वं त्रिविधेन व्युत्सृजामि ॥ कंतारे दुब्भिक्खे आयंके व महया समुप्पन्ने ।
जं पालियं न भग्गंतं जाणसु पालणासुद्धं । छा.
कान्तारे दुर्भिक्षे आतङ्केवा महति समुत्पन्ने । यत्पालितं न भग्नं तत् (प्रत्याख्यान) जानीहि पालनाशुद्धम् ॥ म. (३६) रागेण व दोसेण व परिणामे ण व न दूसियं जंतु।
तंखलु पञ्चक्खाणं भावविसुद्धं मुणेयव्वं ।। रागेण वा दोषेण वा परिणामेन वा न दूषितं यत्तु ।
तखलु प्रत्याख्यानं भावविशुद्धं ज्ञातव्यम्।। भू. (३७)
पीयं थणअच्छीरं सागरसलिलाउ बहुतरं हुज्जा ।
संसारंमि अनंते माईणं अन्नमन्नाणं ।। छा. पीतं स्तनक्षीरं सागरसलिला बहुतरं भवेत् ।
संसारेऽनन्ते मातृणामन्यान्यासाम्॥ मू. (३८)
बहुसोऽवि मए रुण्णं पुणो पुणो तासु तासु जाईसु।
नयणोदपि जाणसु बहुययरं सागरजलाओ। छा. बहुशोऽपि मया रुदितं पुनः पुनस्तासु तासु जातिषु ।
(तत्र) नयनोदकमपि जानीहि बहुतरं सागरजलात् ॥ (३९) नस्थि किर सो पएसो लोए वालग्गकोडिमित्तोऽवि।
संसारे संसरंतो जत्य न जाओ मओवावि।। नास्ति किल स प्रदेशो लोके वालाग्रकोटीमात्रोऽपि ।
संसारे संसरन् यत्र न जातो न मृतो वाऽपि ॥ मू. (१०)चुलसीई किल लोए जोणी पमुहाइं (जोणीणं पमुह०) सयसहस्साई।
इक्किकमि य इत्तो अनंतखुत्तो समुप्पन्नो। छा. चतुरशीति किल लोके योनिप्रमुखाणि शतसहस्राणि ।
एकैकस्मिंश्चेतोऽनन्तकृत्वः समुत्पन्नः।। | 147
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
