________________
मू. (२८)
महाप्रत्याख्यान-प्रकिर्णकसूत्रं २४ मू. (२४) नहु सिज्झई ससल्लो जह भणियं सासणे धुयरयाणं ।
उद्धरियसव्वसल्लो सिज्झइ जीवो धुअकिलेसो।। छा. नैव सिद्ध्यति सशल्यो यथा भणितं शासने धुतरजसाम् ।
उद्धृतसर्वशल्यः सिद्धयति जीवो धुतक्लेशः ।। मू. (२५) सुबहुपि भावसल्लं जे आलोयंति गुरुसगासंमि।
निस्सल्ला संधारगमुविंति आराहगा हुंति ।। सुबह्वपि भावशल्यमालोच्य(चयन्ति)गुरुसकाशे ।
निशल्यः संस्तारकमुपयान्त्याराधका भवन्ति ।। मू. (२६) अप्पंपि भावसल्लं जे नालोयंति गुरुसगासंमि।
धंतपि सुयसमिद्धा न हु ते आराहगा हुंति ।। अल्पमपि भावशल्यं ये नालोचयन्ति गुरुसकाशे।
बाढमपि श्रुतसमृद्धा नैव ते आराधका भवन्ति ॥ मू. (२७) नवितं सत्यं च विसं चदुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो।
जंतं व दुप्पउत्तं सप्पुब्ब पमायओ कुद्धो ।। नैव तच्छत्रं च विषं च दुष्प्रयुक्तो वा करोति वैतालः।
यन्त्रं च दुष्प्रयुक्तं सो वा प्रमादतः क्रुद्धः ।। जंकुणइ भावसल्लं अनुद्धियं उत्तमढकालंमि।
दुल्लंभबोहियत अनंतसंसारियत्तं च । यत्करोति भावशल्यनुद्ध तमुत्तमार्थकाले।
दुर्लभबोधिकत्वमनन्तसंसारिकत्वं च ।। मू. (२९) तो उद्धरंति गारवरहिया मूलं पुणब्भवलयाणं ।
मिच्छादसणसल्लं मायासलं नियाणं च ।। तत उद्धरन्ति गौरवहिता मूलं पुनर्भवलतानाम् ।
मिथ्यादर्शनशल्यं मायाशल्यं निदानशल्यं च ।। मू. (३०) कयपावोऽवि मणूसो आलोइ निंदिओ (निन्दिय) गुरुसगासे।
होइ अइरेगलहुओ ओहरियभरुव्व भारवहो । छा. कृतपापोऽपि मनुष्य आलोचितनिन्दितः (आलोच्य निन्दित्वा) गुरुसकाशे
भवत्यतिरेकलघुः उत्तारितभर इव भारवाट् ॥ मू. (३१) तस्स य पायच्छित्तं जं मग्गविऊगुरू उवइसति (वइस्संति)।
तंतह अनुसरियव्वं अणवत्थपसंगभीएणं॥ छा. तस्य च प्रायश्चित्तं यन्मार्गविदो गुरव उपदिशन्ति (वो वदिष्यन्ति)।
तत्तथाऽनुसतव्यमनवस्थाप्रसङ्गभीर्तन ।। मू. (३२) दसदोसविष्पमुक्कं तम्हा सव्वं अगूहमाणेणं ।
जं किंपिकयमकजं तं जहवत्तं कहेयव्वं ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
