________________
२३०
ज्ञाताधर्मकथाङ्ग सूत्रम्-१/-१६/१७७ तते णं से कण्हे वासुदेवे कविलस्स वालुदेवस्स संखसई आयन्नेति २ पंचयन्नं जाव पूरियं करेति, ततेणंदोवि वासुदेवा संखसद्दसामायारिंकरेति, ततेणं सेकविलेवासुदेवेजेणेव अमरकंका तेणेव उ० २ अमरकंकं रायहाणि संभग्गतोरणं जाव पासति २ पउणणाभं एवं व०-किनं देवाणुप्पिया! एसा अमरकंका संभग्ग जाव सन्निवइया?,
तते णं से पउमनाहे कविलं वासुदेवं एवं व०-एवं खलु सामी ! जंबुद्दीवाओ दीवाओ भारहाओवासाओइहं हव्यमागम्मकण्हेणं वासदेवेणंतुब्धे परिभूयं अमरकंका जाव सन्निवाडिया, ततेणंसे कविले वासुदेवे पउमनाहस्सअंतिएएयमढे सोच्चा पउमनाहं एव व०-हंभो ! पउमनाभा अपत्थियपत्थिया किन्नं तुमं नजाणसि मम सरिसपुरिसस्स कण्हस्सवासुदेवस्स विप्पियं करेमाणे आसुरुत्ते जाव पउमनाहं निविसर्य आणवेति, पउमनाहस्स पुत्तं अमरकंकारा-यहाणीए महया २ रायाभिसेएणं अभिसिंचति जाव पडिगते।
मू. (१७८) तते णं से कण्हे वासुदेवे लवणसमुई मज्झमझेणं वीतियवति, ते पंच पंडवे एवंव०-गच्छहणंतुब्भे देवा०! गंगामहानदि उत्तरहजावताव अहं सुट्टियं लवणाहिवईपासामि, तते णं ते पंच पंडवा कण्हेणं वासुदेवेणं एवं वुत्ता समाणा जेणेव गंगामहानदी तेणेव उ०२ एगट्टियाए नावाए मग्गणगवेसणं करेंति २ एगट्टियाए नावाए गंगामहानदि उत्तरंति २ अन्नमन्नं एवं वयन्ति-पहू णं देवा० ! कण्हे वासुदेवे गंगामहानदि वाहाहिं उत्तरित्तए उदाहु नो पभू उत्तरित्तएत्तिकट्ठ एगद्वियाओ नावाओ नूमेति २ कण्हं वासुदेवं पडिवालेमाणा २ चिट्ठति,
ततेणं से कण्हे वासुदेवेसुट्टियं लवणाहिवइंपासतिर जेणेव गंगा महानदी तेणेव उ०२ एगट्टियाएसव्वओसमंतामग्गणगवेसणं करेतिर एगद्वियं अपासमाणे एगाएबाहाएरहंसतरगं संसारहिं गेण्हइ एगाए बाहाए गंगं महाणदिबासढि जोयणातिं अद्धजोयणं च विच्छिन्नं उत्तरिउं पयत्ते यावि होत्था, तते णं से कण्हे वासुदेवे गंगामहानदीए बहुमज्झंदेसभागं संपत्ते समाणे संते तंते परितंते बद्धसेए जाए यावि होत्था,
तते णं कण्हस्स वासुदेवस्स इमे एयारूवे अब्भत्थिए जाव समुप्पग्जित्था-अहो णं पंच पंडवा महाबलवगा जेहिं गंगामहानदीबासद्धिंजोयणाइंअद्धजोयणंचविच्छिन्नावहाहिं उत्तिण्णा, इच्छंतएहिणं पंचहिं पंडवेहिं पउमानाभे राया जाव नो पडिसेहिए,
ततेणंगंगादेवी कण्हस्स वासुदेवस्स इमएयारूवंअब्भत्थियंजाव जाणित्ताथाहं वितरति, तते णं से कण्हे वासुदेवे मुहुत्तंतरं समासासति र गंगामहानदिबावडिंजाव उत्तरतिर जेणेव पंच पंडवातेणेव उवा० पंच पंडवेएवंव०-अहोणं तुभेदेवा०! महाबलवगाजेणंतुब्भेहिं गंगामहानदी बासद्धिं जाव उत्तिण्णा, इच्छंतएहिं तुब्भेहिं पउम जाव नो पडिसेहिए,
तते णं तेपंच पंडवा कण्हेणं वासुदेवेणं एवं वुत्ता समाणा कण्हं वासुदेवं एवं व०-एवं खलु देवा० ! अम्हे तुम्भेहिं विसजिया समाणा जेणेव गंगा महानदी तेणेव उवा०२ एगट्ठियाए मग्गणगवेसणं तं चेव जाव नूमेमोतुबब्भे पडिवालेमाणा चिट्ठामो, तते णं से कण्हे वासुदेवे तेसिं पंचण्हं पांडवाणं एयमढं सोचा निसम्म आसुरुत्ते जाव तिवलियं एवं व०-अहो णं जया मए लवणसमुदं दुवे जोयणसयसहस्सा विच्छिन्नं वीतीवइत्ता पउमनाभं हयमहिय जाव पडिसेहित्ता अमरकंका संभग्ग० दोवती साहत्थिं उवणीया तया णं तुन्भेहिं मम माहप्पं ण विन्नायं इयाणिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org