________________
शतकं-१५, वर्गः-, उद्देशक:
१७५ च ये ते तथा, “एगाहचंति एका एव आहत्या-आहननं प्रहारो यत्र भस्मीकरणे तदेकाहत्यं तद्यथा भवत्येवं, कथमिव ? इत्याह
'कूडाहच्चंतिकूटस्येव-पाषाणमयमारणमहायन्त्रस्येवाहत्या-आहननंयत्रतत्कूटाहत्यं तद्यथा भवतीत्येवं, 'परियाए'त्तिपर्यायः-अवस्था 'कित्तिवत्रसद्दसिलोग'त्तिइहवृद्धव्याख्यासर्वदिग्व्यापी साधुवादः कीर्ति एकदिग्व्यापी वरअणःअर्द्धदिग्व्यापीशब्दः तत्स्थान एव श्लोकः श्लाघेतियावत् ‘सदेवमणुयासुरे लोएत्ति सह देवैर्मनुजैरसुरैश्च यो लोको-जीवलोकः स तथा तत्र, 'पुव्वंति'त्ति प्लवन्ते' गच्छन्ति 'प्लुङ्गतौ' इति वचनात् ‘गुवंति' 'गुप्यन्ति' व्याकुलीभवन्ति 'गुप व्याकुलत्वे' इति वचनात् 'थुवंति'त्तिकचितत्र 'स्तूयन्ते' अभिष्ट्रयन्ते-अभिनन्द्यन्ते, कचित् परिभमन्तीति द्दश्यते, व्यक्तं चैतदिति, एतदेव दर्शयति-'इति स्वल्वि' त्यादि, इतिशब्दः प्रख्यातगुणानुवादनार्थः, 'तं'ति तस्मादिति निगमनं, तवेणं तेएंति तपोजन्यं तेजस्तप एव वा तेन तेजसा तेजोलेश्यया 'जहा वा वालेणं तियथैव च्यालेन' भुजगेन सारक्खामि त्तिसंरक्षामि दाहभयात् 'संगोवयामि'त्ति संगोपयामि क्षेमस्थानप्रापणेन ।
मू.(६४६)तंपभूणं भंते ! गोसाले मंखलिपुत्तेतणेवतेएणंएगाहचं कूडाहचंभासरासिं करेत्तए ? विसए णं मंते ! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स जाव करेत्तए? समत्थे णं भंते ! गोसाले जाव करेत्तए?, पभूणं आनंदा! गोसाले मंखलिपुत्ते तवेणं जाव करेत्तए विसए णं आनंदा! गोसाले जाव करेत्तए समत्थे णं आनंदा ! गोसाले जाव करे०, नो चेवणं अरिहंते भगवंत, परियावणियं पुण करेजा।
जावतिएणं आनंदा ! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स तवतेए एतो अनंतगुणविसिट्ठयराए चैव तवतेए अनगाराणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण अनगारा भगवंतो, जावइएणं आनंदा! अनगाराणं भगवंताणंतवतेएएत्तोअनंतगुणविसिट्ठयराए चेव तवतेएथेराणंभगवंताणंखंतिखमा पुणथेरा भगवंतो, जावतिएणंआनंदा! राणंभगवंताणंतवतेएएतो अनंतगुणविसिट्टियतराए चेव तवतेए अरिहंताणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण अरिहंता भग०।
तंपभूणं आणंदा ! गोसाले मं० पुत्ते तवेणं तेएणं जाव करेत्तए विसए णं आनंदा! जाव करे० समत्ये णं आनंदा ! जाव करे० नो चेवणं अरिहंते भगवंते, पारियावणियं पुण करेज्जा ।
मू. (६४७) तंगच्छणंतुमंआनंदा! गोयमाईणं समणाणं निगंथाणं एयमटुंपरिकहेहिमा गं अजो! तुझं केइ गोसालं मंखलिपुत्तं धम्मियाए पडिचोयणाए पडिचोएउ धम्मियाए पडिसारणाएपडिसारेउ धम्मिएणं पडोयारेणं पडोयारेउ, गोसालेणं मंखलिपुत्ते समणेहिं निग्गं० मिच्छं विपडिवन्ने।
तएणं से आणंदे थेरे समणेणं भ० महावीरेणं एवं वुत्ते स० समणं भ० म०व० नम०२. जेणेव गोयमादिसमणा निगंथा तेणेव उवाग०२ गोयमादि समणे निग्गंथे आमंतेति आ०२ एवं व०-एवं खलु अज्जो ! छट्टक्खमणपारणगंसि समणेणं भगवया महावीरेणं अब्मणुनाए समाणे सावत्थीए नगरीए उच्चनीय तं चैव सव्वंजाव नायपुत्तस्स एयमटुं परिकहेहि, तंमा णं अजो! तुझे केई गोसालं मंखलिपुत्तं धम्मियाए पडिचोयणाएपडिचोएउजाव मिच्छंविपडिवन्ने
मू. (६४८) जावंच ण आनंदे थेरे गोयमाईणं समणाणं निग्गंथाणे एयमद्वं परिकहेइ तावं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org