________________
शतकं-१५, वर्गः-, उद्देशकःयार्थस्तभावस्तत्तातया,अथवा षट्पदिकाएवप्राणानामुच्छ्वासादीनां भावात्राणाः भवनधर्मकवाद्भूताः उपयोगलक्षणत्वाज्जीवाः सत्त्वोपपेतत्वात्सत्वास्ततः कर्मधारयस्तदर्थतायै, चशब्दः पुनरर्थः, 'तत्थेव'त्ति शिरःप्रभृतिके, 'किं भवं मुणी मुणिए'ति किं भवान् ‘मुनि' तपस्वी जातः 'मुनिए'त्ति ज्ञाते तत्वे सति ज्ञात्वा वा तत्वम्, अथवा किं भवान् ‘मुनी' तपस्विनी 'मुणिए'त्ति मुनिकः-तपस्वीति, अथवा किं भवान् ‘मुनि' यति उत 'मुणिकः' ग्रहगृहीतः।
'उदाहुत्ति उताहो इति विकल्पार्थो निपातः 'जूयासेजायरएत्ति यूकाना स्यानदातेति, सत्तकृपयाईपच्चोसक्छईत्ति प्रयतनविशेषार्थमुरमभ्रइवप्रहारदानार्थमिति, सीउसिणं तेयलेस्सं'ति स्वां स्वकीयामुष्णांतेजोलेश्या से गयमेयं भगवं गयगयमेवं भगवतिअथ गतं अवगतमेतन्मया हे भगवन् ! यथाभगवतः प्रसादादयं न दग्धःसम्भ्रभावार्थत्वाच गतशब्दस्य पुनः पुनरुच्चारणम्, च यद्गोशालकस्य संरक्षणं भगवता कृतं तत्सरागत्वेन दयैकरसत्वाद्भगवतः, यच्च सुनक्षत्रसर्वानुभूतिमुनिपुङ्गवयोर्न करिष्यति तद्वीतरागत्वेन लब्ध्यनुपजीवकत्वादवश्यंभाविभावत्वाद्वेयवसेयमिति।
संखित्तविउलतेयलेसेत्तिसङ्क्षिप्ताऽप्रयोगकाले विपुला प्रयोगकालेतेजोलेश्या-लब्धिविशेषोयस्यसतथा सनहाए'त्ति सनखयायस्यां पिण्डिकायांबध्यमानायामङ्गुलीनखा अङ्गुष्ठस्याधो लगन्ति सासनखेत्युच्यते कुम्मासपिडियाए'त्ति कुल्माषाः-अर्द्धस्विन्ना मुद्गादयोमाषा इत्यन्ये 'वियडासएणं ति विकट-जलं तस्याशयः आश्रयो वा-स्थानं विकटाशयो विकटाश्रयो वा तेन, अमुंचप्रस्तावाच्चुलुकमाहु वृद्धाः ।
मू. (६४२)तएणंअहंगोयमा! अन्नदाकदाइगोसालेणं मंखलिपुत्तेणं सद्धिं कुम्मगामाओ नगराओ सिद्धत्थग्गामं नगरंसंपट्टिएविहाराएजाहे य मोतंदेसंहव्वमागया जत्य णं से तिलथंभए
तएणं से गोसाले मंखलिपुत्ते एवंवयासी-तुझे णं भंते! तदा ममंएवं आइक्खह जाव पखवेह-गोसाला! एसणं तिलथंभए निफज़िस्सइतं चेव जाव पञ्चाइस्संतितण्णं मिच्छा इमंच गंपञ्चक्खमेव दीसइ एसणं से तिलथंभए नो निम्फने अनिष्फनमेव ते य सत्त तिलयपुप्फजीवा उदाइत्ता २ नो एयस्स चेव तिलथंभगस्सएगाए तिलसंगुलियाए सत्त तिला पञ्चायाया।
तएणं अहं गोयमा! गोसालं मंखलिपुत्तं एवं क्यासी-तुमंणं गोसाला! तदा ममं एवं आइक्खमाणस्सजावपखवेमाणस्स एयमट्ठनोसद्दहसि नो पत्तियसिरोययसिएयमढं असदहमाणे अपत्तियमाणे अरोएमाणे ममं पणिहाए अयन्नं मिच्छावादी भवउत्तिकट्ठ ममं अंतियाओ सणियं २ पच्चीसकसि प०२ जेणेव से तिलथंभए तेणेव उवा०२ जाव एगंतमंते एडेसि।।
तखणमेतंगोसाला! दिव्वेअब्मवद्दलएपाउब्भूए, तएणं सेदिव्वे अभवद्दलए खिप्पामेव तं चैव जाव तस्स चेव तिलयंभगस्स एगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पञ्चायाया, तं एस णं गोसाला! से तिलथंभए निष्फने नो अनिप्पन्नमेव, ते य सत्त तिलपुष्फजीवा उदाइत्ता २ एयस्स वेव तिलयंमयस्सएगाएतिलसंगुलियाए सत्त तिला पञ्चायाया, एवंखलु गोसाला! वणस्सइकाइया पउट्टपरिहारंपरिहरंति।
तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते ममं एवमाइक्खमाणस्स जाव परूवेमाणस्स एयमटुं नो सद्दहति ३ एयमढे असदहमाणे जीव अरोएमाणे जेणेव से तिलथंभए तेणेव उवा० २ताओ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org