________________
५०२
भगवतीअगसूत्रं (२) ४०/१/२-११/१०६५ ञ्चेन्द्रियाः सर्वेऽप्युदीरकाः, 'सेसाणं छण्हवि उदीरगा वा अणुदीरगा वत्ति शेषाणां षण्णामपि यथासम्भवमुदीरकाश्चानुदीरकाश्चयतोऽयमुदीरणाविधिप्रमत्तानांसामान्येनाष्टानां, आवलिकावशेषायुष्कास्तुतएवायुर्वर्जसप्तानामुदीरकाः,अप्रमत्तादयस्तु चत्वारो वेदनीयायुर्वजानांषण्णां, तथा सूक्ष्मसम्परायाआवलिकायां स्वाद्धायाःशेषायां मोहनीयवेदनीयायुद्धर्जानां पञ्चानामपि, उपशान्तमोहास्तूक्तरूपाणां पञ्चानामेव क्षीणकषायाः पुनः स्वाद्धाया आवलिकायां शेषायां नामगोत्रयोरेव सयोगिनोऽप्येतयोरेवअयोगिनस्त्वनुदीरका एवेति।।
“संचिगुणा जहन्नेणं एवं समयंति, कृतयुग्मकृतयुग्मसंज्ञिपञ्चेन्द्रियाणां जघन्येनावस्थितिरेकं समयसमयानन्तरं सद्ध्यान्तरसद्भावात्, 'उक्कोसेणं सागरोवमसयपुहुत्तं साइरेग'ति यत इतः परंसंज्ञिपञ्चेन्द्रिया न भवन्त्येवेति, छ समुग्घाया आइल्लग'त्ति संज्ञिपञ्चेन्द्रियाणामाद्याः षडेव समुद्घाता भवन्ति सप्तमस्तु केवलिनामेव ते चानिन्द्रिया इति ॥ कृष्णलेश्याशते- .
शतकं-४० संज्ञी पञ्चेन्द्रियशतकं समाप्तम्
शतकं-४० संज्ञीपञ्चेन्द्रियं शतक-२ मू. (१०६६) कण्हलेस्सकडजुम्मरसन्निपंचिंदिया णं भंते! कओ उवव०?, तहेव जहा पढमुद्देसओ सन्नीणं, नवरं बन्धो वेओ उदयी उदीरणा लेस्सा बन्धगसन्ना कसायवेदबंधगा य एयाणिजहा बेदियाणं, कण्हलेस्साणं वेदो तिविहो अवेदगा नत्थि संचिट्ठणा जहन्त्रेणं एक्कं समयं उक्कोसेणं तेत्तीसं सागरोवमाइं अंतोमुत्तममहियाइएवं ठितीएवि नवरं ठितीए अंतोमुहत्तमन्महियाई न भन्नति सेसं जहा एएसिं चेव पढमे उद्देसए जाव अनंतखुत्तो । एवं सोलससुवि जुम्मेसु । सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति।।
· पढमसमयकण्हलेस्सकडजुम्मर सन्निपंचिंदिया णं भंते ! कओ उववजन्ति ?, जहा सन्निपंचिंदियपढमसमयउद्देसए तहेव निरवसेसं नवरं ते णं भंते! जीवा कण्हलेस्सा?, हंता कण्हलेस्सा सैसंतं चेव, एवं सोलससुविजुम्मेसु । सेवं भंते ! सेवं भंते! ति एवंएएविएक्कारसवि उद्देसगा कण्हलेस्ससए, पढमततियपंचमा सरिसगमा सेसा अट्टवि एक्कगमा।
शतकं-४० संज्ञी पञ्चेन्द्रियं शतकं-३ मू. (१०६७) एवं नीललेस्सेसुविसयं, नवरं संचिट्ठणा जहन्नेणं एक्कं समयं उक्कोसेणं दस सागरोवमाई पलिओवमस्स असंखेजइभागममहियाई, एवं ठितीए, एवं तिसु उद्देसएसु, सेसं तं चैव । सेवं भंते ! सेवं भंते! ति॥
___-शतकं-४०/४:एवं कालेस्ससयंपि, नवरं संचिट्ठणा जह० एक्कं समयं उक्कोसेणं तिन्नि सागरोवमाई पलिओवमस असंखेजइभागमभहियाई, एवं ठितीएविं, एवं तिसुवि उद्देसएसु, सेसंतं चेव । सेवं भंते ! २ ति॥
-शतक-४०/५:एवं तेउलेस्सेसुवि सयं, नवरं संचिट्ठणा जह० एकं समयं उक्कोसेणं दो सागरोवमाई
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org