________________
४४
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -७/४७ आहिरिकं-प्रतीकारं दारं
एमेव य देहबलं अभिक्खमासेवणाए तं होति। लंखगमल्ले उवमा आसकिसोरेव जोग्गविते ।।दारं।
पज्जोतमंति-खंडकन्नसाहस्सिमल्लपारिच्छा। महकालपलसुरघडातालपिसाए करे मंस ॥ न किलमति दीहेन वि तवेन तासितोवि बीहेति छन्नेवि द्वितो बलं साहति पुट्ठो अवि कहतु पुरपच्छसंथुतेसुन सज्जते दिद्विरागमादीसु॥
दिट्ठीमुहवन्नेहि य अज्झत्थववं समूहत्ति उभयो किसो किसदढो दढकिसो यावि दोहिंवि दढो य । बिंति य चरिमो य पसत्या धितिदेहसमास्सिता भंगा।
सुत्तत्थस्सरियसारा कालं सुत्तेण सुद्धं नाऊणं ।
__ परिजितपरिक्कमेण य सुटु तुलेऊण अप्पाणं । ततोपडिवजंति परिजितंतिगतं ।। कालेत्ति-सरयकाले पडिवज्जतिअमवेत्ता वा कालं जाणंति सुत्तादिना गणं आमंतेऊण खामेति । तवेविजो जहिंजोग्गो छट्ठट्ठमादि जाव सत्तमासावि, संजमे थिरो पडिलेहणपप्फोडणादीसु, पढमबितिएसु वा संजमेसु, संघयणे-पढमबितियततिएसु, भत्तं अलेवाडं अधाकडएणं उवधिणा परिक्कमं करेति । पच्छा अन्नं अप्पणिहियादि दोहि एसणाहि उप्पाएंति । निक्खेवो-जति आयरितो इत्तिरियं गणनिक्खेवं करेति । उवज्झाओ उवज्झायत्तं जाव गणावच्छेइतो गणावच्छेइयत्तं निक्खिवति । जलादिसु वा उवधिं न निक्खिवति जहिं से सुरो अस्थमेत्ति । मनसावन्नेवि से अनुग्घाता । लाभे सचित्ते न पव्वावेति उपदेसं पुन देति, जो सेक्खेत्तंतो आसन्ना साधू तेहिं विसजेति जहिं वा नित्थरति । गमनेत्ति भत्तं पंथो य ततियाए पोरिसीए, सम्मत्ताए पडिमाए अब्भासगवसनग्गामे अप्पाणं दंसेति।आयरितो वि से तद्देवसितं वट्टमाणि वहति चेव, ताधे इंयिादीणं कहिज्जति, ताहे संदिवड्डीए पवेसिज्जति, तवबहुमाननिमित्तं सद्धानिमित्तं च । तस्स सेसाण य अतो पूया तस्स कीरति । असती दंडियादीणं पउरजनवतो, तद्भावे चाउवन्नो संधो, असतिजाव गच्छोपवेसिति।। सत्तमासियाएपडिमाए सम्मत्ताए अट्ठहिं मासेहिं वासावासजोग्गंखेत्तंपडिलेहेति उवहिंच उप्पाएतिवासजोग्गं ।सोय नियमा गच्छपडिबद्धो सव्वावि एसा अट्ठहिं समप्पति । तिण्हं पडिमाणं आदिमाणं परिकम्मं पडिवजणा य एगवरिसेण चेव होज, मासियाए मासं परिकम्मं, जाव सत्तमासियाए सत्तमासा, जावतिएन वा कालेन परिकम्मितो भवति ।तिन्नुवरि सेसाणंपडिमाणंअन्नंमि वरिस परिक्कमणाअनमि पडिवज्जमाणा, सोभनेसु दिव्वादिसु पडिवत्ती तिन्नि सत्तरातिंदिया एकवीसाए रातिदिएहि अहोरातिया तिहिं पच्छा छटुं करेति । एगरातिया चउहि, पच्छा अट्ठमं करेति । नामनिप्फन्नो गतो। ___ सुत्तानुगमे सुत्तं उच्चारेतव्वं, जाव मासियनं मासोऽस्याः परिमाणंमासिया, णंकारो पूरणार्थ, भिक्खूणं पडिमा भिक्खूपडिमा । भृशं प्रपन्नः पतिपन्नः । नास्य अगारं विद्यते सोऽयमनगारः । निचंति दिया य रातो य वोसट्ठकाएत्ति वोसठ्ठो व्युत्सृष्ट इति । चीयतेऽसाविति कायः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
For Priva
www.jainelibrary.org