________________
दशा-६, मूलं - ३६, [नि-४६ ]
भवति, सेतं किरियावादी ।
चू. आहियवादी एवं चेव अत्थि तेन भाणितव्वं जाव सेयं भवति। महिच्छे जधा अकिरियवादिस्स नवरं उत्तरगामिए सुक्कपाक्खिए आगामिस्सेणं सुलभबोहिए आवि भवति
३९
मू. (३७) सव्वधम्मरुइयावि भवति तस्स णं बहूइं सीलगुणव्वतवेरमणपच्चक्खाणपोसहोववासाई, नो सम्मं पट्टविताइं भवंति सेणं सामाइयं देसावकासियं नो सम्मं पट्ठवितपुव्वाइं भवति, पढमा उवासगपडिमा ॥
चू. सव्वधम्मरुईयावि भवति । धर्मः स्वभाव इत्यनर्थान्तरं जीवाजीवयोर्यस्य द्रव्यस्य गतिस्थित्यवगाहनादि अथवा सर्वधर्मा आज्ञाग्राह्याहेतु-ग्राह्याश्च ते रोचति सद्दहति । दसप्पगारो वा खमादिसमणधम्मो तस्स णं बहूणिसीलव्वया सीलं सामाइयं देसावगासियं पोसधोववासो अधासंविभागो या वेताणि पंचानुव्वताणि । गुणा इति तिनि गुणव्वया । पोसहो चउव्विहोआहारपोसधो, सारीरसक्कारपोसहो, अव्वावारपोसहो, बंभचेरपोसहो । नो सम्मं पट्ठवित्ताईनोकारो पडिसेहैतो सम्मं यथोक्तं पट्टवित्तइंति प्रस्थापितानि आत्मनि, यथा प्रतिमा प्रस्थापिता देवकुले प्रतिपत्तिः प्रतिमाणं वा पडिमा दंसणसावगोत्ति पढमापडिमा ॥
मू. (३८) अहावरा दोच्चा उवासगपडिमा सव्वधम्म्रुई आवि भवति तस्स णं बहूइं सीलव्वयगुणव्व वेरमणपच्चक्खाणपोसहोववासाइं सम्मं पट्ठविताइं भवंति से णं सामाइयं देसावकासियं नो सम्मं अनुपालित्ता भवति दोच्चा उवासगपडिमा ।।
चू. अथावरं दोच्चा अथेत्यानन्तर्यो । अपरा अन्या सामाइयं देसावगासियं नो सम्मे यथोक्तं न सक्केति काएणं तिविधेनावि करणेन । कारण दुक्खं अनुपालिज्जति । तेन कायग्गहणं दोच्चा पडिमा ॥
मू. (३९) अहावरा तच्चा उवासग-पडिमा - सव्वधम्मरुईयावि भवति, तस्सणं बहूइं सीलवयगुणवेरमणपच्चक्खाणपोसहोववासाइं सम्मं पट्टवियाइं भवंति, सेणं सामाइयं देसावगासियं सम्मं अनुपालित्ता भवति, सेणं चउदसि अट्ठमि उद्दिट्ठपुन्नमासिणीसु पडिपुत्रं पोसहोववासं नो सम्मं अनुपालित्ता भवति, तच्चा उवासग-पडिमा ॥
चू. चउद्दसी अट्ठमी उद्दिट्ठा अमावासा पडिपुन्नं आहारादी ४ तच्चा पडिमा ।
मू. (४०) अहावरा चउत्था उवासग-पडिमा सव्वधम्मरुइयावि भवइ तस्स णं बहुई सीलवयगुणवेरमणपच्चक्खाणपोसहोववासाइं सम्मं पट्टवियाइं भवति से णं सामाइयं देसावगासियं सम्मं अनुपालित्ता भवइ, सेणं चउदसि जाव सम्मं अनुपालित्ता भवइं सेणं एगराइयं उवासगपडिमं नो सम्मं अनुपालेत्ता भवइ चउत्था उवासग-पडिमा ।
चू. जद्दिवसं उववासो तद्दिवसं रत्तिं पडिमं पडिवज्जति । तं णं सक्केति चउत्थी पडिमा ।
मू. (४१) अहावरा पचंमा उवासग-पडिमा, सव्वधम्मरुईयावि भवति तस्स णं बहुई सील जाव सम्मं पडिलेहियाइं भवति, सेणं सामाइयं तहेव सेणं चाउद्दसि तहेव से णं एगराइतं उवासगपडिमं सम्मं अनुपालेत्ता भवति सेणं असिणाणए वियडभोई मउलिकडे दिया बंभयारी रत्ति-परिमाण कडे, सेणं एयारूवेण विहारेण विहरमाणे जहन्नेन एगाहं वा दुयाहं वा दियाहं वा उक्कोसे जं पंचमासं विहरइ पंचमा उवासग-पडिमा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org