________________
दशा-४, मूलं - १५, [नि-३१]
भवति । उवगरण उप्पातणया ४, उवगरण उप्पादना ताव चउव्विधा पन्नत्ता । तं जधा - अनुप्पन्नाई उवगरणाई उप्पाइत्ता भवति । जति आयरितो सयमेव उवगरणं उप्पाएइ तो वायणादि न तरति दातुं, अतो सिस्सेण उप्पाएतव्वं उवगरणं वत्थपत्तसंथारगादि पोराणाई उवकरणाई सारक्खित्तासंगोवित्ता भवति सा रक्खति । काले पाउणति जुत्तं च सिव्वति विधीए पाओणति । वासत्ताणं कालादीए संगोवत्ति । जहा सेहादी न हरंति परित्तं जाणित्ता पच्युद्धरित्ता भवति । परित्तो अप्पोव्वहितो सुद्धोवा, सगणिचं अन्नगणिच्चं वा साधुं आगतं उवगरणेण उद्धरति आहाविधि संविभइत्ता भवति । अहाविधी जहा रातिणियाए जस्स वा जो जोग्गो । अहवा उवसंपज्जति । गिलाणे ० गाहा । सहायकृत्यं साहल्लता । सा चउव्विधा- अनुलोमवइसहिएतावि भवति । आयरिएण वुत्ते एवमेत्तं, अथवा गुरवोजं पभाति तत्थ खेप्पं समुज्जमो, न हि सच्छंदता सेया लोए किमुत उत्तरे। अनुलोभ्कायकिरिया सीसं पढमं विस्सामेति । ततो सेसं गाणिज्जं वा भणति । पडिरूपकाय-संफाासणता-जहा सहति तहा विश्रामेति, सव्वत्थेसु जोग्गाजोग्गेसु, भिणगोण संगुलेहिं० गाथा से तं साहल्लया । वन्नसंजलता वर्ण क्रियागुणवचनविस्तारेषु, आयरितो जातीकुलेण सुत्तेण भंगा अट्ठ । पढमे भंगे याथातथ्यानां वर्ण वदति जो अवर्ण वदति ते पडिहणति वर्नवादिं अनुवूहति गुणवानेव जानीते वक्तुं । आता वुड्ढसेवीया भवति । बुड्डो-आयरिओ तं निच्चमेवं पजुवासत्ति अविरहितं करेति आसनट्ठितो य इंगितागारेहिं जाणित्ता करेति ।
भारपच्चोरुहणता जधा-राया अमात्यादीनां भारं न्यस्य भोगान् भुंक्ते जधा वा आयरिएण अन्नस्स आयरियस्स भारो पच्चोरुभितो, एवं आयरियस्स सुतत्थगणचित्तणाभारो तं सीसो चेव जं जं कायव्वं गच्छस्स तं तं करेति । सा चउव्विहा असंगहितं परियणं संगेण्हित्ता भवति । असंगहितो रुट्ठो वाहिरं भावं वच्चति तं संगेण्हति । सेहं आयारगोयरं गाहित्ता भवति, आयारस्स गोयरो आयारगोयरोविषय इत्यर्थः । पडिलेहण आवस्सगभिक्खपाढादि गाहेति समानधम्मिओ साधम्मिओ गिलाणो असुहिओ आगाढानागादेणं अधाथामं जधासत्तीए वेतावच्चं उव्वत्तणमत्त-गवज्जा सहाहारे य अहाथामं अब्भुट्टेति । साहम्मियाणं अहिगरणंसि सुत्तं उच्चारेतव्वं । समानधम्मितो सरिसधम्मो वा साधम्मिओ अधिकरणं पुव्वं भणितं । तत्थ अनिस्सितोवस्सेतेतिं-निस्सा रागो ओवस्सा दोसो, अहवाऽऽहारोवहिमादी निस्सा मम सिस्सो कुलिच्चगो वा उवस्सा, अहवा सिस्सो निस्सा, पडिच्छगो उवस्सा ताहिं निस्सोपस्साहिं पक्खं न वहति, मज्झत्थभूते तुलासमेत्ति भणितं होति । तस्स अहिगरणस्स खामणविओसमणट्ठताए सदा समितत्ति । सदा नित्यकालं समितं स दिवसे दिवसे उट्ठा उट्ठा समुद्वेता भवति । कहं नु-केन प्रकारेण साहम्मिया अप्पसद्दा न महता सद्देण बोलं करेज, अप्पज्झंझा न कोहाभिभूता झंझइत्ता अच्छंति । अप्पकलहा न अक्कोसमादीहिं कलहेत्ति, अथ तुमुतुमत्ति न पुनो अप्पं तु अहंति, संजमबहुलत्ति मनोवाक्कायगुप्ता अधवा सत्तरसविधेणं संजमेण संवरबहुलंति । दुविधो संवरो-इंदियसंवरो नोइंदियसंवरो य । इंदियसंवरो सोइंदियादिना । नोइंदियसंवरो कोधनिग्गहादि । समाधिबहुलत्ति नाणदंसणचरित्तसमाधी सेसं ।
दसा-४ समाप्ता
मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधिता सम्पादिता दृशान् सुत्रस्य चतुर्थ दसी सनियुक्तिः संचूर्णिकः समाप्त।
For Private & Personal Use Only**
२५
Jain Education International
www.jainelibrary.org