________________
१८६
महानिशीथ-छेदसूत्रम् -४/-/६७८ त्थ तुच्छहणे ते अनेग-रित्य संघाएणं विक्किणंति एतेनं विहाणेणं गोयमाते रयणदीव-निवासिणो मनुया ताओ अंतरंड-गोलियाओ गेहंति से भयवं कहं ते वराए तं तारिसं अचंतघोर-दारुणसुदूसहंदुक्ख-नियरं विसहमाणो निराहार-पानगे संवच्छरं जावपाणे विधारयति गोयमासकयकम्मानुभावओ सेसं तु पण्हावागरणवुद्ध विवरणादवसेयं । __ मू. (६७९) से भयवंतओवी मए समाणे से सुमती जीवे कहं उववायं लभेजा गोयमा तत्थेव पिसंतावदायगथले तेनेव कमेणं सत्त-भवंतरेतओ विदुट्ठ-साणेतओविकण्हे तओ विवाणमंतरे तओ विं लिबत्ताए वणस्सईए तओ विमणसुएसुंइत्थित्ताए तओ विछट्ठीए तओ वि मनुयत्ताए कुट्ठी तओ विवानमंतरे तओ वि महाकाए जूहाहिवती गए तओ विमरिऊणं मेहुणासत्ते अनंतवणप्फतीएतओ विअनंत-कालाओमनुएसुंसंजाएतओविमनुए महानेमित्ती तओ विसत्तमाए तओ वि महामच्छे चरिमोयहिम्मितओ सत्तमाए तओ वि गोणे तओ वि मनुए तओ वि विडवकोइलियंतओ विजलोयं विमहामछेतओ वितंदुलमच्छे तओ वि सत्तमाएतओ विरासहे तओ विसाणे तओ वि किमी तओ विदुरे तओ वि तेउ-काइए तओ वि कुंथू तओ वि महुयरे तओ वि चडए तओ विउद्देहियं तओविवणप्फतीए तओ विअनंत कालाओमनुएसुइत्थीरयणं तओ वि छट्ठीए तओ कणेरु तओ वि वेसामंडियं नाम पट्टणं-तत्थोवज्झाय-गेहासन्ने लिबत्तेणं वणस्सई तओ वि मनुएसुं खुज्जित्थी जआ वि मनुयत्ताए पंडगे तओ वि मनुयत्तेणं दुग्गए तओ वि दमए तओ विपुढवादीसुंभव-काय-द्वितीए पत्तेयंतओमनुए तओ बाल-तवस्सी तओवाणमंतरेतओ विपुरोहिएतओ विसत्तमीएतओ विमच्छेविसत्तमाएतओविगोणेतओविमनुए महासम्मद्दिट्ठी ए अलविरए चक्कहरे तओ पढमाए तओ वि इब्भे तओ वि समणे अनगारे तओ वि अनुत्तरसुरे तओ वि चक्कहरे-महा-संघयणी भवित्ता णं निम्विन्न-काम-भोगे जहोवइट्ट संपुग्नं संजमं काऊण गोयमा सेणं सुमइ-जीवे परिनिव्वुडेजा।
मू. (६८०)तहा यजेभिक्खूवाभिक्खूणीवा परपासंडीणं पसंसं करेज्जाजेया विणंनिण्हगाणं पसंसंकरेजा जेणंनिण्हगाणंअनुकूलंभासेजा जेणं निण्हगाणंआययणंपविसेजाजेणं निण्हगाणं गंथ-सत्थ-पयक्खरं वा परवेजा जेणं निण्हगाणं संतिए काय-किलेसाइए तवे इ वा संजमे इवा नाणे इ वा विन्नाणे इवा सुए इवा पंडिच्चे इ वा अभिमुह-मुद्ध-परिसा-मज्झ-गए सलाहेज्जा से वि यणं परमाहम्मिएसुंउववजेजा जहा सुमती।।
मू. (६८१) से भयवंतेनं सुमइजीवेणंतत्कालंसमणत्तं अनुपालियंतहा विएवंविहेहि नारयतिरिय-नरामर विचित्तोवाएहिं एवइयं संसाराहिंडणंगोयमाणंजमागम-बाहाएलिगग्गहणंकीरइ तं दंभमेव केवलं सुदीहसंसारहेऊभूयं नोणं तं परियायं संजमे लिक्खइतेनेव य संजमंदुक्करं मन्ने अन्नंच समणत्ताए एसे य पढमे संजम-पए जंकुसील-संसग्गी-निरिहरणं अहाणंनो निरिहरेता संजममेव न ठाएजाता तेनंसुमइणातमेवायरियं तमेव पसंसियतमेव उस्सप्पियंतमेव सलाहियं तमेवाणुट्ठियं ति एयं च सुत्तमइक्कमित्ताणं एत्थं पए जहा सुमती तहा अन्नेसिमवि सुंदर-विउरसुदंसण-सेहरणीलभद्दा-सभोमे य-खग्गधारीतेनग-समण-दुदंत-देवरक्खिय-मुनि-नामादीणंको संखाणं करेजा ता एयमढ़ विइत्ताणं कुसीलसंभोगे सव्वहा वाजणीए।
मू. (६८२) से भयवं किं ते साहुणो तसंसणं नाइल-सड्डगस्स छंदेणं कुसीले उयाहु आगम
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org