Agam Suttani Satikam Part 23 Dashashrutskandh Aadi 3agams

SR No.: 003327
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 292
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, agam_dashashrutaskandh, agam_jitkalpa, & agam_mahanishith
File Size: 6 MB

Page 124

मूलं - ९०
निरवेक्खो अनुवसंतवेरो जो । सो दव्वभावलिंगेहिं दोहिं वि अनवट्ठपो । हत्थालम्बो, अत्थादणो, ओसन्नाइया य तद्दोसानुवसंता न भावलिंगारिहा । दव्वलिंगमत्थि तेसिं, भावलिंगेनाऽणवट्टप्पा | खेत्तओ अणवटुप्पो जो जम्मि खेत्ते दोसमावन्नो सो तम्मि खेत्ते अणवटुप्पो । जहा अत्थादानिओ तम्मि चेव खेत्ते देसे वा न उवठ्ठाविज्जइ । किं कारणं पुवब्भासा लोगो पुच्छेजा । सो वा तं इड्डिगारवमसमत्थो धारेउं । तेन अन्नत्थ उवट्ठाविज्जइ । उत्तिमट्ठपडिवन्नस्स वा तत्येव भावलिंगं दिज्जइ । मू. (९१) जत्तियमित्तं कालं तवसा उ जहन्नएण छम्मासा । संवच्छरमुक्कोसं आसायइ जो जिनाईणं ॥
चू. कालतो अनवट्टप्पो जो जेत्तियं कालं अनुवरतदोसो सो तत्तियं कालं अनवटुप्पो । तवअनवटुप्पो दुविहो- आसायना - अणवट्टप्पो, पडिसेवणा- अनवट्टप्पोय । तत्थासायणामिमेसिंकरेज्जा । तित्थयर-पवयण-सुय-आयरिय-गणहराणं महिड्डियाणं । जहा सव्वोवायकुसलेहिं अइकक्खडदेसणा कया । जाणता य किं घरवासे वसंति, भोगे य भुञ्जन्ति । तहा इत्यीतित्यं । संघमहिक्खिवइ पडिनीयताए वा वट्टइ | अहवा भणइ अन्ने वा संघा अत्थि सियालसुणगाणं विगाणं ति । एवं सुयं अहिक्खिवइ-पाययं ति । थाणे थाणे वा काया, पुनो पुनो वा वयाणि, पमाय- अप्पमाया वा । मोक्खदेसणाए जोइस जोणिपाहुड-गणितेन वा किं पओयणं । तहा आयरियं जच्चाईहिं अहिक्खिव । तहा गणहरं महिडियं । महिड्डियगहणेन मूलगणहरा गहिया। जोवा जम्मिं जुगे पहाणो तमहिक्खिवइ । इडिरससायगरुया, सुहसाया, परोवएसु जुया मंखा इव, गिहिवच्छलगा न जईण ति एवमाईहिं आसाएंतो अनवट्टप्पं पावेइ । एस आसायणा- अणवट्टप्पो । पडिसेवना-अनवटुप्पो इमेहिं कारणेहिं - साहम्मिय - अन्नधम्मिय-तेणियाए हत्थादालणादीहिंय आवज्जइ । तत्थ आसायणा-तवअनवट्टप्पो जहन्त्रेण छम्मासा, उक्कोसेणं संवच्छरं । पडिसेवणा- अनवट्टप्पो जहन्नेणं बारसमासा उक्कोसेणं बारस संवच्छराणि; इमाए गाहाए भिन्नइ
मू. (९२)
चू.
वासं बारस वासा पडिसेवि, कारणेन सव्वो वि । थोवं थोवतरं वा वहेज, मुंचेज वा सव्वं ॥ सोय जइ इमेहिं गुणेहिं जुत्तो तो अनवट्टप्पतवं पडिवज्जइ । संघयणविरिय आगमसुत्तत्थविहीए जो समग्गो उ । तवसी निग्गहजुत्तो पवयणसारे अहिगयत्थे । तिलतुसतिभागमेत्तो वि जस्स असुहो न विजई भावो । निज्जूहणारिहो सो सेसे निज्जूहणा नत्थि ।। गुणसंपत्तो पावइ अनवट्ठमुत्तमगुणोहो। एय गुण विप्पहूणे तारिसगम्मी भवे मूलं ॥
एयंता उस्सग्गेणं । अववाएण पुन कुलगणसंघकज्जाई तेनाधीणाइं सिंहांइय कज्जुं वा पसाहियंति; तो थोवं थोवतरं वा से देज्जा | संघोवा से सव्व मेव मुञ्चेज्जा । तस्स पुन अनवट्टप्पतवं पडिवज्रमाणस्स को विही ? किं वा तवं करेइ त्ति । एत्थ गाहा । -
मू. (९३)
१२१
वंदइ न य वंदिज्जइ, परिहार-तवं सुदुच्चरं चरइ । संवासी से कप्पइ, नालवणाईणि सेसाणि ॥