________________
२९८
निशीथ - छेदसूत्रम् - ३-१९/१३४०
[भा. ६०५५]
चू- लोइयवेइसाभादियाणा य संझासु पाढो गरहियो, अन्न संझासु गुज्झग त्ति देवा ते विचरंति ते पमत्तं छलेज, संझाए सज्झायविनियट्ठचित्तो आवासगो उवउत्तो भवति, सज्झायखिन्नस्सय तं वेलं आसासो भवति, आनायारो य विराहितो, नाणविराधनं करेंतेण संजमो विराहितो, जम्हा एत्तिया दोसा तम्हा नोकरेज्जा ।। कारणे वा करेज्ज
[भा. ६०५६ ] बितियाऽऽगाढे सागारियादि कालगत असति वोच्छेदे । एतेहि कारणेहिं, जयणाए कप्पती कातुं ॥
चू- आगाढजोगो महाकप्पसुयाइउद्दिट्टं पडिसुणावणानिमित्तं संझासु कढिज्जेज्जा, आगाढकारण सागारिगादि ।। तेसिं इमा विभासा
लोए वि होति गरहा, संझासु तु गुज्झगा पवियरंति ।
आवासग उवओगो, आसासो चेव खिन्नाणं ॥
Jain Education International
[भा. ६०५७ ] सजियं सागारियम्मि निसिमरणे जेण जग्गंति । अहिनवगहितम्मि मते, पडिपुच्छं नत्थि उभयस्स ।।
-
चू- "सागारिग' त्ति - सद्दपडिबद्धाए वसधीए ठिता तत्थ जस्स जं सुयं कालिगं उक्कालिगं वाएइति सो तं संझाए परियट्टेति । "कालगतो" त्ति कोइ साधू निसीए मओ तदट्ठा राओ जग्गियव्वं, तत्थ जेण सुत्तेण रसिएण नायमादिणा कढिज्जतेण जग्गति तं संझासु वि कढिज्जति, गिलाणो वा ओसही पीओ जेण जग्गति तं कढिज्जति । "असति "त्ति किंचि अज्झयणं कस्सइ गुरुणी समीवाओ गहितं सो गुरू कालगतो, तस्स व अहिनवगहियस्स सुत्तत्थस्स अन्नतो पडिपुच्छं पि नत्थि अतो तं संझासु वि परियट्टेति । “वोच्छेदि"त्ति अस्य व्याख्यावोच्छेदे तस्सेव उ, तदत्थि सेसेसु तं समुछिन्ने ।
[भा. ६०५८ ]
अनुपेहाए अबलिओ, घोससु यं वा वि सद्देणं ॥
चू- कस्स इ आयरियस्स किंचि अज्झयणं अत्थि, अन्नेसु तं वोच्छिण्णं, सो संझासु असंझाकाले वा परियट्टेति, मा ममं पि वोच्छिज्जिहिति । अहवा - तस्स समीवातो पढंतो लहुं पढामित्ति संझासु वि पढति, मा वोच्छिज्जिहिति त्ति । संझासु कारणे अनुप्पेहियव्वं । जो पुण अनुपेहाए न सक्केति सो सद्देण वि पढेज्जा | अहवा - तं घोससद्देण घोसेयव्वं, तं पि जयणाए, जहा अन्नो अपरिनामगो न जाणति ॥
अहवा
मू. (१३४१ ) जे भिक्खू कालियसुयस्स परं तिण्हं पुच्छाणं पुच्छइ पुच्छंतं वा सातिज्जति । मू. (१३४२) जे भिक्खू दिट्ठिवायस्स परं सत्तण्हं पुच्छाणं पुच्छइ पुच्छंतं वा सातिज्जति ॥ चू-कालियसुयस्स उक्काले संझासु वा असज्झाए वा तिण्हं पुच्छाणं परेण पुच्छइ तस्स चउलहुँ । दिट्ठिवायस्स संझासु असज्झाए वा सत्तण्हं परेणं पुच्छंतस्स ङ्क ।
[भा. ६०५९]
तिण्डुवरि कालियस्सा, सत्तण्ह परेण दिट्ठिवायस्स । जे भिक्खू पुच्छाणं, छउसंझं पुच्छ आणादी ।। चू- चउसु संझासु अन्नयरीए वा तस्स आणादी ॥ पुच्छाते पुण किं पमाणं ?, अतो भण्णति[भा. ६०६० ]
पुच्छाणं परिमाणं, जावतियं पुच्छति अपुनरुत्तं । पुच्छेज्जा ही भिक्खू, पुच्छ निसज्झाए चउभंगो ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org