________________
२४२
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१६/१०९७
चू- अतिरेगं पडिलेहंतस्स सुत्तादिपलिमंथो, अपेहंतस्स उवहिनिप्फण्णं, अपरिभोगे अनुपभोगत्वात् अधिकरणं भवति, हीने पुण कजविवत्तिविनासो भवति॥हीनाइरित्ते त्ति गये। इदानिं परिकम्मणे तति[भा.५८१४] परिकम्मणे चउभंगो, कारण विही बितिओ कारणे अविहीं।
निकारणम्मि य विही, चउत्थो निक्कारणे अविही॥ [भा.५८१५] कारण अनुन्न विहिणा, सुद्धो सेसेसु मासिया तिन्नि।
तव-कालेहि विसिट्ठा, अंते गुरुगा य दोहिं पि॥ चू-सुद्धो कारणे विहीए एस पढमभंगो, एत्थ अनुन्ने त्ति परिकम्मे त्ति सुद्धो त्ति न पच्छित्त। सेसेसुतिसु भंगेसु पत्तेयं मासलहुँ। बितियभंगेकालगुरुं। ततियभंगेतवगुरुं। अंतिल्लो चउत्थभंगो तत्य तवकालेहिं दोहिं वि गुरुं । परिकम्मणंति वा सिव्वणंति वा एगटुं । एगसरा डंडी उब्वट्टणि घग्गरसिव्वणि य एसा अविही, झसकंटगदुसरिगा य विही । इदानि “विभूस' त्ति[भा.५८१६] उदाहडा जे हरियाहडीए, परेहि धोदादिपदा उ वत्थे।
भूसानिमित्तं खलु ते करेंते, उग्घातिता वत्थ सवित्थरा उ॥ चू-“उदाहड"तिभणिया “हरिया हडिया" सुत्ते। परेहिं तितेनगेहिंजेधोताती पदा कता तेजति अप्पणा विभूसावडियाए करेतितंजहा धोवति वा, रयति वा, घट्टेति वा, मटुंवा करेति, विवरित्तरंगेहिं वारयति तस्स चउलहुं। सवित्थरग्गहणातोधोतादिपदे करेंतस्स जाआयविराधना तासु जं पच्छित्तं तं च भवति ॥ विभूसं करेंतस्स इमो अभिप्पाओ[भा.५८१७] मलेण घत्थं बहुना उ वत्थं, उज्झाइओहं चिमिणा भवामि ।
हं तस्सधवम्मि करेमि तत्तिं. वरंन जोगो मलिणाण जोगो॥ घ-मलिनं वस्त्रं तेन वाऽहं विरूपोहश्ये, यस्माद्विरूपोऽहं दृश्ये तस्मात्तस्य वस्त्रस्य धौतव्ये "तत्ति"त्ति-जेन तंधोव्वति, गोमुत्तातिणा तंउदाहरामि, “वरंनजोगो" त्ति-वरं मे अवत्थगस्स कप्पति अच्छिउं, न य मलिनेहिं वत्थेहिं सह संजोगो ॥ कारणे पुणो धोवंतो सुद्धो । चोदगो भणाति - ननु धोवंतस्स । “विभूसा इत्थीसंसग्गी" सिलोगो। आयरिओ भणइ[भा.५८१८] कामं विभू खलु लोभदोसो, तहावितं पाहुणतो न दोसो।
मा हीलणिज्जो इमिणा भविस्सं, पुविड्डिमादी इय संजती वि॥ चू-कामं चोदगाभिप्पायस्स अनुमयत्थे, खलु अवधारणे, जा एषा विभूसा - एस लोभ एवेत्यर्थः, तहावितंवत्थं “सुविभूसितंकारणे काऊण पाउरणे नदोसो भवति। रायाइइड्डिमंजो इडिं विहायपव्वइओसोचिंतेति-“मा इमस्स अबुहजनस्स इहलोकपडिबद्धस्स इमेहिमलिणवत्थेहिं हीलणिज्जो भविस्सामि त्ति । एस सावसत्तो जेन तं तारिसं विभूतिं परिचज इमं अवत्थं पत्तो किमण्णं तवेण पाविहित्ति" त्ति, एवं संजती वि हिंडइ अच्छति वा निच्चं पंडरपडपाउआ। [भा.५८१९] न तस्स वत्थादिसु कोइ संगो, रज्जं तणं चेव जहाय तेनं ।
जो सो उवज्झाइय वत्थसंगो, तं गारवा सो न चएइ मोत्तुं ॥ चू-जो सो इड्डिमं पव्वतितो न तस्स वत्थादिसु कोइ संगो त्ति वा बंधणं ति वा एगटुं । कहं नज्जति जहा सगो नत्थि?, उच्यते-जतो तेन रज्जं बहुगुणं तृणमिव जढं । सेसं कंठं ।। विभूसत्ति
www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only