________________
३८५
उद्देशक ः ४, मूलं-३०३, [भा. १८५६]
सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधनं पावे ॥ चू-अपडिलेहिते इमे दोसा[भा.१८५७] छक्कायाण विराधन, अहि विच्छुअ सन्न-मुत्तमादीसु।
वोसिरण-निरोधेसू, दोसा खलु संजमायाए॥ चू- अपडिलेहिते जति वोसिरति ततो दव्वओ छक्कायविराहणा संभवति । भावतो पुण विराधिता एस संजमविराधना । बिलाति संभवे अपडिलेहिते अहिविच्छुगादिणा खज्जति आयविराहणा । मुत्तेण वा पुरीसेणइ वा आदिसद्दातो वंतपित्तादिणा पायं लेवाडेज, ततो उवकरणविनासो वा, सेहविप्परिणामो व।अपडिलेहियं वाथंडिलं ति निरोहं करोति वोसिरति, एवं च "मुत्तनिरोहे चक्खू, वच्चनिरोहे जीवियं" एत्य विआयविराहधना ।।
जम्हा एते दोसा तम्हा[भा.१८५८] चउभागसेसा,ए चरिमाए पोरिसीए तम्हा तु ।
. पयतो पडिलेहिज्जा, पासवणुच्चारणादीणं॥ चू-चरिमा पच्छिमा, पयतो प्रयत्नवान् ॥ भवे कारणं न पडिलेहेजा वि[भा.१८५९] गेलन्न रायदुढे, अद्धाणे संभमे भएगतरे।
गामानुगामवियले, अनुप्पत्ते वा न पडिलेहे ।। चू-गिलाणो न पडिलेहेइ, अगिलाणो विगालणकज्जे आउलोन पडिलेहेति, रायदुखूण वान निग्गच्छति, अद्धाणट्ठो वा सत्थट्ठाणं वियाले पत्तो, अगणिमाति-संभमे न वा पडिलेहेति, मासकप्पविहारगामाओगच्छतोअन्नोअनुकूलोगामोतंवियालेपत्तो।एतेहिं कारणेहिंअपडिलेहेंतो सुद्धो॥
मू. (३०४)जेभिक्खूतओउच्चार-पासवण-भूमीओनपडिलेहेइ, नपडिलेहेंतंवा सातिजति।
चू-ततो-त्रयंसूचनात्सूत्रमिति द्वादशविकल्पप्रदर्शनार्थंत्रयो ग्रहणंअपडिलेहंतस्समासलहु, आणातिया य दोसा। [भा.१८६०] पासवणुच्चारादीण भूमीओ जो तओ (उ] पडिलेहे।
अंतो वा बाहिं वा, अहियासिं वा अनहियासिं ।। चू-अंतोनिवेसणस्सकाइभूमीओअनहियासियाओतिनि-आसन्नमज्झदूरे। अहियासियाओ वि तिनि-आसन्न मज्झदूरे। एया काइयभूमीओ । बहिं निवेसणस्स एवं चेवछ काइभूमीओ एवं पासवणे बारस, सन्नाभूमीओ वि बारस, एवं च ताओ सव्वाओ चउव्वीसं । __किं निमित्तं तिन्नि तिन्नि पडिलेहिजंति? कयाति एक्कस्स वाघातो भवति तो बितियादिसु परिट्ठविज्ञति । पासवणे तयो अपेहणे चेल्लगउट्टदिटुंतो भाणियव्यो । अनधियासियकारणं कोवि अतीव उव्वाहितो जाव दूरं वच्चति ताव आयविरहणा भव तेन आसन्ने पेहा ॥
जो एया न पडिलेहेति तस्स आणादिया दोसा।
[भा.१८६१] सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधनं तहा दुविहं । | 15|25
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org