________________
३०४
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-२/११७
चू-पढमपहचउभागावसेसा य चरिमत्ति भण्णति, तत्थ काले भाण - दुगं पडिलेहिज्जति । सो भत्तट्ठी इतरो वा । जति भत्तट्ठी तो अन्निक्खित्तेहिं चेव पढति सुणेति वा । अहाभत्तट्ठी तो निक्खिवति, एस भयणा । एस उदुबद्धे वासासुवा विही । अन्ने भणंति-वासासु दोवि निक्खिवंति । चरमपोरिसीए पुण ओगाहंतीए चेव पडिलेहेजनिक्खिवंति । ततो सेसोवकरणं, ततो सज्झायं पट्ठवेंति॥ [भा.१४२७] पढमचरमाहिं तु पोरिसीहि पडिलेहणाए कालेसो।
तव्विवरीओ उ पुणो, नातव्यो होति तु अकालो। चू- एस पढमचरमपोरिसीसु कालो । काले त्ति दारं गतं । तब्विवरीतो अकालो पडिलेहगाए । जति पुण अद्धाणे वा अन्नेन वा वाघायकारणेण पढमाए न पडिलेहियं, ताहे अकाले वि जाव चउत्थी न उग्गाहेति ताव पडिलेहियव्वं । जति व पडिलिहियमेत्ते चेव चउत्थो ओगाहेति, तह विपडिलेहियव्वं ।। अकालेत्ति दारं गतं । इदानिं सदोसात्त दार[भा.१४२८] आरभडा सम्मद्दा, वज्जेतव्वा य मोसली ततिया।
पप्फोडणा चउत्था, वक्खित्ता वेइया छट्ठा ।। चू-आरभडं-जहाभिहितविधाणतो विपरीयं । अहवा - तुरियं अन्नम्मि वा दरपडिलेहंति, अन्नं आढवेंति । सम्मद्दणावेंटयमज्झतो जत्थ वा निसण्णो बला कड्डिउं पडिलेहेति । उड्डमुहो तिरियं वा कुड्डादिसु आमुसंतं पडिलेहेति मोसली । रेणुगुंडियं वा पप्फोडेति, पप्फोडणा विधि खिवित्ता । अहवा - दूरत्थं वत्थं अन्न भणाति - "खिवाहि आरतो जा पडिलेहेमि" ति विक्खित्तं । छट्ठो वेतिया दोसो, ता य पंच - जानुवरिकोप्परा काउं पडिलेहेति, उड्डवेतिआ । एगजानुं दुबाहंतो काउं पडिलेहेति, एगतोवेतिता। दो वि जानू बाहंतो काउं पडिलेहेति, दुहितोवेतिता। जानू हेट्ठाओ द्वितेसु हत्येसु पडिलेहेति, अहोवेइआ । दोण्ह वि ऊरुआण अंतठितासु बाहासु पडिलेहेति, अंतोवेइया । अहवा इमे छद्दोसा[भा.१४२९] पसिढिल-पलंब-लोला, एगामोसा अनेगरूवधुणा।
कुणति पमाणपमाद, संकियगणणोवगं कुज्जा । चू-पसिढिलं गेण्हति । एगपासाओ पलंबं गेण्हति । महीए लोलंतं पडिलेहेति । “एगा मोस"त्ति तिभागे घेत्तुं अविच्छेदामोसेणताणेति जा बितियतिभागो । अनेगाणि रूवाणि जुगवं पडिलेहेति । अक्खोडगादिप्पमाणे प्पमायं करेति । जस्स जं संकियं भवति स गणंतो पडिलेहेति॥
सदोसपडिलेहणाए इमं पच्छित्तं[भा.१४३०] मासो य भिण्णमासो, पणगं उककोस-मज्झिम-जहन्ने ।
दुप्पडिलेहित-दुपमज्जितम्मि उवधिम्मि पच्छित्तं ॥ चू-दुप्पडिलेहिए दुप्पमज्जिते दोसेहिं वा आरभडादिएहिं पडिलेहंतस्स उक्कोसे मासलहुं, मज्झिमे भिण्णमासो, जहन्ने पणगं । सवोसत्ति दारं गतं । इदानि निद्दोसे त्ति[भा.१४३१] उड्टुं थिरं अतुरितं, सव्वंऽता वत्थ पुव्व पडिलेहे ।
तो बितियं पप्फोडे, ततियं च पुणो पमज्जेज्जा ॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org