________________
९६
मू. (२४)
छा.
भू. (२५)
छा.
मू. (२६)
छा.
पू. (२७)
छा.
मू. (२८)
छा.
मू. (२९)
छा.
मू. (३०) कयपावोऽवि मणूसो आलोइ निंदिओ (निन्दिय) गुरुसगासे । होइ अइरेगलहुओ ओहरियभरुव्व भारवहो ।।
छा. कृतपापोऽपि मनुष्य आलोचितनिन्दितः (आलोच्य निन्दित्वा) गुरुसकाशे भवत्यतिरेकलघुः उत्तारितभर इव भारवाट् ।
छा.
महाप्रत्याख्यान-प्रकिर्णकसूत्रं २४
नहु सिज्झई ससल्लो जह भणियं सासणे धुयरयाणं । उद्धरियसव्वसल्लो सिज्झइ जीवो धुअकिलेसो ॥ नैव सिद्ध्यति सशल्यो यथा भणितं शासने धुतरजसाम् । उद्धृतसर्वशल्यः सिद्ध्यति जीवो धुतक्लेशः ॥ सुबहुपि भावसल्लं जे आलोयंति गुरुसगासंमि । निस्सल्ला संधारगमुविंति आराहगा हुंति ।। सुबह्वपि भावशल्यमालोच्य (चयन्ति) गुरुसकाशे । निशल्यः संस्तारकमुपयान्त्याराधका भवन्ति ॥ अप्पंपि भावसल्लं जे नालोयंति गुरुसगासंमि । धंतंपि सुयसमिद्धा न हु ते आराहगा हुंति ॥ अल्पमपि भावशल्यं ये नालोचयन्ति गुरुसकाशे । बाढमपि श्रुतसमृद्धा नैव ते आराधका भवन्ति ॥ नवि तं सत्थं च विसं च दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो । जंतं व दुप्पउत्तं सप्पुव्व पमायओ कुद्धो ॥ नैव तच्छत्रं च विषं च दुष्प्रयुक्तो वा करोति वैतालः । यन्त्रं च दुष्प्रयुक्तं सर्पो वा प्रमादतः क्रुद्धः ॥ जं कुइ भावसल्लं अनुद्धियं उत्तमट्टकालंमि । दुल्लभबोहियत्त अनंतसंसारियत्तं च । यत्करोति भावशल्यनुद्ध तमुत्तमार्थकाले । दुर्लभबोधिकत्वमनन्तसंसारिकत्वं च ॥ तो उद्धरंति गारवरहिया मूलं पुणब्भवलयाणं । मिच्छादंसणसल्लं मायासल्लं नियाणं च ॥ तत उद्धरन्ति गौरवहिता मूलं पुनर्भवलतानाम् । मिथ्यादर्शनशल्यं मायाशल्यं निदानशल्यं च ॥
मू. (३१) तस्स य पायच्छित्तं जं मग्गविऊगुरू उवइसंति (वइस्संति) । तं तह अनुसरियव्वं अणवत्थपसंगभीएणं ॥
तस्य च प्रायश्चित्तं यन्मार्गविदो गुरव उपदिशन्ति (वो वदिष्यन्ति) । तत्तथाऽनुसर्त्तव्यमनवस्थाप्रसङ्गभीर्तेन ॥ दसदोसविप्पमुक्कं तम्हा सव्वं अगूहमाणेणं । जं किंपि कयमकज्जुं तं जहवत्तं कहेयव्वं ॥
For Private & Personal Use Only
पू. (३२)
Jain Education International
www.jainelibrary.org
