________________
छा.
३५०
मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् ३७४ क्रोधादयः कषायाः खलु बीजं संसारभैरवदुःखानाम् ।
तैः प्रमत्तेषु सदा कुतः सौख्यं च मोक्षश्च ॥ मू. (३७५) जाओ परव्वसेणं संसारे वेयणाओ घोराओ।
पत्ताओ नारगत्ते अहुणा ताओ विचिंतिजा।
याः पारवश्येन संसारे वेदना घोराः।
प्राप्ता नारकत्वेऽधुना ता विचिन्तय ।। मू. (३७६) इण्हि सयं वसिस्स उ निरुवमसुक्खावसाणमुहदूयं ।
कल्लाणमोसहं पिब परिणामसुहं न तंदुक्खं ॥ छा. इदानीं स्ववशस्य तु निरुपमसौख्यावसानुमुखकटुकम्।
कल्याणौषधं पिब परिणामसुखं न तद्दुखम् ।। मू. (३७७) संबंधि बंधवेसु य न य अनुराओ खणंपि कायव्यो।
तेचिय हुँति अमित्ता जह जणणी बंभदत्तस्स ॥ छा. सम्बन्धिबान्धवेषु च न चानुरागः क्षणमपि कर्तव्यः ।
ते चैव भवन्त्यमित्राणि यथा जननी ब्रह्मदत्तस्य । .मू. (३७८) __ वसिऊण व सुहिमज्झे वच्चइ एगाणिओ इमो जीवो।
मोत्तूण सरीरघरं जह कण्हो मरणकालम्मि॥ उषित्वा च सुहृन्मध्ये व्रजत्येकाक्ययं जीवः ।
मुक्त्वा स्वशरीरगृहं यथा कृष्णो मरणकाले ॥ मू. (३७९) इण्हि व मुहुत्तेणं गोसे व सुए व अद्धरत्ते वा।
जस्सन नजइ वेला कदिवसंगच्छिई जीवो॥ छा. अधुना वा मुहूर्तेन प्रभाते वा श्वो वाऽर्द्धरात्रे वा।
यस्य न ज्ञायते वेला क्व दिवसे गमिष्यति जीवः॥ मू. (३८०) एवमनुचिंतयंतो भावनुभावानुरत्त सियलेसो।
तद्दिवस मरिउकामो व होइ झाणम्मि उज्जुत्तो॥ छा. एवमनुचिन्तयन् भावानुभावानुरक्तः सितलेश्यः ।
तस्मिन् दिने मर्तु कामो वा (ऽपि) भवति ध्याने उद्युक्तः ॥ मू. (३८१) नरगतिरिक्खगईसु य माणुसदे वत्तणे वसंतेणं ।
जं सुहदुक्खं पत्तं तं अनुचिंतिज संथारे ॥ नरके तिर्यग्गतिषु च मानुषदेवत्वयोर्वसता
यत्सुखदुःखं प्राप्तं तदनु चिन्तयेत् संचारके। मू. (३८२) नरएसु वेयणाओ अनोवमा सीयउणहवेरा(गा)ओ।
कायनिमित्तं पत्ता अनंतखुत्तो बहुविहओ॥ छा.
नरकेषु वेदना अनुपमाः शीतोष्णवैर जाताः। कायनिमित्तं प्राप्ता अनन्तकृत्वो बहुविधाः॥
छा.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
