________________
विपाकश्रुताङ्गसूत्रम् १/५/२७ राया परबलेणं अभिजुंजइ ताहे ताहेविय णं से महेसरदत्ते पुरोहिएअट्ठसयं माहणदारगाणंअट्ठसयं खत्तियदारगाणं अट्ठसयं सुद्ददारगाणं अट्ठसयं वेसदारगाणं पुरिसे गिण्हावेति गिण्हावेत्ता तेसिं जीवंताणं चेव हिययउंडीओ गिण्हावेति २ जियसत्तुस्स रण्णो संतिहोमं करेति,
ततेणं से परबले खिप्पामेव विद्धंसिजइ वा पडिसेहिजइ वा।
वृ. 'रिउव्वेय'त्ति एतेनेदं दृश्यं-'रिउव्वेयजजुव्वेयसामवेयअथव्वणवेयकुसले'त्ति दृश्य व्यक्तं च । 'हिययउंडीओ'त्ति हृदयमांसपिण्डान्।
मू. (२८) तते णं महेसरदत्ते पुरोहिए एयकम्मे० सुबहुं पावकम्मं समजिणित्ता तीसं वाससयंपरमाउयंपालइत्ताकालमासेकालंकिच्चा पंचमाएपुढवीएउक्कसेणंसत्तरससागरोवमट्टिएए नरगे उववन्ने, से णं ततो अनंतरं उव्वट्टित्ता इहेव कोसंबीए नयरीए सोमदत्तस्स पुरोहियस्स वसुदत्ताए पुत्तत्ताए उववन्ने, ततेणं तस्स दारगस्स अम्मापियरो निव्वत्तबारसाहस्स इमंएयारूवं नामधेजं करेति।
जम्हाणं अम्हं इमे दारए सोमदत्तस्स पुरोहियस्स पुत्ते वसुदत्ताए अत्तएतम्हाणं होउ अम्हं दारए बहस्सइदत्ते नामेणं, ततेणं से बहस्सतिदत्ते दारएपंचघातिपरिग्गहिएजाव परिवड्डइ, तते णं से बहस्सति० उम्मुक्कबालभावे जुव्वण विण्णय० होत्था से णं उदायणस्स कुमारस्स पियबालवयस्सए यावि होत्था सहजायए सहवड्डीयए सहपंसुकीलियए।
तते णं से सयाणीए राया अन्नया कयाइं कालधम्मुणा संजुत्ते, तते णं से उदायणकुमारे बहुराईसर जाव सत्यवाहप्पभिइहिं सद्धिं संपरिवुडे रोयमाणे कंदमाणे विलवमामे सयाणीयस्स रन्नो महया इड्डीसक्कारसमुदएणं नीहरणं करेति, बहूई लोइयाइं मयकिन्चाई करेति, तते णं ते बहवे राईसर जाव सत्थवाह० उदायणं कुमारं महया रायाभिसेएणं अभिसिंचइ, तते णं से उदायणे कुमारे राया जाते महया०।
तते णं से बहस्सतिदत्ते दारए उदायनस्स रन्नो पुरोहियकम्मं करेमाणे सव्वट्ठाणेसु सव्वभूमियासुअंतेउरेय दिनवियारे जाए याविहोत्था, ततेणं से बहस्सतीदत्ते पुरोहिए उदायनस्स रण्णो अंतेउरंसि वेलासय अवेलासु य काले य अकाले यराओ य वियाले यपविसमाणे अन्नया कयाइंपउमावईए देवीए सद्धिं संपलग्गे याविहोत्था पउमावईए देवीए सद्धिं उरालाइंभोगभोगाई भुंजमाणे विहरइ । इमं च णं उदायने राया हाए जाव विभूसिए जेणेव पउमावई देवी तेणेव उवागच्छइ, बहस्सतिदत्तं पुरोहियं पउमावीदेवीए सद्धिं उरालाइं भोगभोगाइं भुंजमाणं पासति आसुरुत्ते तिवलिं भिउडिं साहटुवहस्सतिदत्तंपुरोहियं पुरिसेहिं गिण्हावेति जाव एएणं विहाणेणं वझं आणाविए, एवं खलु गोयमा! बहस्सतिदत्ते पुरोहिए पुरापोराणाणं जाव विहरइ।
बहस्सतिदत्ते णं भंते ! दारए इओ कालगए समाणे कहिं गच्छिहिति कहिं उववञ्जि हिति?, गोयमा ! बहस्सतिदत्ते णं दारए पुरोहिए चोसद्धिं वासाइं परमाउयं पालइत्ता अजेव विभागवसेसे दिवसे सूलीयभिन्ने कए समामे कालमासे कालं किच्चा इमीसे रयणप्पभाए पुढवीए संसारो तहेव पुढवी, ततो हथिणाउरे नगरे मिगत्ताए पञ्चायाइस्सति, से णं तत्थ वाउरितेहिं वहिए समाणे तत्थेव हत्थिणाउरे नगरे सेडिकुलंसि पुत्तत्ताए०, बोहिं० सोहम्मे कप्पे विमाणे० महाविदेहे वासे सिज्झिहिति निक्खेवो ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org