________________
३४०
राजप्रश्नीयउपाङ्गसूत्रम्-७२
उद्धंसित्तए एवं निभंछणाहिं० निच्छोडणाहिं?
तएणं केसीकुमारसमणे पएसिं रायं एवं वयासी-जाणासिणंतुमं पएसी! कति परिसा पन्नताओ?, भंते! जाणामि चत्तारि परिसाओ पन्नत्ता, तंजहा-खत्तियपरिसा गाहावइपरिसा माहणपरिसा इसिपरिसा, जाणासि णं तुमं पएसी राया ! एयासिं चउण्ह परिसाणं कस्स का दंडनीई पन्नत्ता ?, हंता ! जाणामि जे णं खत्तियपरिसाए अवरज्झइ से णं हत्थच्छिन्नए वा पायचछिण्णए वा सीसच्छिन्नए वा सुलाइए वा एगाहच्चे कूडाहच्चे जीवियाओ ववरोविजइ।
जेणंगाहावइपरिसाए अवरज्झइ सेणंतएणवावेढेणवा पलाणेण वा वेढित्ता अगनिकाएणं झामिज्जइ, जेणं माहणपरिसाए अवरज्झइ से णं अनिट्ठाहिं अकंताहिं जाव अमणामाई वग्गूहि उवालंभित्ता कुंडियालंछणए वा सूणगलंछणए वाकीरइ निव्विसए वा आणविजइ, जेणं इसिपरिसाए अवरज्झइ से णं नाइअनिट्ठाहिं जाव नाइअमणामाहिं वग्गूहिं उवालब्भइ।
एवं च ताव पएसी ! तुमंजाणासि तहावि ण तुमं ममं वामं वामेणं दड दंडेणं पडिकूलं पडिकूलेणंपडिलोमं पडिलोमेणं विवच्चासविवच्चासेणंवट्टसितएणंपएसी राया केसिं कुमारसमणं एवंवयासी-एवं खलु अहं देवाणुप्पिएहिं पढमिल्लुएणंचव वागरणेणं सेलत्तेतएणंममंइमेयारूवे अब्भत्थिए जाव संकप्पे समुपज्जित्था,
जहा जहाणं एयस्स पुरिसस्स वामं वामेणं जाव विवच्चासं विवच्चासेणं वट्टिस्सामि तहा तहा णं अहं नाणं च नाणोवलंभं च करणं च करणोवलंभं च सणं च दंसणोवलंभ च जीवंच जीवोवलंभंच उलभिस्सामि, तंएएणं अहं कारणेणं देवाणुप्पियाणं वामं वामेणं जाव विवच्चासं विवच्चासेणं वट्टिए, तए णं केसीकुमारसमणे पएसीरायं एवं वयासी-'
जाणासि णं तुमं पएसी ! कइ ववहारगा पन्नत्ता?, हंता जाणामि, चत्तारि ववहारगा पन्नत्ता–देइ नामेगे नो सन्नवेइ सन्नवेइ नामेगे नो देइ एगे देइवि सन्नवेइवि एगे नो देइ नो सन्नवेइ, जाणासिणं तुम पएसी! एएसिं चउण्हं पुरिसाणं के ववहारी के अव्ववहारी ?, हंता जाणामि, तत्थ णंजे से पुरिसे देइ णो सण्णवेइ से णं पुरिसे ववहारी।
तत्थ णं जे से पुरिसे नो देइ सन्नवेइ से णं पुरिसे ववहारी, तत्थ णं जे से पुरीसे देइवि सन्नवेइवि से पुरिसे ववहारी, तत्थ णंजे से पुरिसे नो देइ नो सन्नवइ सेणं अववहारी, एवामेव तुमंपि ववहारी, नो चेवणं तुमं पएसी अववहारी।
मू. (७३) तए णं पएसी राया केसिकुमारसमणं एवं वयासी-तुझे णं भंते ! इयछेया दक्खा जाव उवएसलद्धा समत्था णं भंते! ममं करयलंसि वा आमलयं जीवं सरीराओ अभिनिवट्टित्ताणं उवदंसित्तए।
तेणं कालेणं तेणं समएणं पएसिस्स रन्नो अदूरसामंते वाउयाए संवत्ते तणवणस्सइकाए एयइ वेयइ चलइ फंदइ घट्टइ उदीरइ तं तं भावं परिणमइ, तए णं केसीकुमारसमणे पएसिरायं एवं वयासी-पाससिणं तुमं पएसीराया! एयं तणवणस्सई एयंतंजावतंतंभावं परिणमत?, हंता पासामि, जाणासिणं तुम पएसी! एय तणवणस्सइकायं किं देवो चालेइ असुरो वा चालेइ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org