________________
तइयगुणव्वयधारी अइरेगे जो करेइ भोगंगे । सो पावइ परमदुह इंटेपि वणिमूलदेवोच्च ।।१।।
तथाहि:
परपुरिसोवदवरक्वगेण सक्रवाइएण तुंगेण । सप्पुरिसेणव सालेण सोहिया आसि भरहम्मि ॥२॥ कंची नामेण पुरी तत्थ निवो रायसेहरो सोमो । जहवट्टियाभिहाणो गयवसणो भूइकलिओ य ॥३॥ सिट्ठी विसिविहवो बसइ तहिं नामओ य गुणकलिओ। वेसमणो, तस्स सुओ नामेणं मूलदेवोत्ति ॥४। सो जोव्वणमणुपत्तो नीओ केणावि साहुमूलम्मि । विम्हयपरव्यसो सो तं पणमइ परमभत्तीए ॥५॥ साहूवि सजलजलहरगुरुगहिररवेण देइ आसीसं । उवविसिय धाणिवट्टे सुगइ धम्मं तओ सोवि ॥६॥ पुच्छइ इय पत्थावे भयवं ! वेरग्गकारणं गरुयं । किंति तुह जेण नियतणुनिरवक्खो चरसि तवचरणं? । तो भणइ मुणिवरिंदो संसारे पउरदुक्खभंडारे । वेरग्गकारणं किमिह नेय, सम्मं विचितेह ॥८॥ इह जं जं चिय दीसइ रागनिमित्तं सरागपुरिसाण । तं तं चिय नीसेसं वेरग्गकरं विवेईण ॥९॥ नियचित्तवियप्पेणं मुणति जह सुंदरं मह सरीरं । असुइभरियंपि तह चेव सुंदरं एत्थ सव्वंपि ॥१०॥ परमत्थसुहविहीणे नियमइपरिकप्पणाकयसुहम्मि । परमत्थपंडियाणं संसारे होइ निव्वे ओ ॥११॥ सो पुण सनिमित्तो ता सुणेसु जं इत्थ मज्झवि निमित्तं । अत्थि अवंतीविसए उज्जेणी पुरवरी रम्मा ॥१२॥ मणहरलायण्णुब्भडजोव्वणवररूवसुंदरविलासा । वेसा विलासवसही नामेण गुणेण तत्थत्थि ॥१३॥ अग्धइ भिन्नंजणपुंजपेसला वेणिवल्लरी जीए । महुमित्तवल्लहाए विलोयणंजणसलायव्य ॥१४॥ कि बहुना।
तृतीयगुणवंतधार्यतिरेकीणि यः करोति भोगाङ्गानि । स प्राप्नोति परमदुःखमिहापि वणिग्मूलदेववत् ॥१॥ ___ परपुरुषोपद्रवरक्षकेण सखा(ख्या तिकेन तुङ्गेन । सत्पुरुषेणेव शालेन शोभिताऽऽसीद्भरते ॥२॥ काञ्ची नाम्ना पुरी तत्र नृपो राजशेखरः सोमः । यथावृत्ताभिधानो गतव्यसनो भूतिकलितश्च ॥३॥ श्रेष्ठी विशिष्टविभवो वसति तत्र नामतश्च गुणकलितः । वैश्रमणः, तस्य सुतो नाम्ना मूलदेव इति ॥४॥ स यौवनमनुप्राप्तो नीतः केनापि साधुमूले । विस्मयपरवशः स तं प्रणमति परमभक्त्या ॥५॥ साधुरपि सजलजलघरगुरुगभीररवेण ददात्याशिषम् । उपविश्य धरणिपट्टे शृणोति धर्म ततः सोऽपि ॥६॥ पृच्छतीति प्रस्तावे भगवन् ! वैराग्य कारणं गुरु । किमिति तब येन निजतनुनिरपेक्षश्चरसि तवश्चरणम् ? ॥७॥ ततो भणति मुनिवरेन्द्रः संसारे प्रचुरदुःखभाण्डागारे । वैराग्यकारण किमिह नैव, सम्यग् विचिन्तय ।।८।। इह यद्यदेव दृश्यते रागनिमित्तं सरागपुरुषाणाम् । तत्तदेव निःशेष वैराग्यकर विवेकिनाम् ॥९॥ निजचित्तविकल्पेन जानन्ति यथा सुन्दरं मम शरीरम् । अशुचिभृतमपि तथैव सुन्दरमत्र सर्वमपि ॥१०॥ परमार्थसुखविहीने निजमतिपरिकल्पनाकृतसुखे । परमार्थपण्डितानां संसारे भवति निर्वेदः ॥११।। स पुनः सनिमित्तस्तस्मात् शृणु यदत्र ममापि निमित्तम् । अस्त्यवन्तीविषय उज्जयिनी पुरीवरा रम्या ।।१२। मनोहरलावण्योद्भटयौवनवररूपसुन्दरविलासा । वेश्या विलासबसतिर्नाम्ना गुणेन तत्रास्ति ॥१३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org