Page Text
________________
४६३
दत्तकहा। गुरुमोग्गरगयहत्थो हस्थिव्य गहीरथणियभरियदिसो । हक्तो वगंतो समुट्ठिओ निवइणो समुहं॥११०॥ तो तं दट्टुं राया ऊससियमणो भणेइ तं एवं । कि साहावियख्वं उय कोववसेण कयमेवं ? ॥११॥ जइ साहावियमेयं रूवं ता गच्छ रक्ख ! सट्टाणे । दिद्वं जं दट्ठव्वं देवा सुव्वंति रमणीया ॥११२॥ उय कोवफुरियमेयं ता किं कोवस्स कारणं तुम्ह ? । अह भणसि मह मसाणे समागओ तेण मह कोवो।। तंपि न जुत्तं जम्हा समुदपेरंतधरणिनाहो हं । तो सव्वं गिरिपुरकाणणाई मह संतिय एयं ॥११४॥ जइ इत्य निवसिउमणा तुम्भे ता देह मह करं इण्डिं । अन्नह मह पडिबद्धं भूमि सिग्यं परिचयह ॥ तं सुणि ते कुविया सव्वे भूयाइणो भणंतेवं । भो भूव ! सरणमहुणा अणुसरसु सरेसु इटुं च ॥११६॥ तो असियक्खो जक्खो मुग्गरमुग्गीरिऊण जा चलिओ । तो सो सहसा थंभुय थंभिओ थंभविज्जाए। अह उडिओ य भूओ अचम्भुअडामरेहिं वयणेहिं । खोभंतो सो रन्ना बद्धो चोरुव्व मंतेण ॥११८॥ तो तस्स परियणेणं भणिओ राया जहा इमं मुयह । ज किंपि मग्गसि करं तं तुह मिलिऊण दावामो ।। तो भणियं भूवइणा जक्खो मह अंगरक्खओ होउ । रक्खो धरेउ छत्तं भूयपिसायाइया अन्ने ॥१२०॥ मह पुरओ पिच्छणयं कुणतु निच्चंपि इय निसामेउं । सव्वं तहत्ति तेहिवि पडिवन्नं विणयपणएहिं ।। तो असियक्खं उत्थंभिऊण रयणीए चरिमसमयम्मि । नियमंदिरम्मि पत्तो नरनाहो तेहिं परिकलिओ।। ताव पडुपडहढक्काबुक्कासंखाइतूरपूरस्स । अत्तुच्छो उच्छलिओ गहिररवो तत्थ, इत्तो य ॥१२३॥
ततोऽसिताक्षो यक्ष उच्चत्वेन द्वियोजनप्रमाणम् । कृत्वा निजशरीरं क्षिप्त्वा नरमुण्डमालां च ॥१०९॥ गुरुमुद्गरगदाहस्तो हस्तीव गभीरस्तनितभृतदिक्कः । निषेधन वलगन् समुत्थितो नृपतेः संमुखम् ॥११०॥ ततस्तं दृष्ट्वा राजोच्छसितमना भणति तमेवम् । किं स्वाभाविकरूपमुत कोपवशेन कृतमेवम् ? ॥१११॥ यदि स्वाभाविकमेतद् रूपं तदा गच्छ रक्षः ! स्वस्थाने । दृष्टं यद् द्रष्टव्यं देवाः श्रूयन्ते रमणीयाः॥११२॥ उत कोपस्फुरितमेतत् तदा किं कोपस्य कारणं तव ? । अथ भणसि मम श्मशाने समागतस्तेन मम कोपः ॥ तदपि न युक्तं यस्मात्समुद्रपर्यन्तधरणिनाथोऽहम् । ततः सर्व गिरिपुरकाननादि मम सम्बन्ध्येतत् ॥११॥ यद्यत्र निवस्तुमनसो यूयं तदा दत्त मम करमिदानीम् । अन्यथा मम प्रतिबद्धां भूमि शीघ्रं परित्यजत ॥ तत् श्रुत्वा ते कुपिताः सर्वे भूतादयो भणन्त्येवम् । भो भूप | शरणमधुनाऽनुसर स्मरेष्टं च ॥११६॥ ततोऽसिताक्षो यक्षो मुद्गरमुद्गरीतुं यावच्चलितः । तावत्स सहसा स्तम्भवत्स्तम्भितः स्तम्भविद्यया ॥११७॥ अथोत्थितश्च भूतोऽत्यद्भुतडामरैर्वचनैः । क्षोभयन् स राज्ञा बद्धश्चौर इव मन्त्रेण ॥११८॥ ततस्तस्य परिजनेन भणितो राजा यथेमं मुञ्चत । यं कमपि मार्गयसि करं तं तुभ्यं मिलित्वा दापयामः !! ततो भणितं भूपतिना यक्षो ममाङ्गरक्षको भवतु । रक्षो धरतु च्छत्रं भूतपिशाचादिका अन्ये ॥१२०॥ मम पुरतः प्रेक्षणकं कुर्वन्तु नित्यमपीति निशम्य । सर्वं तथेति तैरपि प्रतिपन्नं विनयप्रणतैः ।।१२१॥ ततोऽसिताक्षमुत्तभ्य रजन्यां चरमसमये । निजमन्दिरे प्राप्तो नरनाथस्तैः परिकलितः ॥१२२।। तावत्पटुपटहढक्काबुक्काशङ्खादितूर्यपूरस्य । अतुच्छ उच्छलितो गंभीररवस्तत्र, इतश्च ॥१२३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |