Supasnahachariyam Part 03

SR No.: 003242
Original Sutra Author: N/A
Author: Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown
Publication Year: 1919
Total Pages: 220
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 28

अन्नेहिवि सो भणिओ सयमणहिलवामयस्स नयरस्स । चिहइ लच्छी सव्या इहागया तुज्झ पुन्नहिं ।। ता गिण्ह तुमं एयं, भंडारो होइ तुह जहा पोढो । संभाविजइ ठाणं एक्काए दव्यकोडीए ॥७॥ लोभेण सोवि सव्वं तं गहिउं वंछए पुणोवि परं । सवयणमज्जायालोवअयभ (?वयस) भीओ नियत्तेइ !! इय अकयनिच्छओ सो गहणे मोक्खे य संसइयचित्तो। चिंतू (? वित्तू )णं दिणमाणं संघ धारेइ तत्थेव ।। भाणिज्जतोवि दिणो (? णे २)वि सो संघसंतियजणस्स । नो देइ सणं, अन्नया य सयणो मओ तस्स ।। तो दिक्खणयमिमेणं जेण मुणिदेण तत्थ गंतूण । पडिवोहिऊण एयं संघो मोयाविओ सव्यो ॥७४॥ ता जैजयंतसत्तंजएसु तित्थेसु दोसुवि जिणिंदे । सिरिनेमिउसहनाहे बंदइ संघो विभूईए ।।७।। तत्थुजयंततित्थे पारुत्थयअद्धलक्खमुप्पन्न । सत्तुंजय म्मि तित्थे तीसभहस्सा समपन्ना ।।७६॥ जेण पडिवोहिऊणं भवियजणो ठाविओ बहू धम्मे । जिणभणिए सम्मत्त देसे सव्वे य विरईए ॥७७॥ पंजते सिंपि हु ( सा ) ठाणतरसंकमाइया नेया । आराहणा गुरूण व सत्तदिणा अणसण नवरं ।।७८॥ नीहारणाइमहिमा देहस्स तहेव जाव सकारो । किन्तु सयमेव राया समागओ केत्तियंपि पहं ॥७९॥ अन्यैरपि स भणितः स्वयमणहिल्लपाटकस्य नगरस्य । तिष्ठति लक्ष्मीः सर्वेहागता तव पुण्यैः ॥ ६६ ॥ तस्माद् गृहाण त्वमेतां, भाण्डागारो भवेत्तव यथा प्रौढः । संभाव्यते स्थानमेकस्या द्रव्यकोटेः ॥७॥ लोभेन सोऽपि सर्व तद् ग्रहीतुं वाञ्छति पुनरपि परम् । स्ववचनमर्यादालोपापयशोभीतो निवर्त्तते ॥७१॥ इत्यकृतनिश्चयः स ग्रहणे मोक्षे च संशयितचित्तः । गृहीत्वा दिनमानं संघ धारयति तत्रैव ॥ ७२ ॥ भाण्यमानोऽपि दिने दिनेऽपि स संघसत्कजनस्य । नो ददाति दर्शनम्, अन्यदा च स्वजनो मृतस्तस्य॥७३॥ ततो दर्शनमिषेण येन मुनीन्द्रेण तत्र गत्वा । प्रतिबोध्यैनं संघो मोचितः सर्वः ॥७॥ तत उजयन्त-शत्रुअययोस्तिीर्थयोईयोरपि जिनेन्द्रौ । श्रीनेमिऋषभनाथौ वन्दते संघो विभूत्या ॥७॥ तत्रोजयन्ततीर्थे पारुस्तकालक्षमुत्पन्नम् । शत्रुञ्जये तीर्थे त्रिंशत्सहस्राः समुत्पन्नाः ॥७६॥ येन प्रतिबोध्य भविकजनः स्थापितो बहुर्धर्मे । जिनभणिते सम्यक्त्वे देशे सर्वत्र च विरती ॥७॥ पर्यन्तेऽस्यापि हि सा स्थानान्तरसंक्रमादिका शेया । आराधना गुरूणामिव सप्तदिनादनशनं किन्तु ॥७॥ निस्सारणादिमहिमा देहस्य तथैव यावत्संस्कारः। किन्तु स्वयमेव राजा समागतः किय तमपि पन्थानम्॥७॥
१ उज्जयन्तः = गिरनारपर्वतः ।।
२ अस्यापि = हेमचन्द्रसूरेरपि पर्यन्ताराधना गुरूणामिव = अभयदेवसूरीणामिव एकोनविंशगाथात आरभ्य सप्तविंशगाथापर्यन्तं प्रतिपादितप्रकारेण ज्ञेया ; तत्र प्राकारपश्चिमाट्टाल कस्थितेन राज्ञा गुरूणां शवनिर्याणमहोत्सवो दृष्टः ( गाथा २३ ), किन्त्वत्र स्वयं राजा ( जयसिंहः ) कियन्तमपि पन्थानं तन्महोत्सवे सह चलिन इति विशेष इत्यर्थः । एतेन पिटरसनमहोदयेन प्रस्तुतप्रशस्तिसारे ( In his fourth report text page9) अस्य हेमचन्द्रसूरेः यच्छत्रुञ्जये परलोकगमनमुक्तं, तदयुक्तम, सम्यक्पाठानवगमेन कल्पनामात्रोदभावितत्वादिति ।