________________
६२०
सुपासनाह-चरिअम्मि
केवलनाणी निच्च तपासठिओ करे अणुमहिं । पुत्तावि तस्स उवरि रति पुष्फोवयाराई ||४४ || पति तयमुहं को िदव्त्रस्स तुज्झ पुन्नट्ठा | जिणभवणविवपोत्थयपभिईतुं विव्वइस्सामो ||४५ || तं अन् सोवित्तदिणंते तओ मरेऊण । अट्टमकप्पम्मि सुरो संजाओ अइमहिड्ढीओ ॥ ४६ ॥ सेहिया हु सव्वे सावयवम्मं कुणंति उवउत्ता । पञ्चतिहीसु य गिव्हंति पोसहं तह चउन्भेयं ॥४७॥ इयच्च काले अन्नया पोसहम्मि गहियम्मि । निद्दापमायवसओ पढमसुओ कहवि उत्तालो || ४८|| अप्पडिले हियसेज्जं गिण्हंतो चेव करयले डसिओ । गुरुविसहरेण तत्तो मुक्को पाणेहिं नागे ||४९|| उववन्न तत्तोच्चिय महाविदेहम्मि लद्धपव्वज्जो । परिमुक्ककम्मकवओ मोक्खसुहं पाविही अइरा ॥ ५० ॥ पोसहटिओवि दुइओ धणियं निर्द्धधसो तहा अलसो । दुप्पडिलेहियसिज्जं समारुहंतो य चरणमि || अह कयावि हुदो अहिमुत्तुभडविंछुएण तओ । अइनिविडपीडिओ सो मरि भवणाहिवो जाओ || तइओवि पोसहटिओ सरीरचिताए वाहिओ वाढं । अपमज्जियथंडिल्ले रयणीए निसीहसमयम्मि || ५३ ॥ पासवणं कुणमाणो दट्ठो गुज्झम्मि भूमिफोडीए । मरिऊणं तो सोवि हु जोइसियसुरेसु उववन्नो ॥५४॥ तुरिओवि पोसहदिओ मंदग्गी उयरवियणाविहुरो । असहो सहसावि तओ दुपमज्जियथंडिले झुसिरे || उच्चारं कुणमाणो अपाणदेसम्म गरुयपरडाए । दट्ठो पीडाए मओ तत्तो सो वंतरी जाओ ॥ ५६ ॥ तह गहियपोसणवि विहिओ पंचमसुएण पंचमओ । अइआरो, तो सोवि हु छुहिओ चिंतंतओ एवं ||
1
इति श्रुत्वा श्रेष्ठताः सर्वे गृह्णन्ति श्रावकव्रतानि । प्लवगः पुनः प्रतिपद्यते सदर्शनमनशनं विधिना ॥ केवलज्ञानी नित्यं तत्पार्श्वस्थितः करोत्यनुशास्तिम् । पुत्रा अपि तस्योपरि रचयन्ति पुष्पोपचारादि ॥ ४४ ॥ जल्पन्ति च तदभिमुखं कोटिं द्रव्यस्य तव पुण्यार्थम् । जिनभवनविम्बपुस्तकप्रभृतिषु व्ययिष्यामहे ॥४५॥ तदनुमन्यते सोऽपि हि सप्तदिनान्ते ततो मृत्वा । अष्टमकल्पे सुरः संजातोऽतिमहर्द्धिकः ॥ ४६ ॥ श्रोष्ठसुता अपि हि सर्वे श्रावकधर्म कुर्वन्त्युपयुक्ताः । पर्वतिथिषु च गृह्णन्ति पौषधं तथा चतुर्भेदम् ||४७|| इति व्रजति कालेऽथान्यदा पौषधे गृहीते । निद्राप्रमादवशतः प्रथमसुतः कथमप्युत्तालः ॥ ४८ ॥ अप्रतिलेखितशय्यां गृह्णन्नेव करतले दष्टः । गुरुविषधरेण ततो मुक्तः प्राणैर्नागेषु ||४९॥ उपपन्नस्तत एव महाविदेहे लब्धप्रत्रज्यः । परिमुक्तकर्मकवचो मोक्षसुखं प्राप्स्यत्यचिरात् ॥५०॥ पौषधस्थितोऽपि द्वितीयो गाढं निष्ठुरस्तथाऽलसः । दुष्प्रतिलेखितशय्यां समारोहंश्च चरणे ॥ ५१ ॥ अथ कदापि हि दष्टोऽहिमुक्तोद्भवृश्चिकेन ततः । अतिनिबिडपीडितः स मृत्वा भवनाधिपो जातः ॥५२॥ तृतीयोऽपि पौषधस्थितः शरीरचिन्तया बाधितो बाढम् । अप्रमार्जितस्थण्डिले रजन्यां निशीथसमये ||१३|| प्रसूवणं कुर्वन्दष्टो गुह्ये भूमिस्फोट्या । मृत्वा ततः सोऽपि हि ज्योतिषिक सुरेषूपपन्नः ||१४|| तुर्योऽपि पौषधस्थितो मन्दाग्निरुदरवेदनाविधुरः । असहः सहसापि ततो दुष्प्रमार्जित स्थण्डिलेऽध्युषिते ||१५|| उच्चारं कुर्वन्नपानदेशे गुरुसर्पेण । दष्टः पीडया मृतस्ततः स व्यन्तरो जातः || ५६॥ तथा गृहीतपौषधेनापि विहितः पञ्चमसुतेन पञ्चमः । अतिचारः, ततः सोऽपि हि क्षुधितश्चिन्तयन्नेवम् ॥१७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org