Supasnahachariyam Part 03

SR No.: 003242
Original Sutra Author: N/A
Author: Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown
Publication Year: 1919
Total Pages: 220
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 169

६१८
सुपासनाह - चरिअम्मि
इय जपतो सिट्टी मरिडं तत्थेव मलयमज्झम्मि । जाओ पवंगपोओ तम्मयकिच्चाई काऊ ||१५|| पुसावि हुवावारं कुणति एगत्थसंठिया सव्वे । अह ताण मलयमज्झे समोसढो केवली कइया || १६ || सिरिभुवणभाणुनामा सदेवमणुयासुराए परिसाए, धम्मं वागरमाणो तपिउजीवेण पवगेण ||१७|| सहयारतरुट्टिएण दिट्ठो तो सोवि सुणइ वपणमिणं । भो भो भव्वा ! मुच्छा परिहरियव्वा पयण ||१८|| गिधणपुत्तकलत्ताइएस खणदिट्ठनहरूवेसु । जेणं सच्चिय हेऊ गुरुपावभरस्त जीवाणं ||१९|| मुच्छापरियचित्तो अवसट्टो करेइ जइ कालं । तो तिरिएसुं गच्छ जह वेसमणो इहनिवासी ||२०|| साहामिवि सुण नियनामं जायजाइसरणो सो । पत्तो केवलिपासे कुणइ पणामं तओ परिसा || aroor पुच्छर को एसो वानरो, कहइ नाणी । सो एसो वेसमणो जो इहवासी मए कहिओ || परिसामज्झगएणं पढमसुएणं नियस्स जणयस्स । सोउं चरियं पुट्ठो नाणी कह वानरो एसो || २३ || संजाओ मज्झ पिया वेसमणो समणमाहणाईणं । जो दावेंतो दाणं, तो पभणइ केवली एवं ||२४|| for मुच्छाए इमो freधणपुत्ताइयाण अइधणियं । किं बहुणा एसोच्चिय साहिस्सा अक्खरे लिहिउं ॥ नियचरियं तुम्हाणं, तेवि तह चैव साहियं सव्वं । तो पढमसुएणं ते आहूया बंधुणो तत्थ ||२६|| ताणवि कहियं तेणं पिणो चरियं तओ य केवलिणा । कहिओ दुविहो धम्मो जइगिहिभेएण सव्वाण ॥ पढसमत्थे तओ भणिओ नाणी कहेह अम्हाण | सावयधम्मं सव्वं तो नाणी कहइ तं ताण || २८ ॥ तो तेवि हु सविसेसं नमिडं पुच्छंति सूरिपासम्मि । पहु ! पोसहसदत्थं कहेह, सूरीवि तो कहइ ||२९||
1
इति जपन् श्रेष्ठी मृत्वा तत्रैव मलयमध्ये । जातः प्लवङ्गपोतस्तन्मृतकृत्यानि कृत्वा ॥१५॥
पुत्रा अपि हि व्यवहारं कुर्वन्त्येकान्तसंस्थिताः सर्वे । अथ तेषां मलयमध्ये समवसृतः केवली कदा ॥ १६ ॥ श्रीमुवनभानुनामा सदेवमनुजासुरायां पर्षदि । धर्मं व्याकुंर्वस्तत्पितृजविन प्लवगेन ॥ १७॥ सहकारतरुस्थितेन दृष्टस्ततः सोऽपि शृणोति वचनार्मदम् । भो भो भव्या मूर्च्छा परिहर्तव्या प्रयत्नेन ॥ १८ ॥ गृहधनपुत्रकलत्रादिकेषु क्षणदृष्टनष्टरूपेषु । येन सैव हेतुर्गुरुपापभरस्य जीवानाम् ॥ १९॥ मूर्च्छापरिगतचित्त आर्तवशार्तः करोति यदि कालम् । ततस्तिर्यक्षु गच्छति यथा वैश्रमण इहनिवासी ॥२०॥ शाखामृगोऽपि श्रुत्वा निजनाम जातजातिस्मरणः सः । प्राप्तः केवलिपार्श्वे करोति प्रणामं ततः पर्पत् ॥ २१ ॥ विस्मितहृदया पृच्छति क एष वानरः, कथयति ज्ञानी । स एष वैश्रमणो य इहवासी मया कथितः॥२२॥ पर्षन्मध्यगतेन प्रथमसुतेन निजस्य जनकस्य । श्रुत्वा चरितं पृष्टो ज्ञानी कथं वानर एषः ||२३|| संजातो मम पिता वैश्रमणः श्रमणत्राह्मणादिभ्यः । यो दापयन्दानं, ततः प्रभणति केवल्येवम् ||२४|| छलितो मूर्च्छयाऽयं गृहधनपुत्रादिकानामतिगाढम् । किं बहुनेष एव कथयिष्यत्यक्षराणि लिखित्वा ॥२५॥ निजचरितं युष्मभ्यं तेनापि तथैव कथितं सर्वम् । ततः प्रथमसुतेन त आहूता बन्धवस्तत्र ॥ २६ ॥ तेभ्योऽपि कथितं तेन पितुश्चरितं ततश्च केवलिना । कथितो द्विविधो धर्मो यतिगृहिभेदेन सर्वेभ्यः ||२७|| प्रथमासमर्थैस्ततो भणितो ज्ञानी कथयतास्माकम् | श्रावकधर्म सर्वं ततो ज्ञानी कथयति तं तेभ्यः ॥ २८ ॥
I