Page Text
________________
कज्जवसेणं दूरट्टियस्स दंसेइ जो उ अप्पाणं । गहियदेसावगासो कण्हुव्व लहेइ सो दुक्ख ॥१॥ तथाहि;पुरमत्थि माणखेडं छक्खंडधराए धरियगुरुसोहं । परिभवियसयलरिउचक्कविक्कमो विक्कमाइचो ॥२॥ तं पालइ सव्वकलाण पारगो तस्स पणइणी पउमा । ताणं विक्कमसेणो तणओ विणयाइगुणभवणं ॥३॥ अह कण्हमित्तसहिओ गओ गइंदम्मि सो समारुहिउँ। नंदणवणाभिरामे आरामे जणियजणकामे ॥४॥ तत्थ पुरिसेण केणवि भणिओ जह कुमर! भारियाए समं । रयणीए केलिहरए सुत्तो हं जाव चिट्ठामि ॥ कंकेल्लिपायवाओ उत्तरिऊण मऊरपोएण । महभज्जागीवाओ अवहरिया रयणमालत्ति ॥६॥ मझ नियंतस्स तओ पुणरवि पत्तो स तम्मि रुक्खम्मि । मुक्को मएविवाणो तस्स तओ सोवि मह लग्गो।। सो पुण चिट्ठइ तत्थवि तड्डवियसिंहंडमंडियकुडग्गो । नवि तस्स किंचि पहबइ न भयं कस्सावि तस्सत्थि । ता काऊण पसायं आगंतूणं खणं पलोएसु । तं पक्विं तो कुमरो पत्तो तत्थेव तं नियइ ॥९॥ पुच्छइ य विम्हियमणो भो भो तं कीस नच्चसि मऊर!।सो भणइ कुमर ! तोसेण सो पुणो सुणसु जह जाओ। अहमासि रायपुत्तो रट्टउडो खुडियसीललंकारो । तो एगा सिटिसुया संघडिया मज्झ रूवड्ढा ॥११॥ तं हरिउमहं चलिओ समगं सत्थेग सिंधुदेसम्मि । सत्थे जयेण जंते सा मंदगई विसालच्छी ॥१२॥ सत्थाणुमग्गलग्गा गच्छंती सह मए तओ सत्थे । दुरंतरिए दोनिवि परिसंताई पहसमेण ॥१३।। पच्छा चेव ठियाई मग्गं मोत्तृण निब्भयत्ताओ । रयणीए पढमपहरम्मि रमिरं सुत्ताई, इत्तो य ॥१४॥
कार्यवशेन दूरस्थिताय दर्शयति यस्त्वात्मानम् । गृहीतदेशावकाशः कृष्ण इव लभते स दुःखम् ॥१॥ पुरमस्ति मानखेटं षटखण्डधरायां धृतगुरुशोभम् । परिभूतसकलरिपुचक्रविक्रमो विक्रमादित्यः ॥२॥ तत्पालयति सर्वकलानां पारगस्तस्य प्रणयिनी पद्मा । तयोविक्रमसेनस्तनयो विनयादिगुणभवनम् ॥३॥ अथ कृष्णमित्त्रसहितो गतो गजेन्द्रे स समारुह्य । नन्दनवनाभिराम आरामे जनितजनकामे ॥४॥ तत्र पुरुषेण केनापि भणितो यथा कुमार ! भार्यया समम् । रजन्यां कदलीगृहे सुप्तोऽहं यावत्तिष्ठामि ॥५॥ ककेल्लिपादपादुत्तीर्य मयूरपोतेन । मद्भार्याग्रीवातोऽपहृता रत्नमालेति ॥६॥ माय पश्यति ततः पुनरपि प्राप्तः स तस्मिन् वृक्षे । मुक्तो मयापि बाणस्तस्य ततः सोऽपि मम लग्नः ॥७॥ स पुनस्तिष्ठति तत्रापि ततशिखण्डमण्डितकुटाग्रः । नैव तस्य किञ्चित्प्रभवति न भयं कस्यापि तस्यास्ति । तस्मात्कृत्वा प्रसादमागत्य क्षणं प्रलोकस्व । तं पक्षिणं ततः कुमारः प्राप्तस्तत्रैव तं पश्यति ॥९॥ पृच्छति च विस्मितमना भो भोस्त्वं कस्मान्नृत्यसि मयूर! । स भणति कुमार ! तोषेण स पुनः शृणु यथा जातः ॥ अहमासं राजपुत्रो राष्ट्रकूटः खण्डितशीलालंकारः । तत एका श्रेष्ठिसुता संघटिता मया रूपाट्या ॥११॥ तां हृत्वाऽहं चलितः समं सार्थेन सिन्धुदेशे । सार्थे जवेन याति सा मन्दगतिविशालाक्षी ॥१२॥ सार्थानुमागलग्ना गच्छन्ती सह मया ततः सार्थे । दूरान्तरिते द्वावपि परिश्रान्तौ पथिश्रमेण ॥१३॥ पश्चादेव स्थितौ मार्ग मुक्त्वा निर्भयत्वात् । रजन्यां प्रथमप्रहरे रत्वा सुप्तौ, इतश्च ॥१४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |