________________
५८४
सुपासनाह-चरिअम्मि-.
आगच्छ जेण दंसेमि तुझं थेवंतरे गुरुनिहाणं । तो सो तेण समं चिय संचलिओ उत्तराहुत्तं ॥२९॥ जत्थ पढमं स पणओ तेणं तत्थेव दंसिया तस्स । चउरो य चूयरुक्खा ताणं च अहे दविणकलसा ॥ कहिया भणियं च इमं अहिनाणं कुण इमाण साहासु । तो तेग निययवत्थंचलाउ चीरीउ करेऊण ॥ बद्धा ताण थुडेसुं तो पुणरवि तत्थ चिंचिणितरुस्स । छायाए उवविठ्ठा तो तं पुच्छेइ सो एवं ॥३२॥ किं नयरमलंकरियं जम्ममहेणं तए महापुरिस ! । किं पुणरवि पुरनिहिं पवित्तियव्वं नियपएहिं ? ॥३३॥ तो कहइ तस्स सिद्धो उत्तरदिसिरमणिभालफलतिलयं । कणयपुरं नामेणं तत्थ भवो हं महाभाग ! ॥ गंतव्वं पुण इण्डिं सम्मेयगिरिम्मि तित्थजत्ताए । कायन्यो तत्थ मए कालो कलियाउसेसेण ॥३५॥ ता वच्छ ! वच्च सगिह पूरसु पणयाण वंछियसुहाई । गहिऊण इमं दव्वं रायस्स निवेइउं जम्हा ॥३६॥ अणुजाणिही तुहेयं निहिं निवो मज्झ मंतसत्तीए । नो भेयव्वं कस्सवि विलससु दव्वं जहिच्छाए ॥३७॥ इय भणिउ सो वलिओ सड्ढोवि गिहं गओ पओसम्मि । तो भारियाए पुट्टो किमसउणो कोवि संपत्तो? ॥ सो भणइ पहाणतरो जाओ सउणो पिए ! पभायम्मि । होही पयडफलत्थो ता संपइ पउणयं कुणसु ॥३९॥ जिणपूयणोयगरणं तीइवि विहियं तहेव सिग्बंपि । काउणं जिणपूयं सोवि हु सुत्तो पभायम्मि ॥४०॥ काऊणं जिणवंदणकिच्चं गहिउ उवायणं किंपि । संपत्तो निवपासे निवेइओ निवइणो नमिउं ॥४१॥ सव्वो निहिवुत्ततो तेणवि अणुजाणियं निहाणं तं । तो रन्नाणुनाओ पत्तो नियमंदिरे सोवि ॥४२॥
विश्रान्तोऽत्र ततस्त्वं प्राप्तो दृष्टिगोचरे मम । स भणति मयि दृष्टे दारिद्रयजलाञ्जलिं देहि ॥२८॥
आगच्छ येन दर्शयामि तव स्तोकान्तरे गुरुनिधानम् । ततः स तेन सममेव संचलित उत्तराभिमुखम् ॥२९॥ यत्र प्रथमं स प्रणतस्तेन तत्रैव दर्शितास्तस्मै । चत्वारश्च चूतवृक्षास्तेषां चाधो द्रविणकलशाः ॥३०॥ कथिता भणितं चेदमभिज्ञानं कुर्वेषां शाखासु । ततस्तेन निजवस्त्राञ्चलात्खण्डानि कृत्वा ॥३१॥ बद्धानि तेषां शाखासु ततः पुनरपि तत्र चिचिनीतरोः । छायायामुपविष्टौ ततस्तं पृच्छति स एवम् ॥३२॥ किं नगरमलंकृतं जन्ममहेन त्वया महापुरुष ! । किं पुनरपि पुरमिदानी पवित्रयितव्यं निजपदैः ? ॥३३॥ ततः कथयति तस्य सिद्ध उत्तरदिग्रमणीभाल फलतिलकम् । कनकपुरं नाम्ना तत्र भवोऽहं महाभाग!॥३४॥ गन्तव्यं पुनरिदानी सम्मेतगिरौ तीर्थयात्रायै । कतैव्यस्तत्र मया काल: कलितायुःशेषेण ॥३५॥ तस्माद् वत्स ! व्रज स्वगृहं पूरय मणतानां वाञ्छितसुखानि । गृहीत्वेदं द्रव्यं राज्ञे निवेद्य यस्मात् ।।३६॥ अनुज्ञास्यति तवैतं निधिपो मम मन्त्रशक्त्या । नो भेतव्यं कस्मादपि विलस द्रव्यं यथेच्छम् ॥३७॥ इति भणित्वा स चलितः सड्ढोऽपि गृहं गतः प्रदोषे । ततो भार्यया पृष्टः किमशकुनः कोऽपि संप्राप्तः? ॥ स भणति प्रधानतरो जातः शकुनः प्रिये ! प्रभाते । भविष्यति प्रकट फलार्थस्तस्मात्संप्रति प्रगुणं कुरु ॥३९॥ जिनपूजनोपकरणं तयापि विहितं तथैव शीघ्रमपि । कृत्वा जिनपूजां सोऽपि हि सुप्तः प्रभाते ॥४०॥ कृत्वा जिनवन्दनकृत्यं गृहीत्वोपायनं किमपि । संप्राप्तो नृपपायें निवेदितो नृपतये नत्वा ॥४१॥ सर्वो निधिवृत्तान्तस्तेनाप्यनुज्ञातं निधानं तत् । ततो राज्ञानुज्ञातः प्राप्तो निजमन्दिरे सोऽपि ॥४२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org