________________
नियमियदिसावगासो सयं न गच्छेइ पेसए अन्नं । सो सड्ढो अवियड्ढो सड्ढो इव सो दुहं चिणइ ॥१॥ तथाहि ;थावरनाम नगरं तत्थ निवो सुंदरो जिणमयन्नू । तह वसइ तत्थ सेट्ठी सम्मदिट्टी थिरो नाम ॥२॥ तब्भज्जा सहदेवी ताण सुओ अस्थि नामओ सड्ढो। धम्मम्मि य अवियड्ढो किचि धणड्ढो महाथड्ढो।। परिणाविओ सुरूवं रूविणिनामं अहन्नया कन्नं । पियरेहिं सो पत्तो य कहवि मुणिनाहपासम्मि ॥४॥ निसुणइ तव्वक्खाणे विणयमयधम्ममायरपरो सो । जिणधम्मपि समग्गं सम्मं सम्मत्तमाईयं ॥५।। तद्यथा;विणओ आहबइ सिरि लहइ विणीओ जसं च कित्तिं च । न कयाइ दुव्विणीओ सकज्जसिद्धिं समाणेइ ।। इच्चाइ निसुणिऊणं विणयं पडिक्जए सगिहिधम्मं । सूरीण पायमूले पच्छा गच्छेइ नियगेहे ॥७॥ अह अन्नया य सिट्ठी थिरदेवो देवभूमिमणुपत्तो । सड्ढो गिहस्स सामी संजाओ अन्नया सो उ ॥८॥ विभवभंसुक्करिसियदुज्जणलोयाउ परिभवं सहइ । परिभावइ मणमझे सच्चं चिय केणई पढियं ॥९॥ माणि पणइ जइ न तणु तो देसडा चइज्ज । मा दुज्जणकर अंगुलिहिं देसिज्जंतु भमिज्ज ॥१०॥ इय चिंतिऊण तेणं भणिया महिला अहं गमिस्सामि । अत्थोवज्जणहेउं कम्मिवि देसंतरे तरसा ॥११॥ कुण पाहेयं पउण तीए विहियं तहेव तं झत्ति । घरवावारविसेसे निरूविउं तं च सुमुहुत्ते ॥१२॥ सो संबलाई गहिउं चलिओ भुत्तूण पहरदुगसमए । पुरपरिसरम्मि पत्तो चिंचावणमझभागम्मि ॥१३॥
नियमितदिगवकाशः स्वयं न गच्छति प्रेषयत्यन्यम् । स श्राद्धोऽविदग्धः सड्ढ इव स दुःखं चिनोति ॥१॥
स्थावरनाम नगरं तत्र नृपः सुन्दरो जिनमतज्ञः । तथा वसति तत्र श्रेष्ठी सम्यग्दृष्टिः स्थिरो नाम ॥२॥ तद्भार्या सहदेवी तयोः सुतोऽस्ति नामतः सड्ढः । धर्मे चाविदग्धः किश्चिद्धनाढ्यो महास्तब्धः ॥३॥ परिणायितः सुरूपां रूपिणीनाम्नीमथान्यदा कन्याम् । पितृभ्यां स प्राप्तश्च कथमपि मुनिनाथपार्थे ॥४॥ शृणोति तद्वयाख्याने विनयमयधर्ममादरपरः सः । जिनधर्ममपि समग्रं सम्यक् सम्यक्त्वादिकम् ॥५॥ विनय आह्वयते श्रियं लभते विनीतो यशश्च कीर्ति च । न कदाचिद् दुविनीतः स्वकार्यसिद्धिं समानयति ॥ इत्यादि श्रुत्वा विनयं प्रतिपद्यते सगृहिधर्मम् । सूरीणां पादमूले पश्चाद् गच्छति निजगेहे ॥७॥ अथान्यदा च श्रेष्ठी स्थिरदेवो देवभूमिमनुप्राप्तः । सड्ढो गृहस्य स्वामी संजातोऽन्यदा स तु ॥८॥ विभवभ्रंशोत्कर्षितदुर्जनलोकात्परिभवं सहते । परिभावयति मनोमध्ये सत्यमेव केनचित्पठितम् ॥९॥ मानिन् ! प्रनष्टा यदि न तनूस्ततो देशं त्यज । मा दुर्जनकराङ्गुलिभिर्दयमानो भ्रम ॥१०॥ इति चिन्तयित्वा तेन भाणता महिलाऽई गमिष्यामि। अर्थोपार्जनहेतोः कस्मिन्नपि देशान्तरे तरसा ॥११॥ कुरु पाथेयं प्रगुणं तया विहितं तथैव तज्झटिति । गृहव्यापारविशेषान् निरूप्य.तां च सुमुहूर्ते ॥१२॥ स शम्बलानि गृहीत्वा चलितो भुक्त्वा प्रहरद्विकसमये । पुरपरिसरे प्राप्तश्चिञ्चावनमध्यभागे ॥१३॥
१ ग. गहियदेसा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org