Page Text
________________
५८०
सुपासमाह - चरिश्रमि
तो पिच्छ रायवारिये नरं पवरसंदिप्रारूढं । नामेण चंडसीहं चिरपरिचियमुचियविहिपुत्रं ||३०|| संभासि पुच्छ गच्छसि तं कत्थ, सो भणइ मित्त ! | रायाएसेण अहं गच्छिस्सं दविनिवपासे || farmeनमित्तमह संधिकारणा, तो भगइ सिट्टिसुओ । तत्थेगो नित्रमंती अनुगोत्ति त स भणियव्वो । मह वयणं एवं जह सिग्धं पट्टधेतु मह दव्वं । तह पडिवयणं पेसतु मह भणियस्सेह सिग्यरं ||३३|| एवं च मए कज्जं सिज्झेइ सयं गएण तप्पासे । किंतु मह अस्थि नियमो जोयणपणगस्स उवरिम्मि || तय मए उम्मासा जाव, उवरि मोक्कलयं । जोयणसयं दिवदं चउद्दिसि ता तुमेव तहि ||३५|| निक्कज्जेण गच्छसि मिलिओ एमेव कहवि तं इत्थ । सिज्झिस्सइ इय कज्जं साहिन्नापि तस्स तए || एवं एवंति रहे कहियवं तो तयंपि केणावि | साहिज्जतं निसुर्य तेवि कहियं नरिदस्स ||३७|| तो रन्ना आणत्तो सचिवो जह विसिट्टिणो पुत्तं । आणावसु बंधेउं जं दुट्ठो सो महापावो ||३८|| महवेरियसचिवेणं संसग्गिं कुणइ तह य ववहारं । ता सुंदरो न एसो निग्गहियव्त्रो मए तम्हा ||३९| तो सचिव आरक्खियमाणवइ रहन्ति तस्स गहणत्थं । तेणवि सो आणीओ बंधेउं रायपासम्म ||४०|| तं सोउं तो सिट्टीवि पत्तो निवस्स पासम्म । सयणजणपेरिएणं विन्नत्तो तेण नरनाहो ||४१ ॥ किं देव ! इमेण कथं विझेणं जेण चोरबंधेहि । बंधेउं आणीओ, तो राया भणइ तयभिनु ||४२ || निगeिral एसो सारीरियनिग्गहेण तुह तणओ । जो कुणइ पसंगं मह रिकर्हि, भणइ तो सिट्टी ||४३|| होही मझाओ सयणजणाओ तओ पसीऊण । कुण दंडमिक्कवारं गिण्हेसु दव्वं जमभिरुइयं ||४४||
1
ततः पश्यति राजदौवारिकं नरं प्रवरोष्ट्रीमारूढम् । नाम्ना चण्डसिंहं चिरपरिचितमुचितविधिपूर्वम् ॥ ३० ॥ संभाष्य पृच्छति गच्छसि त्वं कुत्र, स भणति मित्त्र ! | राजादेशेनाहं गमिष्यामि द्रविडनृपपार्श्वे ॥ ३१ ॥ विग्रहनिमित्तमथ संधिकारणात्, ततो भणति श्रेष्ठियुतः । तत्रैको नृपमन्त्री अमुक इति त्वया स भणितत्र्यः ॥ मम वचनेनैवं यथा शीघ्रं प्रस्थापय मम द्रव्यम् । तथा प्रतिवचनं प्रेषय मम भणितस्येह शीघ्रतरम् ||३३|| एतच्च मया कार्य सिध्यति स्वयं गतेन तत्पार्श्वे | किन्तु ममास्ति नियमो योजनपञ्चकस्योपरि ||३४| गन्तव्यं नैव मया षण्मासान् यावत् उपरि मुत्कलम् | योजनशतं द्वितीयार्धं चतुर्दिक्षु तस्मात्त्वमेव तत्र ॥ ३५ ॥ नृपकार्येण गच्छसि मिलित एवमेव कथमपि त्वमत्र । सेत्स्यतीति कार्य साभिज्ञानमपि तस्य त्वया || ३६ || एवमेवमिति रहसि कथयितव्यं ततस्तदपि केनापि । कथ्यमानं श्रुतं तेनापि कथितं नरेन्द्राय ||३७|| ततो राज्ञाऽऽज्ञप्तः सचि यथा विधुश्रेष्ठिनः पुत्रम् | आनायय बद्ध्वा यद् दुष्टः स महापापः ||३८|| मद्वैरिसचिवेन संसर्गं करोति तथा च व्यवहारम् । तस्मान्न सुन्दर एष निग्रहीतव्यो मया तस्मात् ||३९|| ततः सचित्र आरक्षिकमाज्ञापयति रहसि तस्य ग्रहणार्थम् । तेनापि स आनीतो बद्ध्वा राजपार्श्वे ॥ ४० ॥ तत् श्रुत्वा ततः श्रेष्ठी विधु: प्राप्तो नृपस्य पार्श्वे । स्वजन जनप्रेरितेन विज्ञप्तस्तेन नरनाथः ॥ ४१ ॥ किं देव ! अनेन कृतं विन्ध्येन येन चौरबन्धैः । बद्ध्वाऽऽनीतः, ततो राजा भणति तदभिमुखम् ॥४२॥ निग्रहीतव्य एष शारीरिकनिग्रहेण तव तनयः । यः करोति प्रसङ्गं मम रिपुभिः, भणति ततः श्रेष्ठी ॥ ४३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003242 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1919 |
| Total Pages | 220 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |