________________
सुपासनाह चरिअस्मि ---
तम्बाइज्जं तस्स परिग्गहपमाणटिप्पणए । परिचितइ नरनाहो इमस्स जस्सेरिसा नियमा || ५७ - सो कहमेवं ववसर, तत्तो पडिहारमाइसइ एवं । तं आणावसु सिग्धं जेण इमं मज्झ परिकहियं ॥ ५८ ॥ आहूओ धणदेवो, भणियं तुह वयणमन्नहा जायं । तो सो पेडं पक्खोडिऊण पाडे तं मुई || ५९ ॥ तो पाहियलोओ जंपर अमयंपि कुणइ विसकज्जं । नरनाहोवि हु रुट्ठो देवजसं तज्जए एवं ॥ ६० ॥ रेडिम्पि ! किमिमं, सो भणइ विलसिय विहिणो । भणइ निवो सच्चमिणं इय बुद्धी तेण तु दिना तो रन्ना सो वज्झो आणत्तो बहुविडंबनापुव्वं । आरक्खिएण तत्तो खरम्मि आरोविओ वृडे ||६२ || गेरुयकयंगराओ सुरत्तकणवीर रइयगलमालो । डमड मियडिंडिमग्गो पहेसु भामिज्जइ पुरस्स ||६३|| गुरुविलग्ग मुद्दारयणं भमेइ नरहत्थे । पुक्करिउमनायं पुरसिरिए नं उभिओ हत्थो || ६४ || सयणेण परजणेण य रुन्नं तं पिच्छिऊणं तह कहवि । रोयाविया पसूविहु सुदुक्खिया पक्खिणोवि तहा उच्छलिओ लोयरवो अहो अजुत्तं कथं इमं रन्ना । एयस्सवि जं विहिओ दंडो सारीरिओ एवं ॥ ६६ ॥
३३८
वराहो हु एसो संभाविज्जइ इमस्स न हु, किंतु । धणदेवस्सेव कर्हपि विलसियं पावचरियस्स ॥ ६७ तो सस्स पुरस्सवि रज्जस्स य राइणो य देहस्स । होयव्यमणिणं मा भंति कोवि इह कुणउ ॥ ६८| धणदेोवि हुदहुं देवजसं भणइ तह नडिज्जंतं । जो मंगुलं विचितइ परस्स तं पडइ तस्सेव ॥ ६९ ॥ रायपुरिसेहि रुद्धं दद्रूणं नियघरं तहा सोउं । नियपइणो तमवत्थं तब्भज्जा मुच्छिया झत्ति ॥ ७० ॥ परिगणक ओवयारा पच्चागयचेयणा अइदुहट्टा । तो पलविडं पडत्ता हा हा हा दिव्त्र पाविट्ट ! ॥ ७१ ॥
I
तस्मिंश्च वाच्यमाने तस्य परिग्रहप्रमाणटिप्पनके । परिचिन्तयति नरनाथोऽस्य यस्येदृशा नियमाः ||१७|| स कथमेव व्यवस्येत्, ततः प्रतिहारमादिशत्येवम् । तमानायय शीघ्रं येनेदं मम परिकथितम् ॥ ५८ ॥ आहूतो धनदेव, भणितं तव वचनमन्यथा जातम् । ततः स पेटां विकाश्य पातयति तां मुद्राम् ॥५९॥ ततः पार्श्वस्थितलोको जल्पत्यमृतमपि करोतिं विषकार्यम् । नरनाथोऽपि हि रुष्टो देवयशसं तर्जयत्येवम् || ६ |
1
धृष्ट कूटधार्मिक ! किमिदं स भणति विलसितं विधेः । भणति नृपः सत्यमिदमिति बुद्धिस्तेन तव दत्ता ॥ ६१ ॥ ततो राज्ञा स वध्य आज्ञप्तो बहुविडम्बनापूर्वम् । आरक्षिकेण ततः खरे आरोपितः पृष्ठे (१) ॥६२॥ गेरुककृताङ्गरागः सुरक्तकणवीररचितगलमालः । उद्घष्टडिण्डिमाग्रः पथिषु भ्राम्यते पुरस्य ॥ ६३ ॥ गुरुवंशाग्रविलग्नं मुद्रारत्नं भ्रमति नरहस्ते । पूत्कर्तुमन्यायं पुरश्रिया नृर्च्छितो हस्तः ||६४ || स्वजनेन परजनेन च रुदितं तद् दृष्ट्रा तथा कथमपि । रोदिताः पशवोऽपि हि सुदुःखिताः पक्षिणोऽपि तथा उच्छलितो लोकरवोsहो अयुक्तं कृतमिदं राज्ञा । एतस्यापि यद् विहितो दण्डः शारीरिक एवम् ।। ६६ ।। अपराधोऽपि खल्वेष संभाव्यतेऽस्य न खलु, किन्तु । धनदेवस्यैव कथमपि विकसितं पापचरितस्य ॥६७॥ ततो देशस्यापि पुरस्यापि राज्यस्य च राज्ञश्च देहस्य । भवितव्यमनिष्टेन मा भ्रान्ति कोऽपीह करोतु ॥ ६८ । देवोऽपि खलु दृष्ट्रा देवयशसं भणति तथा नट्यमानम् । योऽनिष्टं विचिन्तयति परस्य तत्पतति तस्यैव । राजपुरुषैरुद्धं दृष्ट्रा निजगृहं तथा श्रोतुम् । निजपतेस्तामवस्थां तद्भार्या मूर्च्छिता झटिति ॥७०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org