________________
जो लिहइ कूडलेहं अलीयवयणम्भि गहियनियमोवि । इहलोए परलोए स वंधुदत्तोच लहइ दुई ॥१॥ तथाहि ;सुरयणसोहं सुरकरितणुंव तिदिवंव सुकविकव्वंव । रोहणगिरिब गयपुरमिहत्थि राया य कुमरगिरी।।२।। रिउकरिकुंभनिन्भेयभिन्नमुत्तालिकलियखग्गलया । सियसियकुसुमा रेहइ जयसिरिवेणिय जस्स करे।३। वि-ब्भम-र-हियावि विलाससंगया रणिरहंसयसणाहा। तस्सत्थि पिया नलिणिव्व गुणहरा कमलिणी नाम।। तस्सवि य बंधुदत्तो मंती, अहनया य अवराहं । दळूणं सो मुदं रन्ना मोयाविओ सहसा ॥५॥ उविओ य विस्सदत्तो मंती सुरमंतिसरिसमइविहवो । सम्मत्तपत्तलीहो पयइनिरीहो सवसजीहो ॥६॥ कूरो य बंधुदत्तो पयईए पुणोवि मुद्दगहणत्थं । पयभट्ठोवि हु पास खणंपि न मुयइ नरिंदस्स ॥७॥ अह अन्नया नरिंदो पत्तो दरम्मि वाहियालीए । सचिवेण बंधुदत्तेण संजुओ वाहए तुरए ॥८॥ विवरीयसिक्खवसओ मंतिनिवाणं तुरंगमा तुरिय । वचंता संपत्ता वणगहणे, तेहिं अह तत्थ ॥९॥ दिदं मुणीण जुयलं असोयवरपायवस्स हिहम्मि । तुरयावि परिस्संता थक्का तम्मि पएसम्मि ॥१०॥ तो उत्तरिउं ते दोवि पणमिरं मुणिजुयं समुवविट्ठा । अह दटुं कणिमणि जिट्टमुणि भणइ इय राया। जह अवमन्नइ मयणं इमो मुणी तणुसिरीए तह एसा । साहइ वररायसिरि इमस्स, ता कह णु तच्चाओ ?॥ भणइ मुणी रहमदणपुरपहुलीलाविलासनरवइणो । लीलावइदेवीए पुत्तो नामेण गुणसेणो ॥१३॥ यो लिखति कूटलेखमलीकवचने गृहीतनियमोऽपि । इहलोके परलोके स बन्धुदत्त इव लभते दुःखम् ॥ १॥ सुरत्नशोभं सुरकरितनुरिव त्रिदिवमिव सुकविकाव्यमिव । रोहणगिरिरिव गजपुरमिहास्ति राजा च कुमारगिरिः।। रिपुकरिकुम्भनिर्भदभिन्नमुक्तालिकलितखड्गलता । सितसितकुसुमा राजते जयश्रीवेणीव यस्य करे ॥३॥ वि-भ्रम-र-हितापि विलाससंगता रणमानहंसकसनाथा । तस्यास्ति प्रिया नलिनीव गुणधरा कमलिनी नाम ॥४॥ तस्यापि च बन्धुदत्तो मन्त्री, अथान्यदा चापराधम् । दृष्ट्वा स मुद्रां राज्ञा मोचितः सहसा ॥५॥ स्थापितश्च विश्वदत्तो मन्त्री सुरमन्त्रिसदृशमतिविभवः । सम्यक्त्वप्राप्तरेखः प्रकृतिनिरीहः स्ववशजिह्वः ॥६॥ क्रूरश्च बन्धुदत्तः प्रकृत्या पुनरपि मुद्राग्रहणार्थम् । पदभ्रष्टोऽपि हि पार्थ क्षणमपि न मुञ्चति नरेन्द्रस्य ॥७॥ अथान्यदा नरेन्द्रः प्राप्तो दृरे वाह्याल्या । सचिवेन बन्धुदत्तेन संयुतो वाहयति तुरगान् ॥८॥ विपरीतशिक्षावशतो मन्त्रिनृपयोस्तुरङ्गमौ त्वरितम् । वजन्तौ संप्राप्तौ वनगहने, ताभ्यामथ तत्र ॥९॥ दृष्टं मुन्योयुगलमशोकवरपादपस्याधः । तुरगावपि परिश्रान्तौ स्थिती तस्मिन् प्रदेशे ॥१०॥ तत उत्तीर्य तौ द्वावपि प्रणम्य मुनियुगं समुपविष्टौ । अथ दृष्ट्वा कनिष्ठमुनि ज्येष्ठमुनि भणीति राजा ॥११॥ यथाऽवमन्यते मदनमय मुनिस्तनुश्रिया तथैषा । कथयति वरराजश्रियमस्य, तस्मात्कथं नु तत्त्यागः ? ॥१२॥ भणति मुनी रथमर्दनपुरप्रमुलीलाविलासनरपतेः । लीलावतीदेव्याः पुत्रो नाम्ना गुणसेनः ॥१३॥
१ नगरपक्षे सुरत्नशोभम, सुरकरितनुपक्षे सुरत्नशोभं सुरजनशोभं वा, त्रिदिवपक्षे मुरजनशोभम, सुकविकाव्यपक्षे सुरचनाशोभम, रोहणगिरिपक्षे सुरत्मशोभमिति । २ ग. रिनुहंव ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org