________________
४२८
सुगासनाह-चरिअम्मि-- तेहिवि तप्पच्छन्नं करंडियाए खिवित्त पाहुडयं । तालेवि दिन्नमुद्दा समप्पिया तस्स सा सिग्यं ॥८॥ तो चलिओ असहाओ पत्तो रजंतरम्मि तइयम्मि । गिरिनयरे निवपासे तत्तो पडिहारकहिओ सो॥५९॥ नमिउं समप्पए तं करंडियं पाहुडस्स भरिय सो । विहडित्तु जाव मुदं तो तं उग्घाडए राया ॥६०॥ ता तत्थ नियइ धूलि ससहरहरहासकाससंकासं । तो भूवालो भूभंगभीसणो भणइ तं मंतिं ॥६१॥ रे रे तुह नरनाहो जइ गयविहवो नएण परिहीणो । मह पाहुडम्नि धूलि पेसइ पेसेउ, किंतु तुमं ॥६२। किमिहागओ सि मरणस्स कारणा वच्च ताव तं तुरियं । जेण अवज्झो रव्यारिओत्ति गंतूण साहेहि ॥६३। जह एइ अइतुरंतो राया रिउगंजगो जणियकोयो । धूलीउवायणेणं दंसिस्सइ तत्फलं तुज्झ ॥६४॥ तो कोसलेण भणियं मा निव ! को करेसु तं एवं ! हियाहियंत्र वियारसु तो राया पुच्छइ तमेव ॥६५ तो कहइ तस्स एवं मह पहुणा चच्चरम्मि रयणीए । अंबलरिल्लीनामा पसाहिया जोगिणी विज्जा ॥६६ सिद्धाए तीइ दिन्ना एसा रेशूभिमतिउ कहियं । एयाए एगवारं जो तिलयं विरइही तस्स ॥६७॥ साइणिडाइणिजोइणिकरालवेयाल जक्खरक्वाणं । भूयाईगं न भयं दुटाणवि कहवि होहित्ति ॥६८॥ तं सोऊण तदप्पियरेणूए कुणइ नरवई तिलयं । थोवं थोवं अपिवि अतेउरमंतिमाईण ॥६९।। सेसा तुम्हाण उवायणम्मि संपेसिया इमा रेणू । इय सोउं नरवडणा तीए तिलयं सयं विहियं ॥७०|| हरिसवसपुलइएणं कोसलमंती तओ इमं पुट्ठो । अन्नावि कावि सत्ती तुह पहुणो अत्थि, सो आह ।।७१ ततो राज्ञा स भाणतो गच्छ त्वं तत्र प्राभृतं गृहीत्वा । सचिवानां पार्थाद् यथायुक्तं तत्र त्वं कुरुष्व ॥१७॥ तैरपि तत्प्रच्छन्नं करण्डिकायां क्षिप्त्वा प्राभतम् । तालयित्वा दत्तमुद्रा समर्पिता तस्य सा शीघ्रम् ॥५॥ ततश्चलितः ससहायः प्राप्तो राज्यान्तरे तृतीथे । गिरिनगरे नृपपार्थे ततः प्रतिहारकथितः सः ॥१९॥ नत्वा समर्पयति तां करण्डिकां प्राभृतेन भृतां सः । विधट्य यावन्मुद्रां ततस्तामुद्घाट्यति राजा ॥६॥ तावत्तत्र पश्यति धूलिं शशधरहररहासकाशसंकाशाम् । ततो भूपालो भ्रभङ्गभीषणो भणति तं मन्त्रिणम् ॥ रे रे तव नरनाथो यदि गतविभवो नयेन परिहीणः । मम प्राझो धूलि प्रेषयाति प्रेषयतु, किन्तु त्वम्॥६२॥ किमिहागतोऽसि मरणस्य कारणाद् ब्रज तावत्त्वं त्वारितम् । येनाक्थ्यो दूत इति गत्वा कथय ॥६३॥ यथैत्यतित्वरमाणो राजा रिपुगञ्जनो जनितकोपः । धूल्युपायनेन दर्शयिष्यति तत्फलं तव ॥६४॥ ततः कोशलेन भणितं मा नृप ! कोपं कुरुष्व त्वमेवम् । हितमहितं वा विचारय ततो राजा पृच्छति तमेव । ततः कथयति तस्यैवं मम प्रभुणा चत्वरे रजन्याम् । अन्धयित्रीलामा प्रसाधिता योगिनी विद्या ॥६६॥ सिद्धया तया दतैषा रेणुरभिमन्त्र्य कथितम् । एतस्या एकवार यस्तिलकं विरचयिष्यति तस्य ॥६७॥ शाकिनीडाकिनीयोगिनीकरालवेतालयक्षरक्षसाम् । भूतादीनां न भयं दुष्टानामपि कथमपि भविष्यतीति ॥६॥ तत् श्रुत्वा तदर्पितरेण्वा करोति नरपतिस्तिलकम् । स्तोकं स्तोकमर्पयित्वाऽन्तःपुरमन्त्र्यादिभ्यः ॥६९॥ शेषा युष्माकमुपायने संप्रेषितेयं रेणुः । इति श्रुत्वा नरपतिना तस्यास्तिलकं स्वयं विहितम् ।।७०॥
१ ग. गरुया ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International